γράφει ο Γιώργος Δαμιανός Ο ζακχαρώδης (γράφεται και σακχαρώδης) διαβήτης είναι μια πάθηση που, με απλά λόγια, χαρακτηρίζεται από τη συγκέντρωση ζακχάρου στο αίμα.
Ο ελληνικός όρος “διαβήτης” είναι, πλέον, παγκόσμιος και για πολλούς αιώνες χρησιμοποιήθηκε αυτόνομος δίχως τον προσδιορισμό “ζακχαρώδης” και σαφέστατα δεν έχει καμία σχέση με γεωμετρικά όργανα και άλλα ευτράπελα
Ο ζακχαρώδης διαβήτης στην αρχαιότητα ονομαζόταν “Δίψα” ή “Διψάκο”, γιατί οι ασθενείς έπασχαν από ακατάσχετη δίψα και έπιναν συνεχώς νερό. Το β’ αιώνα μ.Χ. ο Έλληνας γιατρός Αρεταίος από την Καππαδοκία θα πρωτοχρησιμοποιήσει τον όρο “διαβήτη” από το ρήμα “διαβαίνω”, γιατί, λόγω της πολυουρίας, το νερό που έπινε ο ασθενής “διάβαινε”, αποβαλλόταν δηλαδή, από το σώμα σχεδόν ταυτόχρονα. Η ονομασία “διαβήτης” χρησιμοποιήθηκε και καθιερώθηκε στη Δύση από τους Λατίνους ως Diabetes.
Mόλις το 1675 ο Αγγλος ιατρός Thomas Willis (1621-1675) θα δοκιμάσει τη γεύση των ούρων και θα διαπιστώσει ότι η γεύση τους είναι “σε υπέροχο βαθμό γλυκά, σαν να είναι ποτισμένα με μέλι ή ζάχαρη”. Ο Thomas Willis προσθέτει το όνομα “Σακχαρώδης” στο Διαβήτη (Diabetes Mellitus < μέλι, γλυκό) και θα προτείνει την κατάποση και γευσιγνωσία των ούρων ως διαγνωστικό μέσο για το ζακχαρώδη διαβήτη.
Έτσι πίνοντας και ξαναπίνοντας τα ούρα θα διαπιστωθεί ότι το σάκχαρο των ούρων είναι γλυκόζη (ταυτόσημη με τη γλυκόζη των σταφυλιών).
Σχετικό άρθρο στο 24grammata.com κλικ εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου