Από τότε που ο άνθρωπος άρχισε να ζει σε ψηλά κτίρια αντιμετώπισε το πρόβλημα της κάθετης διακίνησης ανθρώπων και φορτίων.
Αρχαιολογικές ανασκαφές έδειξαν ότι από την εποχή της Αρχαίας Ρώμης, οι άνθρωποι ανυψώνονταν πάνω σε πλατφόρμες, δεμένες με σχοινιά, που τραβούσαν οι δούλοι αιχμάλωτοι των Ρωμαίων.
Στο Θιβέτ και στα δικά μας Μετέωρα, άνθρωποι ή εμπορεύματα ανυψώνονταν, μέσα σε καλάθια, σε μεγάλα ύψη. Τα πρωτόγονα αυτά μέσα κατακόρυφης μεταφοράς είχαν πολύ σημαντικό μειονέκτημα ότι αν έσπαγε το σχοινί οι διακινούμενοι έπεφταν χωρίς πιθανότητα σωτηρίας.
Λέγεται ότι επισκέπτης των Μετεώρων, ρώτησε ένα καλόγερο:
- Πόσο συχνά γίνεται αλλαγή στο σχοινί ανύψωσης του καλαθιού;
- Μα φυσικά κάθε φορά που σπάζει.
Η ιστορία του σύγχρονου ανελκυστήρα αρχίζει με την εφαρμογή της ασφαλιστικής διάταξης αρπάγης, που αποκλείει την περίπτωση ελεύθερης πτώσης του θαλαμίσκου. Το 1852, στην Αμερική, ο Ε.G.OTIS μπρος στα έντρομα μάτια των παρατηρητών, έκοψε τα σχοινιά της πλατφόρμας πάνω στην οποία στεκόταν. Η πλατφόρμα άρχισε να πέφτει και ξαφνικά σταμάτησε ακαριαία. Είχε λειτουργήσει η συσκευή αρπάγης. Από τότε η τεχνολογία στον τομέα των ανελκυστήρων έκανε τεράστια άλματα. Το 1857 εγκαθίσταται στη Νέα Υόρκη ο πρώτος ανελκυστήρας για χρήση από το κοινό. Εκινείτο με ατμομηχανή, που έκαιγε κάρβουνο. Το 1870 λειτούργησαν στη Νέα Υόρκη οι πρώτοι υδραυλικοί ανελκυστήρες. Το 1889 στο κτίριο DEMAREST της Νέας Υόρκης λειτούργησε ο πρώτος ηλεκτρικός ανελκυστήρας.
Το 1894 στη Νέα Υόρκη λειτούργησε ο πρώτος ανελκυστήρας με κουμπιά κλήσης και χωρίς οδηγό. Το 1900 παρουσιάστηκε η πρώτη κυλιόμενη κλίμακα στη Διεθνή Έκθεση των Παρισίων. Το 1903 λειτούργησε ο πρώτος ανελκυστήρας με τροχαλία τριβής (όχι τύμπανο) και αντίβαρο, δηλαδή σε μια μορφή όπως περίπου τον ξέρουμε σήμερα.
Οι υδραυλικοί ανελκυστήρες αποτελούν ανελκυστήρες όπου η αναγκαία ενέργεια για την ανύψωση του φορτίου προέρχεται από μια ηλεκτροκίνητη αντλία. Η αντλία μεταβιβάζει υδραυλικό υγρό σε μια ανυψωτική μονάδα που επενεργεί άμεσα ή έμμεσα στο θάλαμο (μπορούν να χρησιμοποιούνται περισσότεροι από ένας ηλεκτροκινητήρες, αντλίες ή/και ανυψωτικές μονάδες). Βασικό πλεονέκτημα των υδραυλικών ανελκυστήρων είναι η ευελιξία τους στην τοποθέτηση του μηχανοστασίου μιας και η σύνδεση του μηχανοστασίου με το φρεάτιο είναι μόνο με ηλεκτρικά καλώδια και ένας εύκαμπτος ελαστικός σωλήνας για την παροχή λαδιού προς το έμβολο ενώ επίσης ένα μεγάλο πλεονέκτημα που έχουν οι υδραυλικοί ανελκυστήρες είναι ο απεγκλωβισμός στην περίπτωση διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος.
Λέγεται ότι επισκέπτης των Μετεώρων, ρώτησε ένα καλόγερο:
- Πόσο συχνά γίνεται αλλαγή στο σχοινί ανύψωσης του καλαθιού;
- Μα φυσικά κάθε φορά που σπάζει.
Το 1894 στη Νέα Υόρκη λειτούργησε ο πρώτος ανελκυστήρας με κουμπιά κλήσης και χωρίς οδηγό. Το 1900 παρουσιάστηκε η πρώτη κυλιόμενη κλίμακα στη Διεθνή Έκθεση των Παρισίων. Το 1903 λειτούργησε ο πρώτος ανελκυστήρας με τροχαλία τριβής (όχι τύμπανο) και αντίβαρο, δηλαδή σε μια μορφή όπως περίπου τον ξέρουμε σήμερα.
Οι υδραυλικοί ανελκυστήρες αποτελούν ανελκυστήρες όπου η αναγκαία ενέργεια για την ανύψωση του φορτίου προέρχεται από μια ηλεκτροκίνητη αντλία. Η αντλία μεταβιβάζει υδραυλικό υγρό σε μια ανυψωτική μονάδα που επενεργεί άμεσα ή έμμεσα στο θάλαμο (μπορούν να χρησιμοποιούνται περισσότεροι από ένας ηλεκτροκινητήρες, αντλίες ή/και ανυψωτικές μονάδες). Βασικό πλεονέκτημα των υδραυλικών ανελκυστήρων είναι η ευελιξία τους στην τοποθέτηση του μηχανοστασίου μιας και η σύνδεση του μηχανοστασίου με το φρεάτιο είναι μόνο με ηλεκτρικά καλώδια και ένας εύκαμπτος ελαστικός σωλήνας για την παροχή λαδιού προς το έμβολο ενώ επίσης ένα μεγάλο πλεονέκτημα που έχουν οι υδραυλικοί ανελκυστήρες είναι ο απεγκλωβισμός στην περίπτωση διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου