Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Δεν κατάφερε ο «Κυνόδοντας» να κατακτήσει το Όσκαρ!

Ο Γιώργος Λάνθιμος μαζί με την Αριάν Λαμπέντ και την Αγγελική Παπούλια στο κόκκινο χαλί   (Φωτογραφία:  Reuters )
Έφτασε στην πηγή, αλλά... δεν ήπιε νερό ο Κυνόδοντας του Γιώργου Λάνθιμου που έμεινε με -την πολύ σπουδαία- διάκριση της υποψηφιότητας για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, αλλά χωρίς χρυσό αγαλματίδιο.


Το βραβείο κέρδισε η Σούζαν Μπίερ από την Δανία με την ταινία In A Better World.

Το In A Better World κέρδισε την ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, αλλά και το φαβορί Biutiful του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου.

Ο σκηνοθέτης και οι συντελεστές της ταινίας παρευρέθηκαν στην τελετή απονομής και περπάτησαν στο κόκκινο χαλί.

Πηγή: www.in.gr


Διαβάστε περισσότερα "Δεν κατάφερε ο «Κυνόδοντας» να κατακτήσει το Όσκαρ!"

Έφυγε από την ζωή ο επιχειρηματίας Θανάσης Πουλιάδης

Την μάχη την επάρατο νόσο, σε ηλικία 71 ετών, έχασε ο επιχειρηματίας Θανάσης Πουλιάδης, ο οποίος είχε αναπτύξει έντονη επιχειρηματική δραστηριότητα στον κλάδο της τεχνολογίας και της πληροφορικής.


Ο Θανάσης Πουλιάδης γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη 1940 και σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Η εταιρεία "Πουλιάδης & Συνεργάτες" για αρκετά χρόνια έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ελληνική επιχειρηματική σκηνή και είχε συνεργασία με όλα τα μεγάλα ονόματα της πληροφορικής στην Ελλάδα και ήταν μία από τις πρώτες εταιρείες που αντιπροσώπευσαν τα Microsoft Windows στην ελληνική αγορά. Επίσης, ο Θανάσης Πουλιάδης την διετία 2001 - 2003 διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής Ελλάδος (ΣΕΠΕ).

Πηγή: http://www.e-typos.com/

Διαβάστε περισσότερα "Έφυγε από την ζωή ο επιχειρηματίας Θανάσης Πουλιάδης"

Οι σέξι εντολές...


Δύο κίτρινες κάρτες σε βγάζουν εκτός όταν παίζεις μπάλα. Oταν κάνεις σεξ, οι απαγορευμένες κινήσεις είναι έξι. Γράψ' τις μήπως τις ξεχάσεις.


Στο 5x5 ξέρεις ότι δεν επιτρέπεται να κάνεις τάκλιν. Στο στίβο δεν ξεκινάς πριν ακούσεις το μπάμ και στο μπάσκετ δέχεσαι το φάουλ αν ρίξεις αγκωνιά στο πρόσωπο του αντιπάλου. Από παιδί έχεις μάθει αυτούς τους κανόνες και τους ακολουθείς μηχανικά. Είμαι της άποψης ότι στο σεξ κανόνες δεν υπάρχουν. Οταν, όμως, κάνεις πράγματα με στόχο την ευχαρίστησή μου και αντί γι’ αυτό πετυχαίνεις να με ξενερώσεις, κάποιος πρέπει να βάλει κανόνες, γιατί τα χειρότερα δεν γίνονται από έλλειψη ικανοτήτων, αλλά γνώσεων. Κοίτα έξι post-it, που θα είχαμε κολλήσει στο δωμάτιό σου αν μας ζητούσες να σου αποκαλύψουμε τις κινήσεις που θα σε βγάλουν νοκ άουτ.


Διαβάστε περισσότερα "Οι σέξι εντολές..."

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

ΜΚΟ εισπράττουν εκατομμύρια ευρώ χωρίς ουσιαστικό έλεγχο!

Περισσότερα από 5,7 εκατομμύρια ευρώ εισέπραξαν το 2009-2010, χρονιά του Μνημονίου, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις στη χώρα μας, σύμφωνα με την «Ελευθεροτυπία». Σημειώνεται ότι οι ΜΚΟ που είναι εγγεγραμμένες στην Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του υπουργείου Εξωτερικών ξεπερνούν τις 600.

Πάντως, την περίοδο 1999-2004 τα χρήματα που εισέπραξαν αγγίζουν τα 68 εκατομμύρια ευρώ. Το περιβάλλον του αρμόδιου υφυπουργού Εξωτερικών Σ. Κουβέλη επισημαίνει στην εφημερίδα ότι οι χρηματοδοτήσεις που υπέγραψε ο ίδιος την τελευταία διετία αφορούν τη δεύτερη ή τρίτη δόση συμβολαίων που είχαν υπογραφεί επί κυβερνήσεων Καραμανλή. Οι ίδιες πηγές τονίζουν επίσης ότι εν όψει και της αλλαγής του σχετικού νομοθετικού πλαισίου το 2010 δεν έγινε πρόσκληση υποβολής προτάσεων για σύσταση νέων ΜΚΟ.

Όπως επισημαίνει το δημοσίευμα, ελάχιστες από τις 600 ΜΚΟ είναι εκείνες που προσφέρουν πραγματικό έργο, γεγονός που παραδέχονται και πηγές του υπουργείου Εξωτερικών. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι σε χώρες που έχουν τον ίδιο πληθυσμό με την Ελλάδα, όπως η Ολλανδία, οι αντίστοιχες οργανώσεις δεν ξεπερνούν τις 200. Αυτό συμβαίνει γιατί γίνεται έλεγχος έργου και απόδοση λογαριασμού. Στην Ελλάδα όμως, όπως παραδέχονται στην εφημερίδα πηγές από το υπουργείο Εξωτερικών, υπάρχουν αποφάσεις που αφορούν καταλογισμούς και στη συνέχεια οι αρμόδιες ΔΟΥ, στις οποίες είναι εγγεγραμμένες οι ΜΚΟ, θα πρέπει να ζητούν επιστροφή χρημάτων. Κάτι τέτοιο όμως δεν έχει γίνει ποτέ έως σήμερα.

Επίσης, ενώ οι ΜΚΟ είναι υποχρεωμένες να προβάλλουν έκθεση προόδου κάθε έξι μήνες, σε πολλές περιπτώσεις περνούν και δύο χρόνια χωρίς να υποβληθεί τέτοια έκθεση. Παράλληλα, δεν γίνεται έλεγχος ούτε επί του παραγόμενου έργου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που ανέφερε πρώην στέλεχος της ηγεσίας του ΥΠΕΞ, είναι μία ΜΚΟ που είχε εισπράξει εκατομμύρια ευρώ για να κατασκευάσει φράγμα σε χώρα της υποσαχάριας Αφρικής και στην πραγματικότητα έφτιαξε μια στέρνα συλλογής ομβριων υδάτων.

Πηγή: www.tvxs.gr
Διαβάστε περισσότερα "ΜΚΟ εισπράττουν εκατομμύρια ευρώ χωρίς ουσιαστικό έλεγχο!"

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Οι τέσσερις πτωχεύσεις του ελληνικού κράτους

Γελοιογραφία από τον «Νέο Αριστοφάνη» εικονίζει τον Χαρίλαο Τρικούπη σε εναγώνια αναζήτηση νέου δανείου προς αποφυγήν της πτώχευσης, την οποία τελικώς αναγκάστηκε να ανακοινώσει το 1893
Από τη χρεοκοπία του 1827, προτού γεννηθεί ακόμη το ελληνικό κράτος, στο «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη το 1893 και στην οικονομική κατάρρευση του 1932



Του Γιώργου Π. Μαλούχου

ΑΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙ κανείς την Κατοχή, στη διάρκεια της οποίας η χώρας υποχρεώθηκε για υπέρτερους λόγους σε παύση πληρωμών, έχουν περάσει 77 χρόνια από την τελευταία φορά που η λέξη «χρεοκοπία» ακούστηκε στην Ελλάδα τόσο πολύ όσο αυτές τις ημέρες. Ηταν η χρονιά της τελευταίας από τις τέσσερις ελληνικές
πτωχεύσεις των ετών 1827, 1843, 1893 και 1932. Πτωχεύσεις που οφείλονταν στην αδυναμία της χώρας να εξυπηρετήσει έναν υπέρμετρο και πανάκριβο εξωτερικό δανεισμό και λύνονταν με ακόμη μεγαλύτερο και επαχθέστερο δανεισμό δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο που έσπασε μόλις στα μέσα της δεκαετίας του 1960..... Και που είχαν σχεδόν πάντα μια έμμεση ή άμεση σχέση με την εθνική κυριαρχία,
όπως προς γενική έκπληξη ανέφερε προ ημερών στο Υπουργικό Συμβούλιο ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου. Γιατί; Οχι μόνο επειδή σε πτώχευση δεν μπορείς να ασκήσεις εξωτερική πολιτική, όπως διευκρίνισε μετά ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Θόδωρος Πάγκαλος, αλλάεπειδή ιστορικά οι περισσότερες πτωχεύσεις συναρτήθηκαν με την εθνική ολοκλήρωση.

1827: Τα δάνεια που δεν έφτασαν ποτέ
Ο αγώνας του 1821 υπήρξε μια καταπληκτική ευκαιρία για τις αγγλικές τράπεζες. Ενώ δάνεισαν τους επαναστάτες με ονομαστικά δάνεια συνολικού ύψους 2.800.000 λιρών της εποχής, τελικά μόνο το 20% του ποσού έφτασε στον σκοπό του. Ετσι η πρώτη πτώχευση έρχεται νωρίτερα και από τη δημιουργία του ελληνικού κράτους καθώς το 1827 δηλώνεται αδυναμία εξυπηρέτησης των δανείων αφού δεν είχαν καν εισπραχθεί. Η πτώχευση ίσως συνδέεται ακόμη και με τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου που έγινε την ίδια χρονιά έπειτα από μυστική συμφωνία των Μεγάλων Δυνάμεων, που έτσι διέσωσαν την ελληνική επανάσταση οδηγώντας τελικά στη δημιουργία κράτους, από το οποίο και θα μπορούσαν κάποτε να εισπράξουν. ? 1843: Εξαγοράζοντας την Αττική με δάνειο
Και πράγματι εισέπραξαν. Εισέπραξαν μάλιστα τόσο πολύ που το 1843 οδήγησαν στη δεύτερη πτώχευση. Αφού το Λονδίνο και το Παρίσι πρώτα αρνήθηκαν να δανείσουν τον (κατ΄ αυτούς ρωσόφιλο) Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος για να κάνει το κράτος να λειτουργήσει έβαλε χρήματα από την προσωπική του περιουσία και εξέδωσε τα πρώτα ακάλυπτα ελληνικά χαρτονομίσματα, στη συνέχεια δάνεισαν τον Οθωνα με 60 εκατ. φράγκα, από τα οποία τα 33 εκατ. πήγαν αμέσως για την αποπληρωμή των «Δανείων της ανεξαρτησίας». Και τα υπόλοιπα; Οπως γράφει ο Αγγελος Αγγελόπουλος στο Δημόσιον χρέος της Ελλάδος (εκδόσεις Ζαχαρόπουλου, Αθήναι, 1937), δόθηκαν «12,5 εκατομμύρια διά την εξαγοράν από μέρους της Τουρκίας των επαρχιών Αττικής,Ευβοίας και μέρους της Φθιώτιδος και 7,5 εκατομμύρια διά την συντήρησιν των βαυαρικών στρατών». Οι Μεγάλες Δυνάμεις άλλαζαν σταδιακά τον χάρτη, η Ελλάδα αγόραζε, η Οθωμανική Αυτοκρατορία πουλούσε και οι διεθνείς τραπεζίτες ήταν ευτυχείς... ? Από το 1893 στο 1898: Ολα τόσο γνώριμα
Για μεγάλο διάστημα επικράτησε ο εσωτερικός δανεισμός και ο εξωτερικός υποχώρησε αισθητά, μέχρι που από το 1879 ξεκινά μια δωδεκαετία ραγδαίας αύξησής του που οδήγησε τη χώρα στα 1893 να χρωστά στο εξωτερικό 585,4 εκατ. φράγκα και να πτωχεύει για τρίτη φορά διά στόματος (αλλά όχι εξαιτίας του) Χαριλάου Τρικούπη.

Τα χρήματα έχουν και πάλι χρησιμοποιηθεί για εξυπηρετήσεις παλαιών δανείων, έχουν επενδυθεί σε μια ανάπτυξη υποδομών πρωτοφανών για τη χώρα, ενώ διάφορες δράσεις «εθνικής αποκαταστάσεως», όπως εξαγορές και άλλων επαρχιών στη Θεσσαλία ή χρηματοδότηση του «Κρητικού ζητήματος» και προμήθειες πολεμικού υλικού, απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος των δανείωναπό αυτό που έφτασε στη χώρα, καθώς το 35% υπολογίζεται ότι δεν έφτασε ποτέ... Ετσι ο δανεισμός είναι τόσο επαχθής που η πτώχευση είναι αναπόφευκτη. Και όχι μόνο ο εξωτερικός: από τα τέλη του 1868 η Εθνική Τράπεζα βρίσκεται σε οξύτατη σύγκρουση με την κυβέρνηση για το θέμα της χρηματοδότησης του κρητικού αγώνα, καθώς οι όροι δανεισμού που προτείνει το κράτος κρίνονται απαράδεκτοι από το Γενικό Συμβούλιο της Τράπεζας- τη δραματική σύγκρουση εξιστορεί αναλυτικά ο Νίκος Σ. Παντελάκης στο βιβλίο του Δημόσια Δάνεια (εκδόσεις ΜΙΕΤ, Αθήνα, 1995).

Τη δεκαετία του 1880 η Ελλάδα είχε επιχειρήσει τον μεγάλο εκσυγχρονισμό της με προγράμματα δημοσίων επενδύσεων που υπερέβαιναν κατά πολύ τις δυνάμεις της. Κυρίως είχαν συναφθεί δάνεια με σκοπό την εκτεταμένη κατασκευή σιδηροδρόμων στο δίκτυο ΠειραιώςΑθηνών- Πελοποννήσου και ενός εξίσου φιλόδοξου οδικού δικτύου. Η χώρα άρχισε να νιώθει ισχυρή, αλλά την πιο ακατάλληλη στιγμή περνά σε λάθος χέρια: από τον Τρικούπη της ανάπτυξης στον Δηλιγιάννη του φαύλου δημαγωγικού εθνικισμού. Την ίδια εποχή αυξάνεται δραματικά και ο πολύ ακριβός εξωτερικός καταναλωτικός δανεισμός που συμβάλλει κι αυτός στη δημιουργία μιας ψυχολογίας ισχύος σε γυάλινα πόδια. Δυστυχώς, όλα μοιάζουν τόσο γνώριμα...

Ετσι το 1897 η χώρα νιώθει πια έτοιμη για πόλεμο. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι Τούρκοι φτάνουν περίπου έξω από τη Λαμία και οι Μεγάλες Δυνάμεις τούς ανακόπτουν την πορεία. Την επομένη του «Ατυχούς πολέμου», χωρίς να υπάρξει «τυπική» πτώχευση, οι δυνάμεις εγκαθιστούν Διεθνή Οικονομικό Ελεγχο στη χώρα. Η ειρήνη κοστίζει στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων, και 4 εκατ. λίρες ως πολεμικές αποζημιώσεις.

1932: Η ήττα του ΄22 και το κραχ του ΄29
Τον Μάρτιο του 1910 συνάπτονται νέα δάνεια για νέα έργα. Ο νόμος περί «Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου» που τηρείται ευλαβικά επί δύο δεκαετίες παραβιάζεται για πρώτη φορά το 1920 με την έκδοση 600 εκατ. δρχ. που ακολουθούνται από άλλα 500 εκατ. το 1921 και από ακόμη 550 εκατ. το 1922- ήταν όλα για τις ανάγκες του πολέμου. Παρά την ήττα όμως στη Μικρά Ασία, η πτώχευση έχει αποφευχθεί με το Α΄ Αναγκαστικό Δάνειο που επιβάλλεται από τον υπουργό Οικονομικών Π. Πρωτοπαπαδάκη, ο οποίος κόβει στη μέση τα χαρτονομίσματα, κρατά το ένα μέρος στην κυκλοφορία και ανταλλάσσει το άλλο με τίτλους εσωτερικού δανείου (κάπως έτσι σώζει την Ελλάδα από μια άλλη επικείμενη πτώχευση στη δεκαετία του 1950 και ο Σπύρος Μαρκεζίνης με το «κόψιμο των τριών μηδενικών» και την εισαγωγή της «νέας» δραχμής της σταθεροποίησης). Στην αποφυγή της πτώχευσης το ΄22 συμβάλλει και το δάνειο υπό την αιγίδα της Κοινωνίας των Εθνών για τους πρόσφυγες.

Μπορεί η ήττα του ΄22 να μη φέρνει πτώχευση, αλλά οι ανάγκες αναδιοργάνωσης του στρατού και περίθαλψης των προσφύγων οδηγούν σε νέο υπερβολικό εξωτερικό δανεισμό καθώς στην Ελλάδα κεφάλαια δεν υπάρχουν. Το κρεσέντο του δανεισμού πηγαίνει ως το κραχ του 1929, όταν το διαδέχεται η βίαιη διεθνής ύφεση. Τελικά, τον Μάρτιο του 1931, λίγο πριν από την τελευταία πτώχευση του 1932, σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση προϋπολογισμού του υπουργού Οικονομικών καθηγητή Βερβαρέσσου, η Ελλάδα χρωστάει στο εξωτερικό 2,868,1 εκατ. χρυσά φράγκα. Η πτώχευση είναι και πάλι μοιραία...

Ο τελικός διακανονισμός όλων των προπολεμικών χρεών της Ελλάδας έγινε από τον Σπύρο Μαρκεζίνη στα 1952-53. Η πρωτοφανής ανάπτυξη και η αυστηρή συγκράτηση δαπανών της πρώτης οκταετίας Καραμανλή συμμάζεψαν οριστικά τα δημόσια οικονομικά και οι τελικές πληρωμές εκείνων των δανείων ολοκληρώθηκαν μόλις το 1967. Και τώρα ο εφιάλτης επιστρέφει, αν και με αίτια πολύ πιο ταπεινά...



Πηγή: http://www.palmografos.com/permalink/7416.html
Διαβάστε περισσότερα "Οι τέσσερις πτωχεύσεις του ελληνικού κράτους"

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Μεγάλες επιτυχίες για το BetmafiaGR!

3/3 για τα lay 2 (εναντίον του φιλοξενούμενου) και 1/2 στα χηνάρια για σήμερα στο BetmafiaGR!

> Επισκεφτείτε το...

Διαβάστε περισσότερα "Μεγάλες επιτυχίες για το BetmafiaGR!"

Του... ξέραναν τα φυτά στη «Φάρμα» και ήθελε να αυτοκτονήσει!

Ευτυχώς για τον 21χρονο φοιτητή, τα αντανακλαστικά των αστυνομικών λειτούργησαν σωστά και η απειλή να θέσει τέλος στη ζωή του, δεν έγινε και πράξη. Ο 21χρονος, φοιτητής σε ΤΕΙ, είχε εθιστεί να παίζει μέσω Facebook. Και όταν κάποιος του... πότισε τα λουλούδια και ξεράθηκαν, εκδήλωσε την επιθυμία να αυτοκτονήσει. Και αυτό το ανάρτησε στο Facebook. 

Η εταιρία διαχείρισης του παιχνιδιού ενημέρωσε για το μήνυμα απόγνωσης που άφησε ο χρήστης και οι αστυνομικοί του τμήματος δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος τον εντόπισαν μέσω ψηφιακής ανάλυσης, αφού πρώτα ενημερώθηκε η Εισαγγελία για να δοθεί το «πράσινο φως» άρσης του απορρήτου της επικοινωνίας.

Έτσι, εντοπίστηκε ο νεαρός και παράλληλα κλήθηκαν ψυχολόγοι από την μη κυβερνητική Οργάνωση «Κλίμακα», προκειμένου να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.
Διαβάστε περισσότερα "Του... ξέραναν τα φυτά στη «Φάρμα» και ήθελε να αυτοκτονήσει!"

Φως στο μυστικό του Γεωργίου Β΄

* “ΑΠΟΡΡΗΤΟΣ Φάκελος: Αντιβασιλεία Πρίγκηπος Πέτρου”! Επί 67 ολόκληρα χρόνια ένας “φάκελος”, που περιλαμβάνει το μυστικό της “Βασιλικής πράξεως” του βασιλιά Γεωργίου Βʼ, με την οποία έθετε υπό επιτήρηση, το ολιγότερο, το πριγκηπικό ζεύγος Παύλου και Φρειδερίκης, παρέμενε στο σκότος!

* Η “Μακεδονία” αποκαλύπτει σήμερα ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο με γνώμονα ότι οι Έλληνες πρέπει να γνωρίζουν την ιστορία τους.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ Του Θανάση Αντωνόπουλου

Ο “απόρρητος φάκελος” φυλασσόταν στο αρχείο της ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο και μετά το θάνατο του αρχειοφύλακα της πρεσβείας Πεντζίκη μεταφέρθηκε στην Αθήνα και παραλήφθηκε, όπως προκύπτει από το πρακτικό παραλαβής, στις 20 Μαρτίου 1947 από τον τότε διευθυντή του πολιτικού γραφείου του βασιλιά Παναγιώτη Πιπινέλη έντεκα ημέρες πριν από το θάνατο (1η Απριλίου 1947) του βασιλιά Γεωργίου Βʼ. Το πρακτικό παραλαβής, χειρόγραφο διά χειρός Πιπινέλη και επί επιστολόχαρτου κεκοσμημένου στην άνω αριστερή πλευρά με τη “βασιλική κορόνα”, αναφέρει: * “Ο παρών φάκελλος περιέχει την βασιλικήν πράξιν της 24ης Αυγούστου 1941 περί ορισμού Αντιβασιλείας κατά το άρθρ. 2 του αναγκαστικού νόμου 3061 της 18ης Αυγούστου 1941, ευρέθη κλειστός μεταξύ των εγγράφων του αποθανόντος αρχειοφύλακος της πρεσβείας Λονδίνου Πετζίκη, μοι απεστάλη δε ενταύθα διά φακέλλου της πρεσβείας ταύτης. Ηνοίχθη υπό της Αυτού Μεγαλειότητος και κατετέθη εις το αρχείον του Πολιτικού Γραφείου. Αθήναι, 20ή Μαρτίου 1947 Π. Πιπινέλης”.

Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΡΑΞΗ

Η “Βασιλική πράξις” είναι χειρόγραφος σε επιστολόχαρτο κεκοσμημένο στο μέσον της άνω πλευράς με το οικόσημο της δυναστείας των Γλίξμπουργκ και σε σύγκριση με την υπογραφή προκύπτει ότι έχει γραφεί ιδιοχείρως από το βασιλιά Γεώργιο Βʼ και το περιεχόμενό της έχει ως εξής: * “Πράξις Ημείς Γεώργιος Βʼ Βασιλεύς των Ελλήνων Έχοντες υπʼ όψιν τον υπʼ αριθ. 3061 Αναγκ. Νόμον της 18ης Αυγούστου 1941 περί ʽΑντιβασιλείαςʼ ορίζομεν διά την υπό του αρ. 2 προβλεπομένην περίπτωσιν Πρόεδρον της Αντιβασιλείας την Α.Β.Υ. τον Πρίγκηπα Πέτρον και αναπληρωτάς αυτού την Α.Β.Υ. τον βασιλόπαιδα Γεώργιον και την Α.Β.Υ. τον βασιλόπαιδα Ανδρέαν. Καλώ πάντας εις υπακοήν προς τον Βασιλέα και την Αντιβασιλείαν Αυτού προς το συμφέρον του έθνους, ευχόμενος πλήρη ευόδωσιν των εθνικών υποθέσεων. Εν Κέιπ Τάουν τη 24η Αυγούστου 1941 Γεώργιος Βʼ”. Το χειρόγραφο της “Βασιλικής πράξεως” ήταν τοποθετημένο σε κλειστό φάκελο σφραγισμένο με “βουλοκέρι”, ενώ στην μπροστινή πλευρά του φακέλου αναγραφόταν πάλι με τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα: * “Προς την Βασ. Ελληνικήν Κυβέρνησιν Νʼ ανοιχθή εν καιρώ μόνον σύμφωνα με προφορικάς οδηγίας. Γ.Β.” (Μονογραφή κάτω αριστερά στο φάκελο).

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Σειρά ερωτημάτων προκύπτει για τους λόγους που οδήγησαν το βασιλιά Γεώργιο Βʼ -κι ενώ ο αναγκαστικός νόμος 3061 της 18ης Αυγούστου 1941 είχε δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης, που τυπώθηκε στην έδρα της στο Κάιρο στις 25 Αυγούστου 1941 (To τεύχος αυτό κυκλοφόρησε μόνο σε ένα αντίτυπο και εκ των πραγμάτων η συγκρότηση της Αντιβασιλείας παρέμεινε απόρρητη) και ρύθμιζε τα θέματα της “Αντιβασιλείας”- να συντάξει ιδιαίτερη βασιλική πράξη και μάλιστα να μη δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, αλλά να παραμείνει περίκλειστη σε φάκελο με τη βασιλική σύσταση προς την κυβέρνηση: “Νʼ ανοιχθή εν καιρώ μόνον σύμφωνα με προφορικάς οδηγίας” του. Είναι χαρακτηριστικό δε ότι η “Βασιλική πράξις” συντάσσεται μία ημέρα προ της δημοσίευσης του αναγκαστικού νόμου 3061 στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Επίσης η “Βασιλική πράξις” ορίζει ως πρόεδρο της αντιβασιλείας τον πρίγκιπα Πέτρο και αναπληρωτές τους “βασιλόπαιδας Γεώργιον και Ανδρέαν”, τους μόνους ως γνωστόν από τη “δυναστεία των Γλύξμπουργκ που διέκειντο ευμενώς προς τις Συμμαχικές Δυνάμεις ήδη από την εποχή του Αʼ Παγκοσμίου Πολέμου. Τι φοβούταν ο βασιλιάς Γεώργιος Βʼ, ενώ ως διάδοχός του είχε ορισθεί ο μετέπειτα βασιλιάς Παύλος, παντρεμένος ήδη από τριετίας με τη γερμανίδα πριγκίπισσα Φρειδερίκη; Είναι γνωστό ότι ο βασιλιάς Γεώργιος Βʼ σε ουδεμία πράξη προέβαινε, πριν να συμβουλευθεί το βρετανό πρωθυπουργό Τσόρτσιλ και δη εν καιρώ πολέμου, η έκβαση του οποίου ήταν απόλυτα συνυφασμένη και με τη δική του θέση ως βασιλιά. Παράλληλα είναι γνωστό ότι “σκιά” του Γεωργίου Βʼ, μετά τη διάζευξή του από τη ρουμάνα πριγκίπισσα Ελένη, αποτελούσε μία Αγγλίδα, της οποίας οι σχέσεις με τις αγγλικές μυστικές υπηρεσίες ουδέποτε έχουν αμφισβητηθεί ακόμη και από τους πλέον πιστούς βασιλόφρονες!.. Παράλληλα είναι γνωστό ότι οι αγγλικές μυστικές υπηρεσίες εγνώριζαν ότι η πριγκίπισσα Φρειδερίκη και γενικότερα ο “οίκος του Ανοβέρου” είχαν αγκαλιάσει το ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ και μάλιστα ήσαν κάτοχοι της περιλάλητης φωτογραφίας -την οποία αργότερα διοχέτευσαν στη δημοσιότητα- της Φρειδερίκης με τους δύο αδελφούς της με στολή της χιτλερικής νεολαίας.

Επίσης είναι γνωστό ότι στα “αρχεία” των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών ήταν καταγεγραμμένη η ευμενής προς το ναζιστικό καθεστώς στάση του τότε διαδόχου Παύλου, όταν ως επικεφαλής της ελληνικής ολυμπιακής αποστολής είχε παρακολουθήσει τον Αύγουστο του 1936 τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ τον Αύγουστο του 1941, κι ενώ η πορεία του πολέμου παρέμενε άγνωστο πού θα καταλήξει, μετά μάλιστα τις φιλο-ναζιστικές τάσεις του Εδουάρδου και σημαντικής μερίδας της αγγλικής αριστοκρατίας (π.χ. Όσβαλντ Μόσλεϊ, Τζον Έμερι κ.ά.), σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούσε να έχει στα νώτα του ανάλογα φαινόμενα και από την ελληνική βασιλική οικογένεια, της οποίας ο φιλο-γερμανισμός ήταν γνωστός από τον Αʼ Παγκόσμιο Πόλεμο εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, όπως του πρίγκιπα Γεωργίου, πρώην αρμοστή στην Κρήτη και παντρεμένου με τη γαλλίδα αριστοκράτισσα Μαρία Βοναπάρτη, που επέβαλε στον Γεώργιο Βʼ να θέσει υπό έλεγχο το διαδοχικό ζεύγος Παύλου και Φρειδερίκης και υπό αυτό το πρίσμα ερμηνεύεται η συγκρότηση “Αντιβασιλείας” υπό την προεδρία του πρίγκιπα Πέτρου, γιου του πρίγκιπα Γεωργίου, γνωστού για την προσήλωσή του στις δυτικές δημοκρατίες. Στο πνεύμα αυτό δεν θεωρείται τυχαίο ότι το διαδοχικό ζεύγος παρέμεινε σε όλη τη διάρκεια του πολέμου στη Νότια Αφρική υπό τη “διακριτική” κηδεμονία του στρατάρχη Γιαν Σματς, αφοσιωμένου συνεργάτη του βρετανού πρωθυπουργού.

Το αβυσσαλέο μίσος της Φρειδερίκης κατά του πρίγκιπα Πέτρου

Στη “Βασιλική πράξη” της 24ης Αυγούστου 1941 και τον ορισμό “Αντιβασιλείας” με επικεφαλής τον πρίγκιπα Πέτρο αποδίδεται και το διά βίου αβυσσαλέο μίσος της Φρειδερίκης για τον πρώτο. Ο Πέτρος από της ανόδου στο θρόνο του Παύλου και της Φρειδερίκης, το 1947, καθίσταται “αποσυνάγωγος” για τους ανακτορικούς κύκλους της Αθήνας, υπό το πρόσχημα ότι είχε παντρευτεί μία ωραία “ρωσίδα κομμουνίστρια” και όχι γιατί πάντοτε επέκρινε -και δημοσίως- την αυταρχική και αντιδημοκρατική συμπεριφορά της Φρειδερίκης. Είναι ενδεικτικό ότι στη διάρκεια του “βασιλικού πραξικοπήματος” του Ιουλίου του 1965 κατά της νόμιμης κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου -ενέργεια η οποία προετοίμασε την Απριλιανή Δικτατορία των Συνταγματαρχών- ο Πέτρος με δηλώσεις του εκπροσώπου του, αρχές Αυγούστου του 1965, στους “Σάντεϊ Τάιμς” του Λονδίνου υπογραμμίζει: - “Η Φρειδερίκη πρέπει να φύγει χάριν της διασώσεως της βασιλευομένης δημοκρατίας στην Ελλάδα”. Και προστίθεται στην ίδια ανακοίνωση: - “Διά των κακών συμβουλών της Φρειδερίκης προς τον Βασιλέα αι αντιδραστικαί δυνάμεις εις την Ελλάδα εξεδήλωσαν απροκαλύπτως την περιφρόνησίν των προς το δημοκρατικόν καθεστώς και διενήργησαν πράγματι στρατιωτικόν πραξικόπημα”. Η άποψη του πρίγκιπα Πέτρου για τη Φρειδερίκη παραμένει αμετακίνητη και με δηλώσεις του πριν από το δημοψήφισμα του 1974 σημειώνει: - “Αν γράψω τα απομνημονεύματά μου, θα δημιουργηθεί πρόβλημα για το κατά πόσον η Φρειδερίκη είναι διανοητικά υγιής…”.

Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΒΛΑΧΟΥ

Η εκδότρια της εφημερίδας “Καθημερινή” Ελένη Βλάχου, της οποίας η προσήλωση στο “βασιλικό θεσμό” δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, αποδίδει το αβυσσαλέο μίσος της Φρειδερίκης προς τον πρίγκιπα Πέτρο σε λόγους… ερωτικούς! Γράφει στο βʼ τόμο των απομνημονευμάτων της “Δημοσιογραφικά χρόνια… Πενήντα και κάτι…”, σελ. 27: - “Με αθλητικό παράστημα, ξανθός, γελαστός, ο Πρίγκιπας Πέτρος, γιος του Πρίγκιπα Γεωργίου και της Γαλλίδας Μαρίας Βοναπάρτη, δεν είχε κληρονομήσει κανένα βασιλικό ʽελάττωμαʼ… Ούτε φιλοδοξίες είχε ούτε διάθεση για μεγαλεία ούτε τον απασχολούσε η πολιτική ούτε η ʽανώτερη κοινωνίαʼ. Αντίθετα είχε δημιουργήσει σωρεία εχθρών ύστερα από το γάμο του με μία όμορφη Ρωσίδα, ʽσφραγισμένη κομμουνίστριαʼ, που του έκλεινε όλες τις πόρτες. Ειδικά τις ελληνικές… Προσπαθούσε να υπερνικήσει τα εμπόδια, ερχότανε συχνά στην Ελλάδα, κρατούσε ένα δικό του σπίτι, μιλούσε καλά ελληνικά, συναντούσε φίλους και συναδέλφους… γιατί υπηρετούσε στο στρατό. Είχαμε πολλούς κοινούς φίλους, Αθηναίους και Αλεξανδρινούς, και όταν μιλούσαμε μαζί για τα ταξίδια του, για το Θιβέτ και τις άλλες εξωτικές βουνοκορφές, όπου είχε σκαρφαλώσει, τον παρασύραμε σε δικά μας κουτσομπολιά, με κεντρικό πρόσωπο πάλι -ποιο άλλο...- τη Βασίλισσα Φρειδερίκη. Ήταν ο μεγάλος του εχθρός, δεν ήθελε να τον δει στα μάτια της… Και κατά τη δική του άποψη ο λόγος ήταν… ερωτικός!.. Πριν να παρουσιασθεί ο Παύλος ως υποψήφιος γαμπρός, πριν να πλησιάσει η Ρωσίδα, του την είχαν προσφέρει για νύφη… και την είχε απορρίψει. Μία ιστορία που τη γνώριζε και τη διηγιόταν μόνο ο ίδιος, διανθισμένη με λεπτομέρειες ελάχιστα κολακευτικές για τη μικρή πριγκίπισσα με τα ʽχοντρά πόδιαʼ…”.

ΑΓΓΛΙΚΗ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ

Οι αρραβώνες του διάδοχου του ελληνικού θρόνου, πρίγκιπα Παύλου, με την πριγκίπισσα του Μπραουνσβάιγκ Φρειδερίκη το Σεπτέμβριο του 1937 και στη συνέχεια οι γάμοι του πριγκιπικού ζεύγους στις 9 Ιανουαρίου 1938 αντιμετωπίσθηκαν με επιφυλακτικότητα, αν όχι δυσαρέσκεια, από το Φόρεϊν Όφις. Σε έκθεσή του ο τότε πρεσβευτής της Βρετανίας στην Αθήνα, σερ Σίντνεϊ Ουάτερλοϊ, σημειώνει ότι ο αντίκτυπος ήταν δυσάρεστος και υποδηλώνει στο ίδιο έγγραφό του ο βρετανός διπλωμάτης το φιλοναζιστικό παρελθόν του “οίκου του Ανοβέρου” και της ίδιας της Φρειδερίκης, της οποίας η φωτογραφία ομού με τους δύο αδελφούς της με στολή της χιτλερικής νεολαίας ήταν αρχειοθετημένη στις “δέλτους” των αγγλικών μυστικών υπηρεσιών. Ο Σπύρος Μαρκεζίνης, νομικός σύμβουλος του βασιλιά Γεωργίου Βʼ και γνώστης όσο ολίγοι των “ανακτορικών παρασκηνίων”, στη “Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος” δεν αποκρύπτει την αποστροφή του Γεωργίου Βʼ για τη Φρειδερίκη και σε σχόλιό του για την “Έκθεση Ουατελόου” σχετικά με το “δυσάρεστο αντίκτυπο” από το γάμο του διαδόχου Παύλου με τη γερμανίδα πριγκίπισσα σημειώνει: - “Αυτό ήταν φυσικό, δοθέντος ότι ήταν ακόμη ζωηρές οι αναμνήσεις του παρελθόντος… Η νέα εξ αφορμής των γάμων διαπίστωση του Βρετανού διπλωμάτη στην έκθεση του 1938 ότι υπήρχε φανερή κριτική στάση της κοινής γνώμης είχε καθαρώς πολιτικά αίτια… Είναι βέβαιο ότι τον βασιλέα Γεώργιο την ώρα εκείνη δεν τον ευχαρίστησε ο γάμος του αδελφού του με τη Γερμανίδα Πριγκίπισσα, σπάνιες δε ήταν οι περιπτώσεις που οι σχέσεις του με τη διάδοχο Φρειδερίκη υπήρξαν θερμές…” (Σπ. Μαρκεζίνης: “Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος (1936-1975)”. Τόμος πρώτος, σελ. 76, Αθήνα 1994. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος.

ΤΟ “ΝΤΟΣΙΕ” ΤΩΝ ΠΡΟΙΚΟΣΥΜΦΩΝΩΝ

Το “ντοσιέ” στο οποίο ήταν τοποθετημένος ο σφραγισμένος φάκελος με “ισπανικό κηρό” και ο οποίος περιλάμβανε τη “Βασιλική πράξη” με τον ορισμό Αντιβασιλείς με επικεφαλής τον πρίγκιπα Πέτρο ήταν αρχειοθετημένα: 1. “Προγαμιαίο Σύμφωνο” στα γαλλικά με ημερομηνία 27 Δεκεμβρίου 1937 και άρθρα 14 μεταξύ του βασιλιά Γεωργίου Βʼ και του Δούκα του Κάμπερλαντ, του Μπράσβουιγκ και Λούνεμπουργκ, πατέρα της Φρειδερίκης, για τον επικείμενο γάμο της τελευταίας με το διάδοχο του ελληνικού θρόνου, πρίγκιπα Παύλο, με την οποία διαρρυθμίζονται τα του γάμου. Και κυρίως (άρθρο 4) ό,τι αφορά την προίκα της Γερμανίδας πριγκίπισσας, “η οποία θα είναι διαχειρίστρια και απόλυτη κυρία αυτής, στην οποία (περιουσία της) θα περιλαμβάνεται οτιδήποτε αποκτήσει διαρκούντος του γάμου”. Όροι (άρθρο 7) περί μη κοινοκτημοσύνης “Τα χρέη του ενός δεν δεσμεύουν τον άλλο”. Ρύθμιση θεμάτων χηρείας Φρειδερίκης (προίκα, τίτλος, κατοικία, καθήκοντα κτλ.). Διακανονισμός θεμάτων σε περίπτωση δεύτερου γάμου της Φρειδερίκης και άλλα σχετικά. 2. Εξουσιοδότηση του βασιλιά Γεωργίου Βʼ με ημερομηνία 8.1.1938 προς τον τιτλούχο των ανακτόρων Μερκάτη, ώστε ο τελευταίος να διαπραγματευθεί, συνάψει και υπογράψει για λογαριασμό του αδελφού του, διαδόχου Παύλου, το γαμήλιο συμβόλαιο εν όψει του γάμου του με την πριγκίπισσα Φρειδερίκη-Λουίζα του Ανοβέρου. 3. Έγγραφο του βασιλιά Γεωργίου Βʼ με το οποίο δίδει την άδεια στον εξάδελφό του Φίλιππο, πρίγκιπα της Ελλάδας και της Δανίας, να αποδεχθεί τη βρετανική υπηκοότητα, ώστε να συνεχίσει να υπηρετεί στο Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό, και συναινεί στην παραίτηση του Φιλίππου από τα δικαιώματά του στη διαδοχή του ελληνικού θρόνου. 4. Έγγραφο του Άγγλου βασιλιά Γεωργίου του 3ου με ημερομηνία 5 Οκτωβρίου 1934, με το οποίο παρέχεται η συγκατάθεσή του για το γάμο του γιου του πρίγκιπα Γεωργίου, Αλέξανδρου, Εδμόνδου κτλ. με την Ελληνίδα πριγκίπισσα Μαρίνα, καθώς και βεβαίωση του αρχιεπισκόπου του Καντέμπουρι ότι ο εν λόγω γάμος τελέσθηκε στο ναό του Αγίου Πέτρου στο Γουεστμίνστερ την Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 1934.

19/10/2008
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Αποστολή: Γιώργος Τσιρίκος (Πειραιάς)



Δική μας πηγή: http://www.palmografos.com/permalink/6756.html
Διαβάστε περισσότερα "Φως στο μυστικό του Γεωργίου Β΄"

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Αποκάλυψη Στρος Καν: Μόλις δύο μήνες μετά τις εκλογές ζητήσαμε βοήθεια από το ΔΝΤ!

Βόμβα Στρος Καν για την ελληνική κυβέρνηση που δεν διαψεύδεται επισήμως και πυροδοτεί πολιτικές κόντρες. Σύμφωνα με τον Στρος Καν ο Γιώργος Παπανδρέου του έθεσε ζήτημα προσφυγής δύο μήνες μετά τις εκλογές του 2009!



“Βόμβα” ρίχνει ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν αποκαλύπτοντας ότι ενώ η κυβέρνηση διέψευδε κατηγορηματικά ενδεχόμενο προσφυγής της χώρας στο ΔΝΤ, είχε ζητήσει ήδη την παρέμβαση του Ταμείου από τις αρχές Δεκεμβρίου, δύο μήνες δηλαδή μετά τις εκλογές, στις αρχές Οκτωβρίου του 2009.

Αυτό αποκαλύπτει, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Καθημερινής, ο ίδιος ο Στρος Καν σε ντοκιμανταίρ που θα προβληθεί από το CANAL + τον ερχόμενο μήνα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο επικεφαλής του ΔΝΤ αναφέρει ότι ο κ. Παπανδρέου του έθεσε την ιδέα για ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα του Ταμείου, πριν από 14 μήνες. Εκείνος απάντησε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν θα δεχτούν σε καμία περίπτωση τη μονομερή παρέμβαση του Ταμείου σε χώρα της Ευρωζώνης.

Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της 11ης Δεκεμβρίου του 2009, όταν ο κ. Παπανδρέου έθεσε το ζήτημα στους ευρωπαίους ηγέτες, εισπράτοντας αρνητική στάση.

Ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου διέψευσε σε δηλώσεις του κατά τη Σύνοδο, τέτοιο ενδεχόμενο, ενώ διάψευση είχε εκδόσει και το Ταμείο, λέγοντας ότι δεν υπήρχε επίσημο αίτημα των ελληνικών αρχών, πράγμα που τότε ήταν αλήθεια. Ωστόσο η συζήτηση υπήρχε, όπως προκύπτει.

Ο πρωθυπουργός έπαιξε ξανά το χαρτί του ΔΝΤ πριν από τη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου, προειδοποιώντας δημοσίως τους ηγέτες της ΕΕ ότι αν δεν συμφωνήσουν σε πακέτο στήριξης, θα καταφύγει στο Ταμείο. Ήταν η περίοδος όπου ο κερδοσκοπικός πόλεμος κατά των ελληνικών ομολόγων μαινόταν.

Η ανακοίνωση ότι θα προσφύγουμε στο ΔΝΤ ήρθε από το Καστελόριζο, στα τέλη Απριλίου του 2010, "Ήρθε η στιγμή, το χρόνο που δεν μας δίνουν οι αγορές, να μας τον δώσει η απόφαση που πήραμε όλοι μαζί οι ηγέτες των χωρών της Ευρώπης, για να σταθεί η Ελλάδα στα πόδια της" είχε αναφέρει ο πρωθυπουργός.

Το ΔΝΤ αρνήθηκε να σχολιάσει την πληροφορία στην εφημερίδα.

Η Ελλάδα πάντως δεν διαψεύδει. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής, δήηλωσε ότι "όλοι θυμόμαστε τις προσπάθειες του πρωθυπουργού να αποτρέψει τη χρεοκοπίας της χώρας", τονίζοντας ότι η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη από ό,τι περίμεναν.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών, ο Ντομινίκ Στρος Καν ετοιμάζει θριαμβευτική επάνοδο στα πολιτικά πράγματα της Γαλλίας, θέτοντας υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας το 2012, με το "φωτοστέφανο" της διάσωσης της Ελλάδας και της στήριξης του ΔΝΤ στην ευρωπαϊκή Οικονομία, όπως έχουν σήμερα τα πράγματα.

Ο ίδιος πάντως διαψεύδει κατηγορηματικά το σενάριο να θέσει υποψηφιότητα ως διάδοχος του Νικολά Σαρκοζί, μετά τη λήξη της θητείας του στο ΔΝΤ τον Νοέμβριο του 2012.

Πηγή: www.newsit.gr

Διαβάστε περισσότερα "Αποκάλυψη Στρος Καν: Μόλις δύο μήνες μετά τις εκλογές ζητήσαμε βοήθεια από το ΔΝΤ!"

Τώρα άντε γειά!

Ο Θρύλος νίκησε τον πελάτη, έστειλε τη διαφορά στο +10 και δεν τον σταματά τίποτα! Αυτό ήταν, το ντέρμπι ανήκει στο παρελθόν και ο πελάτης κατέγραψε ακόμη μία ήττα στον ναό και αποχαιρετάει τον τίτλο από τις 19 Φλεβάρη.



Με τους 3 βαθμούς της νίκης οι Πειραιώτες έφτασαν στους 60 στη Superleague την ώρα που η ομάδα με σήμα την Αλογοτροφή έμεινε στους 50.

Αυτό ήταν, ο κόσμος τραγουδάει, το λιμάνι καίγεται και όλοι μαζί βλέπουν ότι τώρα πια τίποτα δεν αλλάζει. Η χρονιά δεν γινόταν να φύγει χωρίς να έχει γλέντι με τον πελάτη!

Ακόμη και πέρυσι που ο Θρύλος ήταν στο -7 πήγε και τους γλέντησε στο ΟΑΚΑ. Τώρα ο Ολυμπιακός ήταν στο +7 και έδειξε πως γίνεται με τις μεγάλες ομάδες που παίρνουν τα παιχνίδια που πρέπει και κάνουν χαρούμενους τους οπαδούς τους.

Απόψε όλος ο κόσμος του Θρύλου είναι χαρούμενος, γιατί η ομάδα το προκάλεσε με τη νίκη της. Η μεγάλη ομάδα που ξέρει να το δείχνει κιόλας ότι είναι τέτοια. Στα λόγια καλοί είναι όλοι, αλλά τη διαφορά την κάνουν τα αποτελέσματα, αυτά που έφεραν τους Πειραιώτες στο +10.

Για αυτό ο Ολυμπιακός αγκάλιασε το 38ο, ενώ όλοι οι υπόλοιποι μάζί είναι στα 37!

Πηγή: www.gavros.gr

Διαβάστε περισσότερα "Τώρα άντε γειά!"

Φυτέψτε μια...«βόμβα»

Με «πράσινες βόμβες» επιτίθενται κατά του «γκρι» οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων στις ΗΠΑ. Τα «seedbombs», οι «βόμβες σπόρων» είναι σφαιρίδια από σπόρους φυτών που μπορούν να βλαστήσουν ακόμη και στη μικρότερη χαραμάδα! Ανάμεσα στα πεζοδρόμια, στην άκρη του δρόμου και σε ρωγμές στους τοίχους. Το μόνο που χρειάζεται είναι κάποιο χέρι που θα τις τοποθετήσει εκεί.



Οι «βόμβες σπόρων» διατίθενται από αυτόματα μηχανήματα, σαν αυτά που πουλούν τσιχλόφουσκες. Είναι τοποθετημένα σε κεντρικούς δρόμους δεκάδων αμερικανικών πόλεων και ήδη η ανταπόκριση των πολιτών είναι εντυπωσιακή. Από τις σχισμές του τσιμέντου ξεπετάγονται φυτά που αλλάζουν το χρώμα της πόλης και – σίγουρα – τη διάθεση των ανθρώπων. Μάλιστα, όσοι έχουν φυτέψει μια τέτοια «βόμβα» μπορούν να βλέπουν την εξέλιξή της μέσω του Google Maps!

Η ιδέα για τις «βόμβες σπόρων» είχε και υλοποίησε η οργάνωση Greenaid, το όνομα της οποίας είναι λογοπαίγνιο του Green aid (πράσινη βοήθεια) και του grenade (χειροβομβίδα).

Πηγή: Newsbeast.gr

Διαβάστε περισσότερα "Φυτέψτε μια...«βόμβα»"

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Μια εξήγηση της κρίσης για όσους δεν είναι οικονομολόγοι!

Ο Γιάννης είναι ιδιοκτήτης ενός μπαρ στο Σύνταγμα. Για να αυξήσει τις πωλήσεις του, αποφάσισε να επιτρέψει στους πιστούς πελάτες του, οι περισσότεροι των οποίων είναι άνεργοι, να πίνουν τώρα και να πληρώνουν αργότερα... Σημειώνει και καταγράφει σε ένα
τεφτέρι τα ποτά που καταναλώνονται από κάθε πελάτη και με τον τρόπο αυτό δανείζει τους πελάτες του κάθε βράδυ σοβαρά ποσά. Τα νέα διαδίδονται γρήγορα.



Σαν αποτέλεσμα, ολοένα και περισσότεροι άνεργοι συρρέουν στο μπαρ του Γιάννη. Ο Γιάννης βρίσκει ευκαιρία και με πλεονέκτημα την απελευθέρωση των πελατών από τη δυσκολία της άμεσης πληρωμής, αυξάνει τις τιμές της μπύρας και του κρασιού, που είναι
τα πλέον δημοφιλή ποτά. Ο όγκος των πωλήσεων αυξάνεται εκθετικά. Ένας νεαρός και δυναμικός χρηματοοικονομικός σύμβουλος από μια γειτονική τράπεζα, αναγνωρίζει ότι τα υπόλοιπα που χρωστάνε οι πελάτες, είναι αξιόλογα μελλοντικά περιουσιακά στοιχεία. Έτσι αυξάνει το όριο πιστοδότησης του Γιάννη. Δεν βλέπει κανένα λόγο να ανησυχεί η τράπεζα, καθόσον έχει τα χρωστούμενα από τους άνεργους, ως εγγυήσεις εκ μέρους του Γιάννη προς την τράπεζα.

Στα κεντρικά της τράπεζας, εξειδικευμένοι υψηλόβαθμοι τραπεζικοί υπάλληλοι, μετασχηματίζουν αυτά τα εισπρακτέα ποσά σε ομόλογα με τίτλο Drink-bonds και Alcoolbonds. Αυτά τα ομόλογα, βγαίνουν στη διαπραγμάτευση στις παγκόσμιες αγορές. Κανένας δεν καταλαβαίνει ακριβώς τα ακρωνύμια και με ποιον τρόπο τα ομόλογα είναι (και πόσο) καλυμμένα με εγγυήσεις. Παρά ταύτα, οι τιμές τους αυξάνονται αλματωδώς και συνεχώς. Τα ομόλογα γίνονται ανάρπαστα διότι ο / η (βάλτε εδώ το όνομα από έναν οικονομικό σύμβουλο της αρεσκείας σας) τα συνιστούσε στο ευρύ κοινό ως μια πολύ καλή επένδυση.

Μια μέρα, αν και οι τιμές των ομολόγων αυτών συνέχιζαν να αυξάνονται, ένας manager της τράπεζας από το Τμήμα Διαχείρισης Κινδύνων (ο οποίος βέβαια στη συνέχεια απολύθηκε επειδή ήταν αρνητικός στις προτάσεις του), αποφάσισε ότι ήλθε η ώρα να ζητήσει την είσπραξη των χρωστούμενων από τους πελάτες του μπαρ του Γιάννη. Ασφαλώς αυτοί δεν μπορούσαν να πληρώσουν δεκάρα από τα χρέη τους. Ο Γιάννης δεν μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη του και καταλήγει σε χρεοκοπία. Τα ομόλογα Drinkbonds και Alcool-bonds χάνουν την αξία τους κατά 95%. Οι προμηθευτές του Γιάννη, που του είχαν προηγουμένως δώσει απλόχερα πίστωση και οι οποίοι έχουν οι ίδιοι επενδύσει σε Drinkbonds και Alcoolbonds, αντιμετωπίζουν πλέον μια νέα κατάσταση. Ο προμηθευτής κρασιού πτωχεύει. Ο προμηθευτής μπύρας εξαγοράζεται από άλλον προμηθευτή. Η τράπεζα σώζεται με παρέμβαση του κράτους, μετά από ατέλειωτες πολιτικές διαπραγματεύσεις.

Η κυβέρνηση ονόμασε τα Drinkbonds και Alcoolbonds ως «τοξικά» προϊόντα και τα αγόρασε, σε ονομαστικές τιμές και όχι τιμές αγοράς (δηλαδή όσο γράφει το τεφτέρι των χρεών του Γιάννη), για να εξυγιάνει τον ισολογισμό της τράπεζας. Έτσι τώρα τα χρέη των πελατών του Γιάννη, έχουν περάσει στα περιουσιακά στοιχεία της κυβέρνησης. Προφανώς αν δεν εισπράξει τα χρέη αυτά από τους άνεργους πότες, θα τα διαγράψει, οπότε όλοι εμείς οι φορολογούμενοι θα τα πληρώσουμε. Έτσι οι πελάτες του μπαρ του Γιάννη, οι άνεργοι πότες, έχασαν την ευκαιρία να πίνουν και να πληρώνουν αργότερα, δηλαδή ποτέ...

Πηγή: Από email

Διαβάστε περισσότερα "Μια εξήγηση της κρίσης για όσους δεν είναι οικονομολόγοι!"

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Μοντεσκιέ: Ένας «νεωτεριστής» του Διαφωτισμού

Στις 10/2/1755 πέθανε ο Σαρλ Λουί ντε Σεκοντά, βαρόνος της Μπερντ και του Μοντεσκιέ, ευρύτερα γνωστός ως Μοντεσκιέ, ο Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας που έζησε και έδρασε στην ακμάζουσα περίοδο του Διαφωτισμού.


Οι φιλελεύθερες ιδέες του Μοντεσκιέ, θεωρείται από πολλούς, ότι επηρέασαν την σύγχρονη πολιτική και κοινωνική οργάνωση των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων. Πολλές ιδέες του, που περιέχονται στο σπουδαιότερο του έργο του «Tο πνεύμα των νόμων« (De l' esprit des lois), χρησιμοποιήθηκαν αργότερα στη σύνταξη του γαλλικού συντάγματος κατά την Γαλλική Επανάσταση όπως επίσης και στο αμερικανικό σύνταγμα. Πρόκειται κυρίως για τις θέσεις του περί διαχωρισμού των εξουσιών.



Γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1689 στο Μπερντ (Château de la Brède ) κοντά στο Μπορντό και πέθανε στις 10 Φεβρουαρίου του 1755 στο Παρίσι. O Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας έζησε και έδρασε στην ακμάζουσα περίοδο του Διαφωτισμού.

Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, ο Μοντεσκιέ σπούδασε νομικά και συμμετείχε ενεργά στην πολιτική ζωή όταν εξελέγη το 1714 στο τοπικό κοινοβούλιο του Μπορντό. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και το 1721 δημοσίευσε τα «Περσικά Γράμματα» (Letters Persanes), μια σάτιρα της γαλλικής κοινωνίας της εποχής. Το 1728 εκλέγεται στη Γαλλική Ακαδημία και ξεκινά μια σειρά ταξιδιών σε πολλές χώρες κατά τα οποία μελετά τα έθιμα των λαών τους.

Το 1734 δημοσιεύονται οι «Σκέψεις για τα αίτια της ακμής και της παρακμής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας» (που συμπεριλαμβάνει την βυζαντινή περίοδο). Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι ο Μοντεσκιέ ήταν ανάμεσα στους διανοητές του 18ου αιώνα που εισήγαγαν τον όρο "Βυζαντινή Αυτοκρατορία" για το ανατολικό ρωμαϊκό κράτος. Με τον όρο αυτό ήθελε να διαχωρίσει τον υψηλό (αρχαίο) ελληνικό και ρωμαϊκό πολιτισμό από τους αιώνες της παρακμής του Μεσαίωνα. Με τον προσδιορισμό "βυζαντινός" επιθυμούσε να δηλώσει τη δολιότητα, υποκρισία, θρησκοληψία και διαφθορά του ανατολικού ρωμαϊκού κράτους, το οποίο επεβλήθη από ρωμαίους στρατηγούς στους λαούς των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας με ιδεολογική επικάλυψη τη χριστιανική θρησκεία.

Στο έργο «Σκέψεις για τα αίτια της ακμής και της παρακμής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και στο Πνεύμα των Νόμων», ο Μοντεσκιέ θα δώσει μια "νεωτεριστική" σκοπιά στη φιλοσοφία της ιστορίας. Ουσιαστικά ελαχιστοποιεί την επιρροή των ατόμων και των συγκεκριμένων γεγονότων στην εξέλιξή της. Εντάσσει, δηλαδή, τα επιμέρους γεγονότα σε ευρύτερες αλλαγές και πλαίσια τα οποία ερμηνεύει ως αναγκαίες σχέσεις που πηγάζουν από τη φύση των ηθών, των συμπεριφορών ή των θεσμών μιας κοινωνίας. Πρόκειται για τομή στην ερμηνεία των κοινωνικών φαινομένων αφού ουσιαστικά προετοιμάζει την χεγκελιανή ανάλυση της Ιστορίας ως πεδίου αλληλοσχετίσεων.

Το διασημότερο έργο του εκδίδεται το 1748 μετά από τριάντα χρόνια συγγραφής. Είναι «Το πνεύμα των νόμων», όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, το ογκωδέστερο έργο του, που αποτελείται από 26 βιβλία χωρισμένα σε τρία μέρη. Ο Μοντεσκιέ στο «Πνεύμα των νόμων» αναλύει τους νόμους της εποχής του και των προηγούμενων εποχών και περιγράφει τύπους πολιτευμάτων, τη δημοκρατία, τη μοναρχία και το δεσποτισμό. Μέσα από τη μελέτη των νόμων επιχείρησε να αναδείξει τις θεμελιώδεις αρχές των διαφόρων πολιτικών θεσμών θεωρώντας τους ως απλές αναφορές της κοινωνικής πραγματικότητας.

Ο Μοντεσκιέ πίστευε ότι η κατάχρηση της εξουσίας είναι μια φυσική ανθρώπινη ροπή και πως κάθε κράτος τείνει να εκφυλιστεί σε δεσποτικό. Παρόλο που υποστήριζε ως καλύτερη εξουσία αυτή που θα ήταν εκλεγμένη από το λαό, πίστευε ότι για να πετύχει θα έπρεπε να μετριαστεί το μέγεθος της δύναμης του λαού. Υποστήριζε δηλαδή ένα είδος αριστοκρατίας με πολλά όμως φιλελεύθερα χαρακτηριστικά. Τάχθηκε υπέρ του συνταγματισμού, του διαχωρισμού των εξουσιών, της κατάργησης της δουλείας, της προστασίας των ατομικών ελευθεριών και της ιδέα ότι οι πολιτικοί και νομικοί θεσμοί πρέπει να αντικατοπτρίζουν τον κοινωνικό και γεωγραφικό χαρακτήρα καθεμίας κοινότητας ξεχωριστά.

Ο Μοντεσκιέ πέθανε το 1755 από υψηλό πυρετό και έχοντας ήδη χάσει το φως του. Ετάφη στο Παρίσι στην εκκλησία Saint Sulpice, αφήνοντας πίσω του μεγάλο αριθμό έργων λογοτεχνικών, φιλοσοφικών και πολιτικών.

Πηγή: www.tvxs.gr

Διαβάστε περισσότερα "Μοντεσκιέ: Ένας «νεωτεριστής» του Διαφωτισμού"

Ελληνίδα πούλησε την ιστοσελίδα της 315 εκατομμύρια δολλάρια!


Τον περασμένο Οκτώβριο, το αμερικανικό περιοδικό Forbes τη συμπεριέλαβε στη λίστα με τις 100 πιο σημαντικές γυναίκες των Ηνωμένων Πολιτειών και πλέον θεωρείται η βασίλισσα του ίντερνετ.

Η προφορά της αποτέλεσε τελικά πλεονέκτημα και όχι μειονέκτημα. Γεννημένη και μεγαλωμένη στην Ελλάδα, η Αριάνα Στασινοπούλου-Χάφινγκτον κατάφερε ως Ελληνίδα μετανάστρια να διακριθεί στο δύσκολο χώρο των αμερικανικών Μέσων Ενημέρωσης.

Τον περασμένο Οκτώβριο, το αμερικανικό περιοδικό Forbes τη συμπεριέλαβε στη λίστα με τις 100 πιο σημαντικές γυναίκες των Ηνωμένων Πολιτειών και πλέον θεωρείται η βασίλισσα του ίντερνετ. 

 Η Αριάνα Στασινοπούλου-Χάφινγκτον από χθες απασχολεί τα αμερικανικά ΜΜΕ και εμφανίζεται στις πιο γνωστές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές μιλώντας για τη συμφωνία που υπέγραψε με την εταιρία AOL. 

Η ιστοσελίδα Huffington Post, την οποία δημιούργησε το 2005 ως φιλελεύθερο μπλογκ με επένδυση ενός μόνο εκατομμυρίου δολαρίων, αγοράστηκε από την ΑOL για 315 εκατομμύρια δολάρια. Η Huffington Post συγκεντρώνει κάθε μήνα περισσότερους από 25 εκατομμύρια επισκέπτες και κατατάσσεται δεύτερη από πλευράς επισκεψιμότητας μετά την εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς.
Από το ποσό που συμφωνήθηκε, η ΑΟL θα καταβάλλει τα 300 εκατομμύρια σε μετρητά και τα υπόλοιπα σε μετοχές. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αγορά που πραγματοποιεί η εταιρία μετά το διαχωρισμό της από την εταιρία Time Warner το 2009. Η συμφωνία έχει πάρει το πράσινο φως από τα διοικητικά συμβούλια των δύο ομίλων, αλλά θα πρέπει να εγκριθεί από τις αρμόδιες αμερικανικές Αρχές και αναμένεται να ολοκληρωθεί στα τέλη του πρώτου τριμήνου του τρέχοντος έτους. 

Στο πλαίσιο της συμφωνίας, η Αριάνα Στασινοπούλου-Χάφινγκτον θα αναλάβει πρόεδρος και θα διατηρήσει την αρχισυνταξία του Huffington Post Media Group, ένα όμιλο στον οποίο θα ανήκουν η Huffington Post και οι άλλες ιστοσελίδες της AOL.

Η Αριάνα Στασινοπούλου γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου 1950 στην Αθήνα, φοίτησε στο πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ και το 1980 εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ. Το 1981 παντρεύτηκε τον πρώην βουλευτή του Ρεπουμπλικανικού κόμματος και εκατομμυριούχο Μάικλ Χάφινγκτον, ενώ παράλληλα συνέχισε τη συγγραφή βιβλίων αποκομίζοντας αρκετά έσοδα.

Το 1997, όταν ο σύζυγός της αποκάλυψε δημόσια πως ήταν αμφισεξουαλικός, η Αριάνα πήρε διαζύγιο, τις δύο κόρες τους και μεγάλο μέρος της περιουσίας του. 

Το 2003, ως ανεξάρτητη υποψήφια διεκδίκησε ανεπιτυχώς τη θέση του κυβερνήτη της πολιτείας Καλιφόρνια. Στη συνέχεια, μετεξελίχθηκε σε μια από τις ισχυρότερες γυναικείες παρουσίες στον χώρο των αμερικανικών ΜΜΕ.

Πηγή: www.techit.gr
Διαβάστε περισσότερα "Ελληνίδα πούλησε την ιστοσελίδα της 315 εκατομμύρια δολλάρια!"

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Τρελοκαμπέρω...

Ο υπολοχαγός Δημήτριος Καμπέρος
Η λέξη «τρελοκαμπέρω» αποτελεί μειωτικό χαρακτηρισμό και χρησιμοποιείται σήμερα για να δηλώσει, την παλαβή ή την απερίσκεπτη και ελαφρόμυαλη γυναίκα.


Παρ’ ότι το θηλυκό γένος της λέξεως μας παραπέμπει σε κάποια γυναίκα με το όνομα Καμπέρω, που προφανώς έμεινε στην ιστορία για την τρέλα της, εν τούτοις η αλήθεια είναι διαφορετική, αν και το κύριο πρώτο συστατικό της ετυμολόγησης παραμένει η τρέλα. Τρέλα όμως με θετική έννοια…



Οι ρίζες αυτής της λέξεως οδηγούν στον υπολοχαγό Δημήτριο Καμπέρο. Ο Καμπέρος ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες πιλότους της Ελληνικής Αεροπορικής Υπηρεσίας, που πραγματοποίησε πτήση στην Ελλάδα (για την ιστορία, ο πρώτος ήταν ο Εμμανουήλ Αργυρόπουλος στις 8 Φεβρουαρίου 1912). Ο Καμπέρος, αν και ήταν ο δεύτερος στη σειρά που πέταξε στους ελληνικούς αιθέρες (13 Μαΐου 1912), εν τούτοις ήταν ο πρώτος που πέτυχε παγκόσμια επίδοση πιάνοντας ταχύτητα 110 χλμ. την ώρα, μετατρέποντας ένα στρατιωτικό αεροπλάνο τύπου «Henry Farman», το οποίο ονομαζόταν «Δαίδαλος», σε υδροπλάνο.

Ο Καμπέρος έγινε ονομαστός για τις ριψικίνδυνες πτήσεις του και τους παράτολμους ελιγμούς που πραγματοποιούσε και που προκαλούσε τον θαυμασμό ακόμη και τον ξένων συναδέλφων του, τους οποίους ανταγωνίζονταν στα ίσα στον τομέα αυτό. Πραγματοποίησε την τελευταία του πτήση στις 20 Ιουλίου 1934, απαντώντας έτσι σε μια επίδειξη Άγγλων που είχε προηγηθεί.

Ο Καμπέρος πέθανε στα χρόνια της Κατοχής, το 1942 και σε ηλικία 59 ετών, από ασφυξία που είχε προκληθεί από διαρροή φωταερίου την ώρα που κοιμόταν. Στο μεταξύ όμως, λόγω της φήμης του ως παράτολμου αεροπόρου, είχε αποκτήσει κι ένα παρατσούκλι: Τρελοκαμπέρος.

Το παρατσούκλι αυτό, έγινε συνώνυμο της αποκοτιάς και του παράτολμου θάρρους. Στην πορεία του χρόνου όμως, έχασε την αρχική του σημασία, καθώς ως φαίνεται έγινε σύγχυση με την κλητική πτώση του ονόματος, έτσι ώστε να εκληφθεί σαν ονομαστική του ανύπαρκτου θηλυκού ονόματος «Τρελοκαμπέρω». Σ’ αυτό, προφανώς συνέβαλε η άγνοια της ύπαρξης και της ιστορίας του Καμπέρου, ταυτοχρόνως με την ύπαρξη ανάλογων όρων, όπως π.χ. τρελέγκω, που βοήθησε σ’ αυτόν τον μετασχηματισμό της αρχικής έννοιας και σημασίας.

Πηγή: http://www.pare-dose.net/?p=3974

Διαβάστε περισσότερα "Τρελοκαμπέρω..."

Νίκολα Καπόνε: Ο πρίγκιπας που ζητούσε τη μισή Ελλάδα!

της Φωτεινής Τομαή*

ΜΙΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ιστορία που για πρώτη φορά εκτίθεται σε όλο της το εύρος αφορά τη δικαστική διαμάχη στην οποία ενεπλάκη η ελληνική κυβέρνηση μεταξύ 1912-1930 με αφορμή τη γελοία όσο και σκανδαλώδη απαίτηση ενός Ιταλού, ονόματι Νίκολα Καπόνε, μονίμου κατοίκου Νάπολι, ο οποίος εμφανιζόμενος ως πρίγκιπας, κατευθείαν απόγονος των Παλαιολόγων, ζητούσε να του επιστραφεί ούτε λίγο ούτε πολύ ολόκληρη η Θεσσαλία, η οποία είχε προσαρτηθεί στο τότε νεοσύστατο ελληνικό κράτος με την ελληνοτουρκική συνθήκη του 1881, και η Ηπειρος, η οποία είχε ενσωματωθεί στην ελληνική επικράτεια μετά τη νικηφόρο προέλαση του Ελληνικού Στρατού στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων.



Στην πραγματικότητα, ο χρόνος που για πρώτη φορά ενεργοποιήθηκε η μνήμη του συγκεκριμένου Ιταλού και θυμήθηκε πώς, ως κατιών του κλάδου «Νεμάνια- Παλαιολόγων- Ορσίνι- Αγγελων- Κομνηνών» , του ανήκε ολόκληρη η Θεσσαλία από τον Δομοκό και τα Φάρσαλα έως τα Τζουμέρκα της Ηπείρου δεν ήταν καθόλου άσχετος. Οπως προκύπτει από την ανάγνωση των δικογράφων αλλά και της ιστορικής μελέτης που εξέδωσε ο γνωστός στην εποχή του καθηγητής Βιτόριο Σιαλόγια, η πρώτη αίτηση προσφυγής του στα ιταλικά δικαστήρια ήταν η 10η Ιουνίου 1912, όταν με την κήρυξη των Βαλκανικών Πολέμων και τις νικηφόρες επιτυχίες του Ελληνικού Στρατού στην Ηπειρο και στη Μακεδονία η κατάσταση στις ευρωπαϊκές κτήσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είχε γίνει χαώδης. Οπως δε ήταν φυσικό, το ενδιαφέρον της ελληνικής, αλλά και της ιταλικής κυβερνήσεως (δεδομένου ότι η Ιταλία ενεπλάκη επίσης στους Βαλκανικούς κηρύσσοντας και αυτή τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1911) ήταν στραμμένο σε πολύ σοβαρότερα ζητήματα που δημιουργούσε η ανατροπή του status quo στον χώρο των Βαλκανίων σε σχέση με την απαίτηση ενός ιδιόμορφου, όπως αρχικά εμφανιζόταν, ιδιώτη· που όμως έμελλε τελικώς να συμπαρασύρει τις δύο κυβερνήσεις σε έναν διάλογο άχαρο και παράλογο, ο οποίος άλλοτε άγγιζε τα όρια του κωμικού και άλλοτε εμφανιζόταν απειλητικός για τα ελληνικά συμφέροντα. Ακόμη πιο παράδοξο εμφανίζεται σε έγγραφο της δεκαετίας του 1930 με συντάκτη τον τότε έλληνα πρεσβευτή στη Ρώμη Νίκο Μαυρουδή, που τόσο θαύμαζε ο γνωστός μας Εμμανουέλε Γκράτσι όταν τον βρήκε στη θέση του προσωπάρχη στο ΥΠΕΞ το 1940, το γεγονός ότι ο ιταλός δικτάτωρ Μπενίτο Μουσολίνι έδινε οδηγίες στους υπουργούς του για την ευνοϊκή υπέρ της Ελλάδος έκβαση του ζητήματος! (Προφανώς για να μη χρειασθεί να αποζημιώσει και ο ίδιος για δεύτερη φορά τον Καπόνε, όταν θα επιχειρούσε την είσοδό του στη χώρα μας διά των αλβανικών συνόρων…)

Ας δούμε όμως τα πράγματα πώς εξελίχθηκαν μέσα σχεδόν σε μία εικοσαετία ώσπου να χρειασθεί μετά και η ανάμειξη του Τύπου της εποχής, για να λήξει το σκάνδαλο με κινητοποίηση της ιταλικής κυβερνήσεως και συγκεκριμένα δύο υπουργών, Εξωτερικών και Δικαιοσύνης, οι οποίοι λάμβαναν σε απευθείας επικοινωνία τους οδηγίες από τον Μουσολίνι.

Μετά την απορριπτική θέση που πήρε το Πρωτοδικείο Νεαπόλεως τον Ιούνιο του 1912 με το δικαιολογητικό ότι αδυνατούσε να υπεισέλθει σε ζητήματα που αφορούσαν ξένη χώρα, ο Καπόνε προσέφυγε στο Ακυρωτικό της Ρώμης με σκοπό να εφεσιβάλει στη συνέχεια κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου της Νεαπόλεως προσφεύγοντας στο Εφετείο της Ρώμης.

Από την πλευρά της, η ελληνική κυβέρνηση συνειδητοποιώντας με την πάροδο του χρόνου ότι το θέμα έπαιρνε διαστάσεις, με τον Καπόνε να επιμένει και τον ιταλικό Τύπο μάλλον να δημιουργεί ευνοϊκές υπέρ αυτού εντυπώσεις στην ιταλική κοινή γνώμη, υποχρεώθηκε να προσλάβει διά της πρεσβείας της Ρώμης δύο εγκρίτους νομικούς της εποχής: τον γερουσιαστή και πρώην πρόεδρο του Ακυρωτικού Ludovico Μortara και τον καθηγητή Gabriele Fraggella. Βρισκόμαστε αισίως εν έτει 1930 που απεδείχθη και το κρισιμότερο, ιδίως το διάστημα Φεβρουαρίου- Ιουλίου, όταν το Ακυρωτικό αντί να κλείσει την υπόθεση την παρέπεμψε στο πολιτικό της τμήμα. Ετσι προκλήθηκε σάλος στον ελληνικό Τύπο και ανησυχίες στην ελληνική κυβέρνηση, η οποία, αν και αντλούσε διαβεβαιώσεις του πρεσβευτή Μαυρουδή ότι βάσει του Νομοθετικού Διατάγματος αρ. 1621 της 30ής Αυγούστου 1925 που επεκυρώθη το 1926 η Ιταλία δεν είχε το δικαίωμα να προβεί σε κατασχέσεις περιουσίας τρίτης και δη φίλης χώρας στο έδαφός της, εξέδιδε διά του ΥΠΕΞ οδηγίες για αναστολή παραγγελιών και κάθε είδους οικονομική δοσοληψία μεταξύ Ελλάδας- Ιταλίας. Μάλιστα, σε μια απέλπιδα συνομιλία του με τον ιταλό πρεσβευτή στην Αθήνα, ο τότε ΥΠΕΞ και αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως Βενιζέλου Ανδρέας Μιχαλακόπουλος υπογράμμιζε ότι «είναι ζήτημα αξιοπρεπείας δι΄ Ελληνικόν Κράτος να μη φαίνεται καταδικαζόμενον δι΄ αποφάσεως ανωτάτου δικαστηρίου φίλης χώρας εις πληρωμήν υπερόγκων ποσών δι΄ απαίτησιν, ης το γελοίον είναι ολοφάνερον» (ΑΠ 221, 8 Φεβρουαρίου 1930), ζητούσε δε από τον ιταλό διπλωμάτη να ειδοποιήσει εσπευσμένα τον Μουσολίνι ώστε να δώσει τέλος στην υπόθεση επιλαμβανόμενος προσωπικά της υποθέσεως. Ωστόσο, όπως ενημέρωνε με πολυσέλιδο έγγραφό του ο Μαυρουδής στις 11 Απριλίου 1930: «Ο κ. Μουσολίνι προ της εκδόσεως νέας αποφάσεως του Ακυρωτικού διεμήνυσε προς ους έδει την επιθυμίαν του περί τροποποιήσεως ταύτης. Αλλ΄ ηναγκάσθη να μη επιμείνη μετά της υπό του κ. Υπουργού της Δικαιοσύνης δοθείσης αυτώ πληροφορίας καθ΄ ας η απόφασις καίτοι μη δημοσιευθείσα ήτο γνωστή όχι μόνον εις τους ενδιαφερομένους, αλλ΄ εις ευρύν κύκλον δικηγόρων και δικαστών και ότι το διατακτικόν ταύτης ουδεμίαν ζημίαν επέφερεν εις το Ελληνικόν Δημόσιον» (ΑΠ 576). Προέβλεπε, με δύο λόγια, ο έμπειρος έλληνας διπλωμάτης ότι μάλλον θα ζημίωνε την υπόθεση αν έπαιρνε διάσταση η πληροφορία της προσωπικής παρεμβάσεως του ιταλού πρωθυπουργού στο έργο της Δικαιοσύνης, αφού ούτως ή άλλως η όποια μη ευνοϊκή υπέρ της Ελλάδος απόφαση προδιαγραφόταν εξαρχής μη εκτελεστέα με βάση το Διάταγμα του 1925 αρ. 1621. Το ζήτημα, πάντως, αναμφίβολα δεν μπορούσε παρά να πλήττει το γόητρο της Ελλάδας και σε αυτό, πλην άλλων, οφειλόταν η επιμονή του Μιχαλακόπουλου.

Ο κίνδυνος να κατασχεθούν τα ελληνικά πολεμικά

 
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ Τύπος συνηγορούσε υπέρ της πολιτικής Μιχαλακόπουλου. Εγραφε στις 4 Ιουλίου 1930 το «Ελεύθερον Βήμα»: «Η χονδροειδής αυτή φάρσα του εξοχωτάτου κυρίου Καπόνε αρχίζει να χάνη κάθε διασκεδαστικόν χαρακτήρα. Ο αμίμητος αυτός άνθρωπος, ως κατ΄ ευθείαν απόγονος των… Βυζαντινών αυτοκρατόρων, διεκδικεί ως ατομικήν ιδιοκτησίαν ολόκληρον σχεδόν την Πελοπόννησον και την Ηπειρον. Και το καταπληκτικώτερον, αντί να τον παραπέμψουν εις φρενίατρον, τα ιταλικά δικαστήρια εδέχθησαν την απαίτησιν και του ανεγνώρισαν δικαίωμα κατασχέσεως επί πάσης περιουσίας του ελληνικού κράτους ευρισκομένης επί ιταλικού εδάφους. Μεθ΄ ο και τα πολεμικά μας ακόμη, προσορμιζόμενα εις ιταλικούς λιμένας, απειλούνται να κατασχεθούν από τον σινιόρ Καπόνε! Οσον και αν είνε οπερεττικόν, το πράγμα δεν είνε καθόλου προς γέλωτα. Ημείς δεν ημπορούμεν, δυστυχώς, ν΄ ανακαλύψωμεν κανένα αυθεντικόν απόγονον του Καίσαρος ζώντα μεταξύ μας διά να διεκδικήσωμεν, εις αντιστάθμισμα, μερικάς ιταλικάς επαρχίας. Και αν μη τι άλλο, αν δεν διευθετηθή το ζήτημα το ταχύτερον, υπάρχει κίνδυνος προστριβών με τας ιταλικάς αρχάς. Αναμένομεν επομένως ότι θα επιζητηθή άνευ αναβολής μία καθαρά εξήγησις με την ιταλικήν κυβέρνησιν. Η τελευταία αυτή δεν δύναται να μη αναγνωρίση ότι πολύ μάκρος επέτρεψεν ήδη να λάβη η γελοία αυτή ιστορία, έστω και αν με το εξ αιτίας ακριβώς αυτής υφιστάμενον από τετραετίας νομοθετικόν διάταγμα ο Καπόνε δεν δύναται να πραγματοποιήση τας κωμικάς απειλάς του κατά της Ελλάδος». Είχαν προηγηθεί δημοσιεύματα στις εφημερίδες «Le Μessager d΄Αthenes» (28 Ιουνίου 1930) και «Le Ρrogres» της Θεσσαλονίκης (29 Ιουνίου 1930).

Ωστόσο, την ίδια ημέρα που το «Ελεύθερον Βήμα» δημοσίευε το συγκεκριμένο, ιδιαίτερα σκληρό, άρθρο, η ιταλική πρεσβεία υποχρεωνόταν σε έκδοση ανακοινωθέντος προκειμένου να καθησυχάσει την ελληνική κοινή γνώμη και να αποκαταστήσει το καλό έως τότε κλίμα των ελληνοϊταλικών σχέσεων, το οποίο όμως επρόκειτο τελικά να αλλάξει με τον πιο δραματικό τρόπο, αφού η Ιταλία θα κήρυττε τον πόλεμο κατά της Ελλάδας τον Οκτώβριο του 1940.

*Η κυρία Φωτεινή Τομαή είναι προϊσταμένη της Υπηρεσίας Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου του υπουργείου Εξωτερικών.

TO BHMA

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=288116&dt=13/09/2009#ixzz0owPEoam6

Πηγή: http://www.palmografos.com

Διαβάστε περισσότερα "Νίκολα Καπόνε: Ο πρίγκιπας που ζητούσε τη μισή Ελλάδα!"

Σουβλάκια και μπίρες στην Αρχαία Θήρα!

Μπορεί τα σουβλάκια να αποτελούν σύμβολο της νεοελληνικής κουλτούρας, όμως τα ευρήματα των ανασκαφών στη Σαντορίνη αποκαλύπτουν πως η λαχταριστή αυτή παράδοση, αποτελούσε συνήθεια των κατοίκων τη Θήρας στην Εποχή του Χαλκού. Μάλιστα, οι αρχαίοι Θηραίοι φαίνεται πως απολάμβαναν μια σειρά από γκουρμέ γεύματα, όπως κυδώνια, αχινούς, πορφύρα, σαλιγκάρια, αλλά και...μπίρα.



Τη γαστρονομική κουλτούρα του αρχαίου κυκλαδικού πολιτισμού της Θήρας παρουσίασε ο διευθυντής των Ανασκαφών Θήρας, κ. Χρίστος Ντούμας, στην προχθεσινή ομιλία του με θέμα «Από την ανάγκη στην απόλαυση. Οι διατροφικές συνήθειες στο Ακρωτήρι της Εποχής του Χαλκού», που έλαβε χώρα στο Μέγαρο Μουσικής.

Όπως σημειώνει, τα βασικά αγαθά που έβρισκε κανείς σε μια θηραϊκή κουζίνα πριν την ιστορική έκρηξη του ηφαιστείου, ήταν το κριθάρι, το λαθούρι, τα μπιζέλια, οι φακές και η φάβα, «που η γη της Θήρας παρείχε στους κατοίκους της και τα οποία συχνά αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης των αγγειογράφων».

Παράλληλα, οι Θηραίοι μάζευαν σύκα, αμύγδαλα, και προφανώς θαλασσινά: «Κυδώνια, αχινοί, χτένια, πεταλίδες και τρίτωνες είναι από τα πιο συχνά όστρεα, ενώ φαίνεται πως και η πορφύρα, εκτός από την παραγωγή χρώματος, καταναλωνόταν και ως τροφή», όπως εξήγησε ο κ. Ντούμας.

Από το αρχαίο σαντορινιό τραπέζι δεν έλειπε και το κρέας, με «τα αιγοπρόβατα να κατέχουν την πρώτη θέση σε ποσοστό 80% περίπου. Ακολουθούν τα χοιρινά σε ποσοστό 19%, ενώ ελάχιστα είναι τα οστά βοοειδών και ζώων κυνηγιού», όπως σημειώνει ο κ. Ντούμας. Το μέσο εκτέλεσης της εκάστοτε συνταγής, ήταν κατά κύριο λόγο η χύτρα, αλλά και ο κλειστός φούρνος.

Όπως αποκαλύπτουν ορισμένα ευρήματα των ανασκαφών, όπως επιτραπέζια σκεύη, σκεύη μαγειρέματος (ταψιά, γουδιά, τηγάνια, σουρωτήρια, κλπ), αλλά και αγγεία με σχετικές παραστάσεις, στη Θήρα λειτουργούσαν και...σουβλατζίδικα.

Επίσης, όπως τονίζει ο διευθυντής των ανασκαφών, «οι Θηραίοι μπορεί να είχαν εισαγάγει από την Αίγυπτο και την τεχνική να παρασκευάζουν μπίρα από κριθάρι, αφού αυτό, όπως είδαμε, αποτελούσε ένα από τα βασικά αγροτικά προϊόντα της τοπική παραγωγής».

Από την Κρήτη κυρίως, οι κάτοικοι της Αρχαίας Σαντορίνης έφερναν μια σειρά από «εξωτικά αγαθά», όπως ελιές, σαλιγκάρια, κοχλίες, χοχλιούς, αρωματικά φυτά και βότανα (ρίγανη, ζαφορά, θυμάρι, χαμομήλι, φασκόμηλο, αψιθιά, κ.ά.), αλλά και τα προϊόντα της αμπέλου και της ροδιάς, που μάλλον είχαν μεγάλη επιτυχία, αφού «μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι ο οίνος άρχισε να ευφραίνει "καρδίαν Θηραίων" τουλάχιστον από της 2ης χιλιετίας π.Χ.», όπως υπογραμμίζει ο αρχαιολόγος.

Ο κ. Ντούμας καταλήγει πως ο πολιτισμός που αναπτύχθηκε στη Σαντορίνη, γύρω στα τέλη του 17ου αιώνα π.Χ., μάλλον είχε έφεση στις μικρές γαστρονομικές απολαύσεις της ζωής:

«Αυτό, σύμφωνα με τα αρχαιολογικά δεδομένα, το είχε πετύχει η θηραϊκή κοινωνία της Εποχής του Χαλκού. Μετατρέποντας όμως την κάλυψη της ανάγκης σε απόλαυση, δεν φαίνεται να ξεπέρασε τα όρια, δεν πέρασε στη χλιδή. Απλώς, απολαμβάνοντας τη ζωή φρόντιζε και τις άλλες, τις μη υλικές ανάγκες, όπως δείχνει η διαδεδομένη καλλιέργεια της τέχνης».

Πηγή: www.tvxs.gr

Διαβάστε περισσότερα "Σουβλάκια και μπίρες στην Αρχαία Θήρα!"

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Έφυγε από τη ζωή ο Μιλτιάδης Έβερτ

Έφυγε σε ηλικία 72 ετών ο πρώην πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Μιλτιάδης Έβερτ μετά από πολυήμερη μάχη για να διατηρηθεί στη ζωή από την εντατική του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου.

Την δυσάρεστη είδηση ανακοίνωσε από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος, εκφράζοντας παράλληλα και τα συλλυπητήριά του στην οικογένειά του. Τα συλλυπητήριά του εξέφρασε και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Κώστας Μαρκόπουλος



Ήταν παντρεμένος με τη γνωστή φωτογράφο Λίζα Βάντερπουλ-Έβερτ και μαζί απέκτησαν δύο κόρες.

Αποφοίτησε από την ΑΣΟΕΕ (σήμερα Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και ακολούθησε περαιτέρω σπουδές στην πληροφορική. Γνωρίζει αγγλικά. Πριν ασχοληθεί με την πολιτική ήταν οικονομικός και διοικητικός διευθυντής μεγάλων βιομηχανιών και οργανωτής Επιχειρήσεων & Τραπεζών.

Εργάστηκε ως οικονομικός σύμβουλος στην Εμπορική Τράπεζα και ως οικονομικός και διοικητικός διευθυντής στα Ναυπηγεία Ελευσίνας.

Το 1957 έγινε μέλος της Ε.Ρ.Ε.Ν., νεολαίας της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης και το 1963 ανέλαβε τη διοίκησή της. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών, λόγω της αντιστασιακής του δράσης τού απαγορεύτηκε η έξοδος από τη χώρα. Είναι ιδρυτικό μέλος της Νέας Δημοκρατίας.

Το 1974 έβαλε για πρώτη φορά υποψηφιότητα και εξελέγη βουλευτής στην Α΄ Αθηνών και δύο χρόνια αργότερα συμμετείχε για πρώτη φορά σε κυβερνητικό σχήμα ως υφυπουργός Οικονομικών. Το 1977 εξελέγη πρώτος βουλευτής στην Α΄ περιφέρεια της Αθήνας. Το 1985 τοποθετήθηκε επικεφαλής της λίστας και επανεξελέγη βουλευτής στην Α΄ Αθηνών.

Το 1986 στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου εξελέγη δήμαρχος Αθηναίων με ποσοστό 54,5%. Στο αξίωμα του δημάρχου παρέμεινε από την 1η Ιανουαρίου 1987 έως τις 3 Μαΐου 1989 οπότε παραιτήθηκε για να πάρει μέρος στις βουλευτικές εκλογές.

Επί της δημαρχείας του δημιουργήθηκε ο «9,84 FM» ο πρώτος δημοτικός ραδιοσταθμός στην Ελλάδα και προχώρησε σε πολλές καινοτομίες και παρεμβάσεις στη διοίκηση, το περιβάλλον, την τέχνη, τον πολιτισμό και την υγεία. Το 1990 υπήρξε μέλος του Τομέα Πολιτικού Σχεδιασμού της Επιτροπής Εκλογικού Αγώνα της Νέας Δημοκρατίας. Στις δημοτικές εκλογές της 14ης Οκτωβρίου 1990 συμμετείχε και εξελέγη πρώτος δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων με το συνδυασμό «Νέα Αθήνα» του Αντώνη Τρίτση που υποστηρίχθηκε από τη Νέα Δημοκρατία.

Στις 26 Οκτωβρίου 1991, ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης αποδέχτηκε την παραίτησή του από το υπουργείο Προεδρίας. Στις 3 Νοεμβρίου 1993, μετά την εκλογική ήττα της ΝΔ και την παραίτηση Μητσοτάκη, εξελέγη νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, λαμβάνοντας 141 ψήφους σε σύνολο 182 εκλεκτόρων. (Ο Ιωάννης Βαρβιτσιώτης έλαβε 37 ψήφους, ενώ 4 εκλέκτορες δεν ψήφισαν κανένα υποψήφιο).

Παρέμεινε Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας μέχρι τις 21 Μαρτίου του 1997, όπου και κατά τη διάρκεία του 4ο Συνεδρίου της Παράταξης εξελέγη νέος Πρόεδρος του Κόμματος ο Κώστας Καραμανλής. Είναι συχνά ομιλητής σε συμπόσια και διασκέψεις για την ευρωπαϊκή συνεργασία.

Δημοσίευσε πολλά άρθρα για θέματα οικονομικά, αμύνης, ασφαλείας και εξωτερικής πολιτικής. Έχει συγγράψει αρκετά βιβλία, όπως: «Καραμανλής, ο αναμορφωτής», «Η Ελλάδα στον κόσμο που έρχεται», «Ειρηνική επανάσταση για τη νέα εποχή».

Πηγή: http://www.newsit.gr/
Διαβάστε περισσότερα "Έφυγε από τη ζωή ο Μιλτιάδης Έβερτ"

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

8/2/1981 - ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ, ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΤΕ!!!

30 χρόνια μετά δεν σας ξεχνάμε ΑΔΕΡΦΙΑ! Το κάθε πρωτάθλημα που πέρνει ο ΘΡΥΛΟΣ είναι αφιερωμένο σε σας!

"Ηταν ημερα Κυριακη
8 Φεβρουαριου
που χαθηκαν τοσα παιδια
στο σταδιο του Φαληρου

Αφου το ματς τελειωσε
ξεκινησαν με φορα
κι θυρα νουμερο 7
εγινε νεκροφορα

Οσες μαναδες χασατε
αδικα τα παιδια σας
κουραγιο και υπομονη
σε ολη τη φαμελια σας"





Διαβάστε περισσότερα "8/2/1981 - ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ, ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΤΕ!!!"

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Γαυρίνα και κούκλα!



Αυτό θα πει να είσαι γαυρίνα και κουκλάρα!





Διαβάστε περισσότερα "Γαυρίνα και κούκλα!"

Έφυγε από τη ζωή o Gary Moore! :'(

Σε ηλικία 58 ετών, απεβίωσε ο θρυλικός κθαρίστας, Gary Moore. Ο Adam Rarsons, ο μάνατζερ του γνωστού ροκ γκρουπ, Thin Lizzy, στο οποίο συμμετείχε ο Moore, ανακοίνωσε τον θάνατό του στο δίκτυο BBC.



Ο Ιρλανδός κιθαρίστας, σύμφωνα με το UK Press, βρέθηκε νεκρός τα ξημερώματα της Κυριακής σε δωμάτιο ξενοδοχείου στο Costa del Sol της Ισπανίας.

Ακόμα δεν έχουν διευκρυνυστεί τα αίτια του θανάτου του.

Ήταν μόλις 16 ετών, όταν μετακόμισε από την πατρίδα του, το Belfast στο Δουβλίνο, προκειμένου να κυνηγήσει το όνειρό του. Αρχικά συμμετείχε στο ιρλανδικό συγκρότημα Skid Row, ενώ στη συνέχεια, με τη βοήθεια του τραγουδιστή του συγκροτήματος, Phil Lynott, έγινε μέλος των Thin Lizzy.

H δουλειά του επηρεάστηκε από τον θρύλους της ροκ μουσικής, όπως ο Elvis Presley and The Beatles αλλά και έναν από τους καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών, τον τον Jimi Hendrix.

Από το 1973 κι έπειτα, ακολούθησε σόλο καριέρα και κατάφερε να ξεχωρίσει και να διαπρέψει στο χώρο της μουσικής, με το ξεχωριστό καλλιτεχνικό του ύφος και την «χρυσή» του πένα.

Πηγή: www.madata.gr

Διαβάστε περισσότερα "Έφυγε από τη ζωή o Gary Moore! :'("

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Ρε τι σκαρφίστηκε ο άνθρωπος...

Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο (και τον δεύτερο και τον τρίτο) χρόνο χαίρονται Έναν πρωτότυπο τρόπο για να «γλιτώσει» από την... κρεβατομουρμούρα βρήκε ένας Βρετανός αστυνομικός, που εργαζόταν στο τμήμα αλλοδαπών.



Βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία, όταν η σύζυγός του ταξίδεψε ως το Πακιστάν για να δει τους συγγενείς της. Εφόσον είχε τα μέσα, έβαλε το όνομά της σε μία λίστα υπόπτων για συμμετοχή σε τρομοκρατικές οργανώσεις, κάτι που την εμπόδιζε να επιστρέψει πίσω στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Mirror και το skai.gr, όταν η γυναίκα πήγε στο αεροδρόμιο, με σκοπό να επιστρέψει σπίτι της, οι τοπικοί αστυνομικοί της είπαν ότι δεν μπορούσε να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο, χωρίς να της δώσουν περαιτέρω εξηγήσεις. Αμέσως τηλεφώνησε στον σύζυγό της, ο οποίος την υποσχέθηκε ότι θα μεριμνήσει για την υπόθεσή της. Το αποτέλεσμα ήταν η γυναίκα να μείνει τρία χρόνια «κολλημένη» στο Πακιστάν. Φυσικά, όλο αυτό το διάστημα ο σύζυγος περνούσε «ζωή και κότα».

Η υπόθεση αποκαλύφθηκε από τους ανωτέρους του όταν ο «ζαβολιάρης» σύζυγος έκανε αίτηση για προαγωγή. Οι υπεύθυνοι μελέτησαν το φάκελό του και είδαν ότι το όνομα της γυναίκας του ήταν στη λίστα των υπόπτων. Αμέσως τον κάλεσαν για ανάκριση και εκείνος, θέλοντας και μη, αποκάλυψε την αλήθεια. Πηγές του βρετανικού τμήματος αλλοδαπών αποδοκίμασαν τις πράξεις του συναδέλφου τους, λέγοντας ότι πολλοί είναι αυτοί που δεν αντέχουν να βρίσκονται στον ίδιο χώρο με το... άλλο του μισό, αλλά δεν καταφεύγουν σε τέτοιες ενέργειες. Τελικά, η σύζυγος βγήκε από τη μαύρη λίστα και ο σύζυγος όχι μόνο δεν πήρε προαγωγή, αλλά απολύθηκε από την υπηρεσία.
Διαβάστε περισσότερα "Ρε τι σκαρφίστηκε ο άνθρωπος..."
Related Posts with Thumbnails