Του Κώστα Ροδινού
Διάβαζα σήμερα το πρωί τα πρωτοσέλιδα του ξένου τύπου. «Οι Έλληνες δίνουν και το τελευταίο τους πουκάμισο», έγραφε μια Γερμανική εφημερίδα, «Η Ελλάδα κρέμεται πάνω από την άβυσσο», παρατηρούσε μια άλλη, «Δεν πείθουν τους Ευρωπαίους οι αποφάσεις των Ελλήνων», σημείωνε μια τρίτη. Και από κοντά οι πικρόχολες δηλώσεις των…εταίρων, που τροφοδοτούν αυτό το κλίμα.
Αι, σιχτίρι πιά!
Έχετε καταντήσει αηδία! Σας βαρεθήκαμε! Κουραστήκαμε! Δεν αντέχουμε άλλο…..
Λίγος σεβασμός… Αν θέλετε να βοηθήσετε την Ελλάδα να το κάνετε με τρόπο που δεν προσβάλλει τους Ελληνες! Αν, πάλι, δεν θέλετε, γιατί μας ταλαιπωρείτε; Γιατί δεν έχετε τη γενναιότητα να πείτε: «Οπως τα κάνατε, να τα λουστείτε! Δεν μας ενδιαφέρει. Κόψτε το κεφάλι σας…»
Θα ήταν μια έντιμη στάση..
Ήθελα να ξέρω, ποιός από εσάς, θα τολμούσε ποτέ να εμφανιστεί στο Κοινοβούλιο του και να προτείνει μέτρα σαν και αυτά που ζητάτε από την Ελλάδα; Κανένας σας!
«Ναι, αλλά η Ελλάδα είναι ειδική περίπτωση», έχετε μάθει να παπαγαλίζετε τελευταία. Βέβαια και η Ελλάδα είναι ειδική και μοναδική περίπτωση.
Γιατί ποιά άλλη χώρα από το Eurogroup, αντιμετωπίζει εξωτερικές απειλές για την εθνική της ασφάλεια;
Εναντίον ποιάς άλλης χώρας εγείρονται εδαφικές αξιώσεις από τους γείτονες της και αμφισβητούνται τα σύνορά της;
Ποιά άλλη χώρα από το Eurogroup ξοδεύει περισσότερα για την εθνική της άμυνα (σε σχέση με το ΑΕΠ);
Ποιά άλλη χώρα από το Eurogroup, δέχεται τα καραβάνια των μεταναστών, που δέχεται η Ελλάδα;
Ποιά άλλη χώρα από το Eurogroup, οφείλει να διατηρεί έναν, έστω υποτυπωδη, διοικητικό μηχανισμό, για να κρατάει ζωντανά εκατοντάδες νησιά στο Αιγαίο;
Μη μου πείτε οτι δεν τα ξέρετε αυτά;
Και να έρθω σε πιο …πεζά πράγματα:
Σε ποιά άλλη χώρα, μόλις μέσα σε δυο χρόνια:
-Μειώθηκε το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της σχεδόν κατά 34%;
-αυξήθηκε η τιμή στα καύσιμα σχεδόν κατά 100%
-αυξήθηκε ο ΦΠΑ, σε ορισμένες περιπτώσεις, σχεδόν κατά 100%
-η τιμή στα εισιτήρια κατά 40%
-εκτοξεύθηκε η ανεργία κατά 10 μονάδες (τουλάχιστον)
-μειώθηκαν μισθοί και συντάξεις από 25% έως και 40% σε ορισμένες περιπτώσεις;
-οδεύει ήδη προς τον 5ο χρόνο ύφεσης;
-εκτοξεύονται απειλές για τον διορισμό Επιτρόπου ή υποβάλλονται προτάσεις για την «εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας»;
Ποιά άλλη χώρα έχει κατασυκοφαντηθεί σε έσχατο βαθμό;
Πολύ φοβούμαι, πως ό,τι μέτρα και να πάρουμε, ποτέ δεν θα είναι αρκετά για τους δανειστές μας.
Πάντα θα ζητάνε κάτι παραπάνω. Και το παραπάνω, θα εγείρει αξιώσεις για κάτι παραπάνω από το…παραπάνω.
Είμαι βέβαιος, πως ακόμα και αν η Ελληνική βουλή ψήφιζε κατώτατο μισθό 100 ευρώ και ανώτατη σύνταξη 200, και πάλι δεν θα ήταν ευχαριστημένοι…
Γιατί; Γιατί αρχίζω να υποψιάζομαι ότι η συντήρηση της ελληνικής κρίσης είναι για κάποιους μια ….βολική δικαιολογία!
-για να ξεθεμελιώσουν τις αρχές του κοινωνικού κράτους στην Ευρώπη
-για να επιβάλλουν ένα είδος επικυριαρχίας στις μικρότερες χώρες
-για να παίζουν κερδοσκοπικά παιχνίδια
-για να έρθουν να αρπάξουν φιλέτα έναντι πινακίου φακής.
-για να μας παρουσιάζουν ως …ειδική περίπτωση και παράδειγμα προς αποφυγής προς τους μελλοντικούς …άτακτους.
Λυπούμαι, αλλά αυτή η τακτική δεν έχει μέλλον. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, πριν χρόνια επισκέφθηκα στο νοσοκομείο ένα γνωστό μου που έλυωνε από την επάρατο. Ενώ, μιλούσαμε, ήρθε μια νοσηλεύτρια για τη χημειοθεραπεία του. Την κύτταξε ήρεμος και είπε: «Πες το γιατρό, πως δεν θέλω άλλη σωτηρία! Δεν αντέχω!»
«Και τι προτείνεις;» Θα ρωτήσετε.
Διάβασα το πρωϊ ένα άρθρο του El Erian στους Financial Times, με τίτλο «Η Ελληνική συμφωνία θα έχει κακό τέλος», στο οποίο αρχίζει ως εξης: «Μετά από παρατεταμένες διαβουλεύσεις, ο Έλληνας πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι επιτεύχθηκε συμφωνία για το νέο πρόγραμμα προσαρμογής. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, είναι μια θαρραλέα και φιλόδοξη συμφωνία, που περιλαμβάνει πρόσθετα μέτρα λιτότητας, σημαντική επίσημη χρηματοδότηση και ανακούφιση στο χρέος από τους ιδιώτες πιστωτές.
Όμως η διαδικασία με την οποία επιτεύχθηκε αφήνει δυσοίωνα σημάδια. Υπάρχουν ανησυχητικά πολλές πιθανότητες να έχει αυτή η συμφωνία την ίδια τύχη με τις προηγούμενές της, δηλαδή να καταρρεύσει μέσα σε λίγους μήνες.»
Ε, τότε τι συζητάμε; Δηλαδή, η πολυδιαφημισμένη συμφωνία θεωρείται θνησιγενής προτού ακόμα ψηφιστεί!
Εδώ, που φτάσαμε η λύση είναι μία:
Πρώτον, να ζητήσουμε την Τρόϊκα, να φύγει από τη χώρα. Η συνταγή τους απέτυχε. Μας οδηγούν στην καταστροφή.
Δεύτερον, να προκηρυχθούν άμεσα εκλογές. Η σημερινή Βουλή δεν εκφράζει τη λαϊκή βούληση και δεν νομιμοποιείται να παίρνει αποφάσεις που θα δεσμεύσουν το μέλλον της χώρας για δεκαετίες.
Τρίτον, η νέα κυβέρνηση να αναλάβει τη δέσμευση, εντός τριμήνου, να παρουσιάσει ένα πρόγραμμα για την έξοδο της χώρας από την άβυσσο. Ενα πρόγραμμα που δεν θα εξευτελίζει τη χώρα και κυρίως θα μπορούμε να υλοποιήσουμε. Αν η ΕΕ θέλει να το στηρίξει, έχει καλώς! Αν όχι, πάλι καλώς…
«Και με το ομόλογο των 14.4 δις που λήγει τον Μάρτιο, τι θα γίνει;» θα ρωτούσε ο ….Μανώλης Καψής. Με τη δέσμευση όλων των κομμάτων ανακοινώνεται αμέσως, με την προκήρυξη εκλογών, οτι το ελληνικό δημόσιο προτίθεται να ανανεώσει το ομόλογο αυτό, με τους αρχικούς όρους σύναψης, και ημερομηνία εξόφλησης τον Μάρτιο του 2042. Αν θέλουν….
«Μα αυτή είναι μια συνταγή πτώχευσης;» Θα αναρωτηθούν μερικοί;
Είναι;
Κλείνω, με δυο μόνο επισημάνσεις:
Πρώτον, μας εκβιάζουν εδώ και δυο χρόνια με την απειλή της πτώχευσης. Καιρός να δοκιμάσουμε, αν το εννοούν. Γιατί, αν το εννοούν θα το κάνουν ούτως ή άλλως, οπότε κακώς αποδεχόμαστε μια καταστροφική συνταγή.
Δεύτερον, άν ήθελαν πραγματικά να μας …σώσουν, θα το είχαν κάνει ήδη!
Τρίτον, η αξιοπρέπεια της χώρας μας δεν μπαίνει σε καμιά ζυγαριά. Δεν μπορούν να μας σώζουν και να μας εξευτελίζουν.
Y.Γ. Δεν πρόλαβα να τελειώσω το γράψιμο και το Reuters μεταδίδει δηλώσεις του κ. Σόϊμπλε, σύμφωνα με τις οποίες φέρεται να δήλωσε οτι με το νέο πρόγραμμα δεν εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Αρχισε η υπονόμευση και τη νέας συμφωνίας.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου