Ο οψιδιανός είναι ένα ηφαιστειακό πέτρωμα, που εξαιτίας της σύστασης και της ανθεκτικότητας του χρησιμοποιήθηκε από τα τέλη της Ανώτερης Παλαιολιθικής περιόδου - πριν από 35.000 έως 11.000 χρόνια - για την κατασκευή εργαλείων και όπλων.
«Ο οψιδιανός ήταν ένα πολύτιμο πέτρωμα που βρίσκεται μόνο στη Μήλο, με λίγα κοιτάσματα στην Αντίπαρο και στο Γυαλί (νησάκι μεταξύ Νισύρου και Κω). Από εκεί και μέσω του εμπορίου διαδόθηκε σε όλο το Αιγαίο, καθώς και στην ηπειρωτική χώρα» εξηγεί ο κ. Νικόλαος Λάσκαρης από το Πανεπιστήμιο του Αιγαίου στο διαδικτυακό περιοδικό Past Horizons. Επομένως όσοι ήθελαν να προμηθευτούν το πέτρωμα έπρεπε να ταξιδέψουν με πλοίο μέχρι τη Μήλο.
Ενδείξεις για ταξίδια στη Μήλο από την παλαιολιθική εποχή έχουν βρεθεί στο σπήλαιο Φράγχθι του νομού Αργολίδας, μια από τις σημαντικότερες προϊστορικές θέσεις στην Ελλάδα. Το σπήλαιο κατοικήθηκε σίγουρα από τον Homo sapiens (30000 π. Χ.), πιθανόν και από τον άνθρωπο του Νεάντερταλ (40000 π. Χ.), ενώ υπάρχουν ενδείξεις συνεχούς κατοίκησης μέχρι το 3000 π.Χ., καθιστώντας το έναν από τους μακροβιότερους τόπους συνεχούς ανθρώπινης παρουσίας.
Στο εσωτερικό του βρέθηκαν μοναδικά ευρήματα, ανάμεσα στα οποία και οψιδιανός της παλαιολιθικής εποχής. Η τελευταία ανακάλυψη έφερε τα πάνω κάτω στην αντίληψη για τις θαλάσσιες μεταφορές, καθώς γεωχημικές έρευνες έδειξαν ότι πρόκειται για οψιδιανό που προήλθε από τη Μήλο, 80 μίλια μακριά από το σπήλαιο.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μαζί με την παραδοσιακή μέθοδο που λέγεται χρονολόγηση της υδάτωσης του οψιδιανού, μια νέα τεχνική, τη φασματομετρία δευτερογενούς μάζας ιόντων της διαποτισμένης επιφάνειας, η οποία τους επιτρέπει να υπολογίσουν την ποσότητα του νερού που εισχωρεί στο πέτρωμα. Έτσι απέδειξαν ότι αντικείμενα από οψιδιανό της Μήλου κατασκευάστηκαν στην ενδοχώρα νωρίτερα απ’ ότι πιστευόταν έως τώρα και ότι οι προϊστορικοί άνθρωποι πραγματοποίησαν θαλάσσια ταξίδια στα από πολύ νωρίς.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου