Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Ο μυστηριώδης Μ. Καραγάτσης

Ήταν 23 Ιουνίου του 1908, όταν ο Δημήτριος Ροδόπουλος ήρθε στη ζωή, για να γίνει ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της «Γενιάς του ‘30». Εραστής της λογοτεχνίας, συνήθιζε να περνάει τα εφηβικά καλοκαίρια του του στη Ραψάνη της Θεσσαλίας, καθισμένος κάτω από ένα καραγάτσι (το δέντρο πτελέα) που βρισκόταν στον περίβολο της εκκλησίας του χωριού, διαβάζοντας Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Κάπως έτσι ο Δημήτρης Ροδόπουλος έγινε ο πασίγνωστος πεζογράφος Μ. Καραγάτσης. Το «Μ.» του ψευδωνύμου του προήλθε πιθανότατα από το ρώσικο όνομα «Μίτια» (ρωσική εκδοχή του Δημήτρης) , με το οποίο τον αποκαλούσαν φίλοι και συμφοιτητές του, εξ αιτίας της μεγάλης του αγάπης στη ρωσική λογοτεχνία.



Ο Καραγάτσης Αυτοβιογραφείται

Γεννήθηκα στην Αθήνα σε ένα από τα τέσσερα γωνιακά σπίτια των οδών Ακαδημίας και Θεμιστικλέους. Δεν σας λέω όμως σε ποιό. Και το κάνω επίτηδες αυτό, για να μπλέξω άγρια-σε αυτό το αθηναϊκό σταυροδρόμι- τους διαφόρους "αρμοδίους", όταν έρθει η στιγμή να εντοιχισθεί η αναμνηστική πλάκα. Εγώ βέβαια θα τα έχω τινάξει προ πολλού, και θα σπάω κέφι καλά στον ουρανό, με τη μεταθανάτια φάρσα μου. Θα έχω παρέα το Σολωμό, που θα μου λέει κουνώντας το κεφάλι: " Τράβα και σύ Καραγάτση,όσα τράβηξα εγώ από τον Καιροφύλλα, τον Αποστολάκη και το Σπαταλά".

Όπως βλέπετε το κυριότερο γνώρισμά μου είναι η μετριοφροσύνη. Διδάχτηκα τα πρώτα γράμματα στο Αρσάκειο της Λάρισας (όταν συλλογιέμαι πώς, υπήρξα και Αρσακειάδα!) και αντί να ερωτευτώ τις συμμαθητριές μου, αγάπησα παράφορα τη δασκάλα μου. Γεγονός που μαρτυράει τη σκοτεινή ερωτική ιδοσυγκρασία μου. Έκανα ό,τι μπορούσα για να μην προβιβαστώ, να μείνω στην ίδια τάξη, κοντά στην "γυναίκα των ονείρων μου". Το υπέροχο λογοτεχνικό μου ταλέντο φανερώθηκε στο Γυμνάσιο, όταν έγραφα εκθέσεις αριστουργηματικές. Οι καθηγητές μου δεν πρόφταιναν να μου βάζουν δεκάρια. Ένας μονάχα- ένας ξερακιανός και καταχθόνιος- έβρισκε τα κείμενά μου απαίσια και τα μηδένιζε αράδα. Δεν μπορούσα να καταλάβω...αργότερα όμως κατάλαβα. Ο καθηγητής ήταν λογοτέχνης. Εννοείται πώς τον εκδικήθηκα σκληρά ...Ήμουν νεαρότατο μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών όταν ο κ.Καθηγητής -γέρος πια- ζήτησε την ψήφο μου για να μπει και αυτός στο επίσημο αυτό Πρυτανείο της ελληνικής διάνθησης. Του την αρνήθηκα. Αποτέλεσμα: Αυτός είναι και εγώ δεν είμαι πια μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών...

Κάποτε σπούδαζα νομικά. Είχα συμφοιτητές τους κ.Πέτρον Χάρην, 'Aγγελο Τερζάκην, Γιώργο Θεοτοκάν, Πετσάλην και Οδυσσέα Ελύτην, τα εξαιρετικά αυτά νομικά πνεύματα που τόσο διέπρεψαν στη δικανική σταδιοδρομία τους- όπως και εγώ εξάλλου. Ο ισχυρισμός του κ. Κλ. Παράσχου ότι υπήρξε συμφοιτητής μου είναι ανακριβέστατος. Όταν ο νεαρότατος κ. Παράσχος γράφτηκε πρωτοετής στη νομική, εγώ ήμουν κιόλας δικηγόρος παρ'Αρείω Πάγω. Έφηβος ήμουν όταν έγραψα τα πρώτα μου και τελευταία ποιήματα. Δεν τα δημοσίευσα ποτέ. Αργότερα τορριξα στην πεζογραφία, ένας Θεός ξέρει το γιατί...

Έγραψα πολλά και διάφορα, διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα, έργα υψηλού ηθικοπλαστικού περιεχομένου, πολύ κατάλληλα για παρθεναγωγεία και βιβλιοθήκες οικογενειών με αυστηρά αστικά ήθη. Οι ήρωες μου- Λιάπκιν, Μαρίνα Ρεϊζη και ιδίως Γιούγκερμαν- είναι άνθρωποι αγνοί, αθώοι, ιδεολόγοι και στέκουν ψηλότερα από τις αθλιότητες του χαμερπούς υλισμού. Απορώ πως το εκπαιδευτικό συμβούλιο δεν εισήγαγε ακόμα τα βιβλία μου για αναγνωστικά στα σχολεία του κράτους, εξίσταμαι πώς η Ακαδημία δεν μου έδωσε ακόμα το βραβείο Αρετής, πώς δεν με εκάλεσε ακόμα να παρακαθήσω στους ενάρετους κόλπους της κοντά στον κ.Σπύρο Μελά.

Δεν επείραξα ποτέ συνάδελφο και είμαι συμπαθέστατος στους λογοτεχνικούς κύκλους. Αυτό θα αποδειχθεί στην κηδεία μου όπου θα έρθει κόσμος και κοσμάκης να πεισθεί ίδιοις όμμασι ότι πέθανα, ότι θάφτηκα, ότι πήγα στο διάολο. Και θα φύγει από το νεκροταφείο ο κόσμος και ο κοσμάκης βγάζοντας στεναγμούς ανακούφισης. Είμαι βέβαιος πώς ο Θεός θα με κατατάξει μεταξύ των αγίων στον Παράδεισο. ΑΜΗΝ
Μ. Καραγάτσης

Πηγή: TVXS.gr

Διαβάστε περισσότερα "Ο μυστηριώδης Μ. Καραγάτσης"

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Ο κλέφτης ενός ανεκτίμητου θησαυρού και το γράμμα του Καρτέσιου

Το όνομα Guglielmo Libri στους περισσότερους εκτός ακαδημαϊκής κοινότητας είναι άγνωστο. Ο Guglielmo Libri Carucci dalla Sommaja, όπως ήταν ολόκληρο το όνομά του, υπήρξε ένας αρκετά γνωστός μαθηματικός στην εποχή του, κυρίως όμως υπήρξε ένας από τους διασημότερους κλέφτες επιστημονικών συγγραμμάτων και βιβλίων.



Το όνομα Guglielmo Libri στους περισσότερους εκτός ακαδημαϊκής κοινότητας είναι άγνωστο. Ο Guglielmo Libri Carucci dalla Sommaja, όπως ήταν ολόκληρο το όνομά του, υπήρξε ένας αρκετά γνωστός μαθηματικός στην εποχή του, κυρίως όμως υπήρξε ένας από τους διασημότερους κλέφτες επιστημονικών συγγραμμάτων και βιβλίων.

Ο Libri γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του 1803 στη Φλωρεντία και διορίστηκε ως καθηγητής σε ηλικία 20 ετών στο πανεπιστήμιο της Πίζας. Ο Ιταλός γοητευόταν ιδιαίτερα από τα αρχαία βιβλία και τα συγγράμματα.

Κυνηγημένος λόγω της πολιτικής του δραστηριότητας ο Libri κατέφυγε στη Γαλλία, όπου εκλέχθηκε στη Γαλλική Ακαδημία των Επιστημών. Το πάθος και η αγάπη του για τα αρχαία βιβλία αναγνωρίζεται και διορίζεται έφορος στις Βιβλιοθήκες, επιφορτισμένος με την καταγραφή των πολύτιμων έργων. Ο Libri εκμεταλλεύτηκε τη θέση του και άρχισε να κλέβει τους ανεκτίμητους θησαυρούς.

Όμως η δράση του αποκαλύπτεται και ο ίδιος διαφεύγει για την Αγγλία, παίρνοντας μαζί του 18 μεγάλα κιβώτια γεμάτα με 30.000 βιβλία, μεταξύ των οποίων και βιβλία του Κοπέρνικου και Γαλιλαίου. Παρά την ερήμην καταδίκη του από τα Γαλλικά βιβλία σε 10 χρόνια κάθειρξη, ο Libri απολαμβάνει μία πλουσιοπάροχη ζωή στο Λονδίνο πουλώντας τη λεία του.

Επέστρεψε στην Ιταλία και άφησε την τελευταία του πνοή το 1868. Στο άκουσμα του θανάτου του η Γαλλική κυβέρνηση ζήτησε την επιστροφή των κλοπιμαίων, ενώ προσφέρθηκε να αγοράσει και όσα εξ αυτών είχαν πουληθεί. Κάποιοι επέστρεψαν τα πολύτιμα έγγραφα, όμως τα περισσότερα παραμένουν ακόμη εξαφανισμένα.

Ποιος ο λόγος όμως να τον μνημονεύει η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα σήμερα;

Ανάμεσα στα κλοπιμαία από τη Γαλλική και την Ιταλική βιβλιοθήκη ήταν και72 γράμματα του σπουδαίου Γάλλου φιλόσοφου Ρενέ Ντεκάρτ.

Σήμερα, μέρος του κλεμμένου θησαυρού βρέθηκε στο Haverford College, μία μικρή αμερικανική σχολή, όπου ήταν καταχωνιασμένο από το 1902. Πρόκειται για ένα γράμμα του Ρενέ Ντεκάρτ, με ημερομηνία 27 Μαϊου 1641, το οποίο αφορά στη δημοσίευση του Γάλλου φιλοσόφου «Διαλογισμός για την πρώτη φιλοσοφία».

Η επιστολή, που αναγνωρίζεται από τους ειδικούς ως μία «θαυμάσια επιστημονική ανακάλυψη», έχει παραλήπτη τον Πατέρα Marin Mersenne, ο οποίος είχε και την επίβλεψη της έκδοσης του βιβλίου.

Οι ακαδημαϊκοί γνώριζαν την ύπαρξη της επιστολής για περισσότερο από 300 χρόνια αλλά κανείς δεν γνώριζε το περιεχόμενο της. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, την επιστολή είχε διαβάσει μόνο ένας απόφοιτος φοιτητής του Haverford College.

Η επιστολή του Descartes δόθηκε ως δωρεά από τη χήρα του εν λόγω αποφοίτου φοιτητή και παρέμεινε μέσα στη σκόνη της μικρής βιβλιοθήκης του Haverfor, μέχρι που ένας μελετητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στην Ολλανδία «σκόνταψε» σε μία διαδικτυακή αναφορά για αυτήν. Ο μελετητής ενημέρωσε αμέσως τους αρμόδιους, οι οποίοι πρότειναν την επιστροφή της επιστολής στη Γαλλία.

Πηγή: TVXS.gr

Διαβάστε περισσότερα "Ο κλέφτης ενός ανεκτίμητου θησαυρού και το γράμμα του Καρτέσιου"

Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Λαρίσα για πάντα...

Μιλάμε η γυναίκα δίνει ρεσιτάλ! Δείτε κι εδώ...
.
Διαβάστε περισσότερα "Λαρίσα για πάντα..."

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

Νέο ιστολόγιο: Chalkis Card Postals

Ως συλλέκτης καρτ-ποστάλ, θα ήθελα να σας παρουσιάσω το νέο ιστολόγιό μας που τρέχει υπό την επίβλεψη της Dotteam.gr και ονομάζεται Chalkis Card Postals.

Όσοι θέλετε να μάθετε την ιστορία των καρτ-ποστάλ και να δείτε πανέμορφες κάρτες από τις αρχές του 20ου και όχι μόνο αιώνα, δοκιμάστε στην παρακάτω διεύθυνση:

Διαβάστε περισσότερα "Νέο ιστολόγιο: Chalkis Card Postals"

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Να πώς πέφτει ο Κόκκαλης! LOL!

Δεν χρειάζεται να βάλω την πηγή... Την βλέπετε στο τέλος του κόμικ!
Διαβάστε περισσότερα "Να πώς πέφτει ο Κόκκαλης! LOL!"

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Μια επίκαιρη κριτική της δημοσιογραφίας από τον Εμμανουήλ Ροϊδη

Αν και γράφτηκε πριν από 135 χρόνια, η περιγραφή του Εμμανουήλ Ροϊδη για τους δημοσιογράφους της εποχής, θα μπορούσε να λεχθεί ότι είναι πιο επίκαιρη από ποτέ...



Ένα κείμενο για τους δημοσιογράφους πριν από 135 χρόνια

«Ο ποιητής Βωδελαίρος, θέλων να εικονίση το ιδανικόν του σικχαμερού, παρέστησε πτώμα χοίρου σηπόμενον υπό τας ακτίνας θερινού ηλίου. Το ψωφήμιον κείται ύπτιον επί της χλόης, ανοικτάς έχον τας αγκάλας ως εταίρα προκαλούσα τον εραστήν. Η πλευρά αυτού είναι εστιατόριον σκωλήκων, η δε δυσωδία τοσαύτη, ώστε ο διαβάτης λιποθυμεί.

Την δύναμιν της εικόνος εκείνης δεν αμφισβητούμεν, νομίζομεν όμως ότι, αν εγνώριζεν ο ποιητής την Ελλάδα, ήθελε προτιμήση του νεκρού χοίρου ζώντα και υγιαίνοντα αντιπρόσωπον τάξεώς τίνος των παρ’ ημίν δημοσιογράφων.

Προς αποφυγήν και σκιάς συγχύσεως πρέπει προ παντός άλλου να εγείρωμεν σινικόν τείχος μεταξύ των αξιότιμων ημών συναδέλφων και των κυρίων τούτων, παρέχοντες τα ιδιαίτερα γνωρίσματα άτινα διακρίνουσι τους δυναμένους να αμφισβητήσωσι την δάφνην της δυσωδίας εις τον ανωτέρω ήρωα του Βωδελαίρου.

Αι Αθήναι έχουσι πεντάκις μυρίους κατοίκους και εφημερίδας υπέρ τας εκατόν, οι Παρίσιοι κατοίκους διακοσιάκις μυρίους και πολιτικά εφημερίδας είκοσι το πολύ. Αν εις εκατόν χιλιάδας Γάλλων αναλογή μία εφημερίς, εις χιλίους Αθηναίους αναλογούσι δύο.

Εκ τούτων τρεις ή τέσσαρες συντηρούνται παρά των συνδρομητών, πέντε ίσως αποζώσιν εκ των κομμάτων, αι δε λοιπαί, αι γεννώμεναι και θνήσκουσαι καθ’ εκάστην, ουδένα άλλον έχουσιν ωμολογημένον πόρον ζωής πλην της ύβρεως, της συκοφαντίας και του σκανδάλου.

Των τελευταίων αν ο αριθμός είναι μέγας, η ύπαρξις αφ’ ετέρου είναι βραχεία. Τας εφημερίδας ταύτας ηθέλομεν αδικήση λέγοντες ότι ζώσι μίαν ημέραν, ως τα ρόδα. Βέβαιον όμως είναι ότι αι πλείσται αυτών θάλλουσιν επί τινας μόνον εβδομάδας, όσον δηλαδή τα σκόρδα.

Αιτία του μεγάλου αριθμού και του συντόμου βίου των εφημερίδων είναι ότι οι συντάκται αυτών θεωρούσι το δημοσιογραφικόν επάγγελμα ως απλήν βαθμίδα προς υψηλότερον στάδιον. Και τω όντι πολλοί τούτων, υβρίζοντες και συκοφαντούντες, κατορθώνουν μετ’ ού πολύ να διορισθώσιν αστυνομικοί κλητήρες, σαρωταί υπουργείων, νεκροσκόποι, αγροφύλακες, δημοδιδάσκαλοι ή καρραγωγείς. Αλλοι πάλιν, ουδέν τούτων επιτυγχάνοντες ένεκα συναγωνισμού, τρέπονται εις άλλο επάγγελμα, την ψηφοθηρίαν, το λαθρεμπόριον ή την μαγειρικήν. Αλλ’ αποχωρούντες του σταδίου, τον κάλαμον αυτών κληροδοτούσιν εις έτερον πλήρη ζήλου νεόφυτον δημοσιογράφον. Ωστε, αν τα πρόσωπα και τα ονόματα των φύλλων αλλάσσουσιν ανά πάσαν σελήνην, η δημοσιογραφική φάλαγξ μένει αναλλοίωτος κατά τε την ποιότητα και τον αριθμόν.

Ως οι ελεύθεροι σκοπευταί κατά τον τελευταίον πόλεμον, ούτω και οι φαλαγγίται δεν έχουσιν ομοιόμορφον στολήν, αλλά μόνον ιδιαίτερά τινα εμβλήματα, τον μεν χειμώνα σάλιον αντί επανωφορίου, το δε θέρος ιδιάζον τι άρωμα εντάλματος, καταγωγίου, τράγου και κυνισμού.

Κρίνων τις εκ του ύφους αυτών πολλάκις υποπτεύει ότι πάσχουσιν εκ λύσσης, η δε θέα και η οσμή του υποκειμένου των επιβεβαιοί ότι φοβώνται το ύδωρ».

(Απόσπασμα από το κείμενο «Δημοσιογραφικόν Δελτίον», περιοδικό «Ασμοδαίος», φ. 35, 21.9.1875).

Πηγή: TVXS.gr

Διαβάστε περισσότερα "Μια επίκαιρη κριτική της δημοσιογραφίας από τον Εμμανουήλ Ροϊδη"

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΦΕΛΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ Η ΣΥΝΘΕΤΗ ΜΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Του Στέλιου Παπαθεμελή

Κυκλοφορεί τις μέρες αυτές το σκεύασμα σε αμερικανική συσκευασία «Μακεδονία του Βαρδάρη».

Διακαής πόθος της Ουάσιγκτον να ενταχθούν τα Σκόπια στους ευρωατλαντικούς θεσμούς.

Η ελληνική πλευρά θεωρείται δεδομένη, αφού πριν 4 χρόνια η κυβέρνηση Καραμανλή προσέφερε το ουσιαστικό Μακεδονία με αντάλλαγμα ένα (γεωγραφικό) επίθετο. Η πολιτική τάξη το υιοθέτησε σύσσωμη, με εξαίρεση τον κ. Καρατζαφέρη ο οποίος αλίευσε για ένα διάστημα στα συνήθη θολά ύδατά του «ήξεις – αφίξεις» για να ομογενοποιηθεί και αυτός τελικά.



Η είδηση είναι ότι οι Αμερικανοί πασχίζουν να πείσουν τον (μεγάλο) ηγέτη του (μεγίστου) κράτους των Σκοπίων. Αυτός τους «παίζει» και μπράβο του. Οι δικοί μας είναι του χεριού τους. Προς το παρόν αδιευκρίνιστος ο Αντώνης Σαμαράς.

Η εν αιθρία ελληνική προσφορά του «Μακεδονία» στους παραχαράκτες της είναι πολιτικά αφελής και εθνικά επικίνδυνη για τους εξής κυρίως λόγους:

Πρώτον: Το όνομα Μακεδονία είναι αναπόσπαστο και αδιαπραγμάτευτο συστατικό της εθνικής μας ταυτότητας. Ουδείς νομιμοποιείται να το εκποιήσει, ή καθ’ οιονδήποτε τρόπο να το διαθέσει.

Δεύτερον: Βαρύτητα έχει πάντοτε το ουσιαστικό και όχι το επίθετο. Λαμβανομένης δε υπ’ όψη της προϊστορίας το επίθετο Vardarska θα είναι μιας χρήσεως. Την επομένη θα μείνει μόνο το ουσιαστικό Μακεδονία. Μερικοί πανηγύρισαν επιπολαίως με το ¨Βαρδάρη¨. Όμως η προ Τίτο ονομασία των Σκοπίων ήταν Vardarska Banovina, δηλαδή Επαρχία, αλλά όχι Μακεδονία του Βαρδάρη!

Τρίτον: Και γι’ αυτή την δεινώς αμφιλεγόμενη επιλογή ανακύπτει ζήτημα εύρους εφαρμογής. Στην περί τον Νίμιτς σερνάμενη διαδικασία η συζήτηση αφορά την ονομασία του κράτους. Και αν αυτή ελύετο erga omnes οι σκοπιανές διεκδικήσεις δεν εκπορεύονται από την ονομασία του κράτους, θεμελιώνονται στην ονομασία του ψευδεπίγραφου έθνους και της τεχνητής γλώσσας. Ερώτημα ποια θα είναι από δω και πέρα η εθνική ταυτότητα των πολιτών των Σκοπίων;

Όσο δεν κόβεται ο ομφάλιος λώρος με το μακεδονισμό θα εξακολουθήσει το σκοπιανό πολιτικό σύστημα να αναπαράγει τα μεγαλύτερα κατά συνθήκην ψεύδη της ιστορίας εναντίον της ιστορίας και να αφιονίζει τις επόμενες γενεές με το χαλκευμένο φάντασμα του μακεδονισμού.

Οι κηδεμόνες του σκοπιανού μορφώματος και του ανιστόρητου ιδεολογήματός του έχουν λόγους και αυτοί, όπως και οι προηγούμενοί τους αλλά φευ και οι επόμενοί τους να συντηρούν μια μόνιμη εστία αποσταθεροποίησης στην περιοχή την οποία να φουσκώνουν και να ξεφουσκώνουν κατά το δοκούν.

Οι διαχειριζόμενοι την εξωτερική μας πολιτική πρέπει να ξέρουν ιστορία. Αλλά είναι κατά βάση ανιστόρητοι ή στρεβλά ενημερωμένοι (από εγχειρίδια αποδόμησης τύπου Δραγώνα, Ρεπούση κ.λ.π.).

Για άλλη μια φορά διαπιστώνουμε την τραγική απουσία οιουδήποτε στρατηγικού σχεδιασμού εκ μέρους μας. Και πάλι στον αυτόματο πιλότο.

Η επίσημη Ελλάς διέπραξε μιαν ασύγγνωστη γκάφα, χάρισε το Μακεδονία. Το απροσμέτρητο θράσος των ηγετών του ασημάντου κρατιδίου έδωσε έκτοτε δεκάδες αφορμές, αιτίες και ευκαιρίες να ανακληθεί η πρόταση και να αποκατασταθεί η τάξη. Ουδείς συνεκινήθη.

Τώρα ετοιμάζονται να πανηγυρίσουν τη σύνθετη. Δεν κοιτούν ούτε προς τα πίσω μην ελεγχθούν από την παρακαταθήκη των Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου («ονομασία χωρίς το Μακεδονία ή παράγωγα») ούτε προς τα μπρος, να προβλέψουν τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες ενός εγχειρήματος το οποίο με ελληνική υπογραφή θα εκχωρεί πρωτογενές συστατικό της ελληνικής ταυτότητας σ΄ ένα έξωθεν κινούμενο σλαβικό μόρφωμα.

Όλα δείχνουν ότι συρόμεθα σε μια συμφωνία με όνομα κράτους Μακεδονία του Βαρδάρη ό εστί μεθερμηνευόμενο, σκέτο Μακεδονία.

Άδηλο αν θα συνοδευθεί με συνταγματική αναθεώρηση.

Άγνωστο τι σημαίνει ‘’για όλες χρήσεις’’. Εκτός πεδίου συμφωνίας ή ονομασία του Έθνους και της γλώσσας, δηλαδή της ταυτότητας.

Αυτά σημαίνουν ότι διαιωνίζεται ο αλυτρωτισμός.

Στα Σκόπια ακούστηκε ωστόσο μια νηφάλια φωνή αυτή του Γκλιγκόρωφ:
«Είμαστε Σλάβοι. έχουμε έρθει στα Βαλκάνια τον έκτο και τον έβδομο αιώνα, έχουμε εγκατασταθεί στα εδάφη που ονομάζονται Μακεδονία και από τότε κατοικούμε σε αυτά. Δεν γνωρίζω κατά πόσο στις φλέβες μας συνεχίζει να ρέει κάποια σταγόνα αίματος των αρχαίων Μακεδόνων, αλλά ακόμα και έτσι, δεν είναι αυτό που δίνει την ταυτότητα του λαού μας.» (Απομνημονεύματα σ.259.) Σε άλλο μήκος κύματος οι νεραϊδοπαρμένοι συμπατριώτες του.

Μετά απ΄ αυτό μπορούν οι δικοί μας ελαφρά τη συνειδήσει να εκχωρήσουν το ιερό όνομα Μακεδονία ("το όνομά μας είναι η ψυχή μας") στους Σλάβους; Οι Ερινύες θα τους καταδιώκουν σε όλη τους τη ζωή.

Πηγή: http://www.antibaro.gr/

Διαβάστε περισσότερα "ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΦΕΛΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ Η ΣΥΝΘΕΤΗ ΜΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Λαρίσα Ρικέλμε, η πιο "καυτή" οπαδός!

Το όνομά της είναι Λαρίσα Ρικέλμε και παρότι δεν έχει σχέση με τον συνεπώνυμό της Χουάν Ρομάν ούτε είναι από την Αργεντινή, όλα συνηγορούν στο γεγονός ότι θα είναι από τα πλέον "καυτά" πρόσωπα που θα μαγνητίσουν το ενδιαφέρον των φιλάθλων κατά τη διάρκεια του 19ου Παγκοσμίου Κυπέλλου.



Βλέπετε, το μοντέλο από την Παραγουάη είναι φανατική οπαδός της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της χώρα της και μετά τον αγώνα της πρεμιέρας Ιταλίας-Παραγουάη, οι φωτογραφίες της άρχισαν να κάνουν το γύρο του κόσμου μέσω του διαδικτύου, έτσι ώστε να αποκαλείται πλέον από τους περισσότερους ως η "Θεά του Μουντιάλ".

Χρειάστηκε να περάσουν λίγες ημέρες ώστε να αποκαλυφθεί η ταυτότητα της σέξι οπαδού που παρακολούθησε από γιγαντοοθόνη -ντυμένη στα χρώματα της Παραγουάης- τον αγώνα κόντρα στους "ατζούρι", ωστόσο η πληθωρική εμφάνισή της αλλά και το "hot"... σημείο στο οποίο είχε το κινητό της (φώτο) ήταν αρκετά για να εκτοξεύσουν τη δημοτικότητά της σε όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη.

Αξίζει να σημειωθεί πως πέρα από την εθνική ομάδα, η Λαρίσα Ρικέλμε είναι ένθερμη υποστηρίκτρια της Σέρο Πορτένιο, ενώ μένει να δούμε αν θα "ξανατρελάνει" τον φακό και στους (τουλάχιστον) δύο ερχόμενους αγώνες της "Albirroja" στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής...

Πηγή: Sport24.gr

Διαβάστε περισσότερα "Λαρίσα Ρικέλμε, η πιο "καυτή" οπαδός!"

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Ολοκληρώθηκε το deal του αιώνα!

Οι Σωκράτης Κόκκαλης και Βαγγέλης Μαρινάκης συμφώνησαν οριστικά και προχωρούν μαζί για το καλό του Ολυμπιακού. Παραμένει πρόεδρος ο νυν διοικητικός ηγέτης της ΠΑΕ, αποκτάει το 67% των μετοχών ο Μαρινάκης. Ιστορική ημέρα για τον Θρύλο...


O Θρύλος αλλάζει σελίδα οριστικά και αμετάκλητα... Η μεγαλύτερη ελληνική ομάδα προχωράει ενωμένη και δυνατή, έχοντας εγγυητές ενότητας και προοπτικής δυο ανθρώπους που λατρεύουν παθολογικά τον Ολυμπιακό και θα προασπίσουν το ευοίωνο μέλλον του. Όσοι πίστευαν πριν λίγο καιρό ότι η ομάδα του Πειραιά βρίσκεται στο τέλμα, πήραν την απάντησή τους και ήταν εκκωφαντική όσο ποτέ. Ο Σωκράτης Κόκκαλης συζήτησε για τρεις ώρες με τον Βαγγέλη Μαρινάκη και οι δυο τους συνεχίζουν μαζί, με τον Έλληνα εφοπλιστή να αποκτάει την πλειοψηφία των μετοχών της ΠΑΕ (67%), ενώ πρόεδρος της ΠΑΕ παραμένει ο νυν διοικητικός ηγέτης των ερυθρολεύκων. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για το πλέον ιδανικό σενάριο, με την εμπειρία να συμπράτει με τα νιάτα, έχοντας ως στόχο το κοινό καλό του Ολυμπιακού!

Ίσως η μεγαλύτερη ημέρα στην ιστορία του κορυφαίου αθλητικού οργανισμού του τόπου, καθώς έχουμε αλλαγή σκυτάλης όσον αφορά την δύναμη μέσα στην ΠΑΕ, αφού ο Βαγγέλης Μαρινάκης καλύπτει 50 εκ. για την ΑΜΚ και αποκτάει την πλειοψηφία των μετοχών, ενώ το 11% και η προεδρία παραμένουν στον Σωκράτη Κόκκαλη. Εν ολίγοις, υπάρχει μια σύμπραξη των δυο, θα υπάρξει ομαλή μετάβαση στο "αύριο" και για ένα εύλογο χρονικό διάστημα οι δυο τους θα συνεργαστούν προτού περάσει οριστικά η σκυτάλη στον Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος έχει μεγάλη ιστορία στον Ολυμπιακό, όπως και ο πατέρας του, Μιλτιάδης, κατά το παρελθόν.

Ο Θρύλος προχωράει ενιαίος και δυνατός, ο κόσμος βλέπει ότι υπάρχει μέλλον στην ομάδα και είναι έτοιμος να βάλει πλάτη για το καλό της ομάδας. Μιλάμε για μια ιστορική ημέρα, για το deal του αιώνια ανάμεσα σε δυο Ολυμπιακούς, οι οποίοι εδώ και χρόνια αποδεικνύουν με πράξεις ότι αγαπούν το σωματείο και είναι έτοιμοι να κάνουν ό,τι χρειάζεται για να προοδεύει και να μεγαλώνει ο σύλλογος.

Εξερχόμενος λίγο πριν τις 19:00 από τα γραφεία, ο Σωκράτης Κόκκαλης ανακοίνωσε τα εξής, έχοντας το χαμόγελο στα χείλη: "Επετεύχθη η συμφωνία με τον Βαγγέλη Μαρινάκη και από δω και πέρα η ΠΑΕ ενισχύεται σημαντικά και θα διεκδικήσει ότι διεκδικούσε αυτά τα χρόνια. Είναι μια συνεργασία, η οποία έχει βασικό γνώμονα την πρόοδο και την ενίσχυση της ΠΑΕ Ολυμπιακός".

Με τη σειρά του, ο Βαγγέλης Μαρινάκης πρόσθεσε: "Όπως σας είπε και ο πρόεδρος που παραμένει πρόεδρος, ό,τι είπαμε και κάναμε, το κάναμε για το καλό, για το μέλλον, για την προοπτική και για την ελπίδα. Στο κοντινό μέλλον, έχουμε πολλά να πούμε. Η συμφωνία αυτή είναι ό,τι καλύτερο έρχεται τα επόμενα χρόνια για τον Ολυμπιακό".

Όσοι φίλοι της ομάδας βρίσκονταν εκεί, φώναζαν "Ολυμπιακός, Ολυμπιακός", όντες ενθουσιασμένοι για όσα έρχονται. Το μέλλον διαγράφεται λαμπρό και ο κόσμος οφείλει να σταθεί δίπλα στην καινούργια προσπάθεια, στηρίζοντας αυτούς τους δυο ανθρώπους. Ο Ολυμπιακός είναι ενωμένος, δυνατός και έτοιμος για νέες στιγμές θριάμβων και δόξας!

Πηγή: Redplanet.gr
Διαβάστε περισσότερα "Ολοκληρώθηκε το deal του αιώνα!"
Related Posts with Thumbnails