Ανασκαφή που έγινε φέτος το καλοκαίρι στην αρχαία Ελεύθερνα της Κρήτης έφερε στο φως ευρήματα του 8ου π.Χ. αιώνα, τα οποία ανήκαν σε έναν αριστοκράτη πολεμιστή ηλικίας 29-35 ετών. Την ταφή του συνόδευαν τα όπλα του και τα κτερίσματα.
Πρόκειται για ανασκαφή που διενεργεί ο καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης κ. Νίκος Σταμπολίδης, η οποία μάλιστα διεξάγεται 27 χρόνια στο συγκεκριμένο νεκροταφείο της κρητικής πόλης.
Τα οστά του άνδρα βρέθηκαν μέσα σε μια πήλινη τεφροδόχο κάλπη στην οποία υπήρχαν επίσης υπολείμματα της ταφικής πυράς, πλυμένα και συγκεντρωμένα. Το ίδιο συμβαίνει και στον ταφικό θάλαμο πολεμιστών στην νεκρόπολη της Ορθής Πέτρας. Τα όπλα που βρέθηκαν δε, είναι λεπτές σιδερένιες, οξυκόρυφες λόγχες από δόρατα ή από ξίφη, μήκους έως και 45 εκ. και ένας καλά διατηρημένος αξινοπέλεκυς.
Τα αντικείμενα που συνόδευαν την ταφή και ήρθαν στο φως με την ανασκαφή ήταν πήλινα αγγεία όπως αμφορείς, υδρίες, λήκυθοι και κρατήρας του 8ου π.Χ. αι. με ζωγραφιστά γεωμετρικά μοτίβα και μια παράσταση, στο μπροστινό και πίσω μέρος του, ενός άνδρα με δύο άλογα δίπλα του. Στις κεφαλές των αλόγων βρίσκονται δύο τροχοί και στο κάτω μέρος υπάρχουν ζωγραφισμένα ψάρια. Στην μία μεριά ο άνδρας φαίνεται να γητεύει τα άλογα ενώ στη δεύτερη φαίνεται να τα κρατάει από σχοινί.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Βήματος», όπως αναφέρει ο κ. Νίκος Σταμπολίδης «Ο κρατήρας εντάσσεται στον κύκλο των αντίστοιχων αγγείων με ανάλογες εικονογραφήσεις από το Άργος. Σχοινί στο λαιμό και τροχοί αποτελούν τα "λαλούντα σύμβολα" της χρήσης των αλόγων ως ζώων που σύρουν άρματα, έτσι οι παραστάσεις θα μπορούσε να ερμηνευθούν ως απείκασμα της άγριας, μη πολιτισμένης ζωής στην μία όψη και το αντίθετο, την πολιτισμένη ζωή δηλαδή, μέσα σε πλαίσια μιας κοινωνίας, στη δεύτερη. Κι αν ο άνδρας ερμηνευθεί ως απλός άνθρωπος, γητευτής αλόγων, ήρωας ή θεός (ο Ποσειδώνας είναι κύριος και της θάλασσας και των ίππων) τότε βλέπουμε σ΄ αυτό το αγγείο, όπου ανατέλλουν όλες οι εικονογραφήσεις των μύθων, να συντελείται ένας οργασμός ιστορίας μέσω εικόνων».
Η φετινή ανασκαφή έφερε επίσης στο φως δεύτερη «Ορθή Πέτρα» σαν αυτή που έχει δώσει το όνομά της στην περιοχή. Πρόκειται για πεσσό που φαίνεται σαν αιγυπτιακός οβελίσκος πάνω σε βάθρο. Το κατώτερο τμήμα της ύψους 2 μέτρων έχει διατηρηθεί ενώ το ανώτερο ύψους 1,30-1,50 αναζητείται.
Φέτος επίσης διαπιστώθηκε πως ο νεκρός που είχε βρεθεί πέρυσι μαζί με προσωπικά του αντικείμενα μέσα σε ένα πίθο ήταν άνδρας ηλικίας 60-70 ετών. Στον ίδιο πίθο είχαν βρεθεί και 3 γυναίκες ηλικίας 35-42, 30 και 18-22 χρόνων. Στη νεαρότερη πιθανολογείται πως ανήκαν τα χρυσοποίκιλτα ενδύματα που βρέθηκαν πέρυσι και διατηρούνται τμήματά τους στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Στο ίδιο σημείο είχαν βρεθεί επίσης αμφορείς, υδρίες, αρωματοδόχες λήκυθοι, σκύφοι, χάλκινοι λέβητες ο ένας μέσα στον άλλο διαμέτρου ο μεγαλύτερος 65 εκ. και όπως φαίνεται επρόκειτο για ταφή νεκρών πολεμιστών για τους οποίους είχε πραγματοποιηθεί τα λεγόμενα «λουτρά για τον Άδη».
Σύμφωνα με τον κ. Σταμπολίδη είναι πιθανό να πρόκειται για οικογενειακό τάφο επιφανών προσώπων της εποχής. Όπως δηλώνει στο «Βήμα», «Η ανασκαφική έρευνα, πέρα από την επιστημονική τεκμηρίωση που προσφέρει κάθε φορά, αποτελεί ένα γοητευτικό πεδίο αστυνομικής και μυθιστορηματικής υφής. Η γοητεία του δεν βασίζεται μόνο στη φράση του ποιητή (Σεφέρη) στο ποίημά του «Ο βασιλιάς της Ασίνης» («'γγίζοντας με τα δάχτυλά μας την αφή του (δηλαδή των αρχαίων) πάνω στις πέτρες») αλλά στην έκπληξη που προκαλούν εκάστοτε τα ευρήματα σε σχέση με παγιωμένες αντιλήψεις, καταγεγραμμένες θεωρίες, υποθέσεις εργασίας, και δεδομένα … μη δεδομένα».
Πηγή
Πρόκειται για ανασκαφή που διενεργεί ο καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης κ. Νίκος Σταμπολίδης, η οποία μάλιστα διεξάγεται 27 χρόνια στο συγκεκριμένο νεκροταφείο της κρητικής πόλης.
Τα οστά του άνδρα βρέθηκαν μέσα σε μια πήλινη τεφροδόχο κάλπη στην οποία υπήρχαν επίσης υπολείμματα της ταφικής πυράς, πλυμένα και συγκεντρωμένα. Το ίδιο συμβαίνει και στον ταφικό θάλαμο πολεμιστών στην νεκρόπολη της Ορθής Πέτρας. Τα όπλα που βρέθηκαν δε, είναι λεπτές σιδερένιες, οξυκόρυφες λόγχες από δόρατα ή από ξίφη, μήκους έως και 45 εκ. και ένας καλά διατηρημένος αξινοπέλεκυς.
Τα αντικείμενα που συνόδευαν την ταφή και ήρθαν στο φως με την ανασκαφή ήταν πήλινα αγγεία όπως αμφορείς, υδρίες, λήκυθοι και κρατήρας του 8ου π.Χ. αι. με ζωγραφιστά γεωμετρικά μοτίβα και μια παράσταση, στο μπροστινό και πίσω μέρος του, ενός άνδρα με δύο άλογα δίπλα του. Στις κεφαλές των αλόγων βρίσκονται δύο τροχοί και στο κάτω μέρος υπάρχουν ζωγραφισμένα ψάρια. Στην μία μεριά ο άνδρας φαίνεται να γητεύει τα άλογα ενώ στη δεύτερη φαίνεται να τα κρατάει από σχοινί.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Βήματος», όπως αναφέρει ο κ. Νίκος Σταμπολίδης «Ο κρατήρας εντάσσεται στον κύκλο των αντίστοιχων αγγείων με ανάλογες εικονογραφήσεις από το Άργος. Σχοινί στο λαιμό και τροχοί αποτελούν τα "λαλούντα σύμβολα" της χρήσης των αλόγων ως ζώων που σύρουν άρματα, έτσι οι παραστάσεις θα μπορούσε να ερμηνευθούν ως απείκασμα της άγριας, μη πολιτισμένης ζωής στην μία όψη και το αντίθετο, την πολιτισμένη ζωή δηλαδή, μέσα σε πλαίσια μιας κοινωνίας, στη δεύτερη. Κι αν ο άνδρας ερμηνευθεί ως απλός άνθρωπος, γητευτής αλόγων, ήρωας ή θεός (ο Ποσειδώνας είναι κύριος και της θάλασσας και των ίππων) τότε βλέπουμε σ΄ αυτό το αγγείο, όπου ανατέλλουν όλες οι εικονογραφήσεις των μύθων, να συντελείται ένας οργασμός ιστορίας μέσω εικόνων».
Η φετινή ανασκαφή έφερε επίσης στο φως δεύτερη «Ορθή Πέτρα» σαν αυτή που έχει δώσει το όνομά της στην περιοχή. Πρόκειται για πεσσό που φαίνεται σαν αιγυπτιακός οβελίσκος πάνω σε βάθρο. Το κατώτερο τμήμα της ύψους 2 μέτρων έχει διατηρηθεί ενώ το ανώτερο ύψους 1,30-1,50 αναζητείται.
Φέτος επίσης διαπιστώθηκε πως ο νεκρός που είχε βρεθεί πέρυσι μαζί με προσωπικά του αντικείμενα μέσα σε ένα πίθο ήταν άνδρας ηλικίας 60-70 ετών. Στον ίδιο πίθο είχαν βρεθεί και 3 γυναίκες ηλικίας 35-42, 30 και 18-22 χρόνων. Στη νεαρότερη πιθανολογείται πως ανήκαν τα χρυσοποίκιλτα ενδύματα που βρέθηκαν πέρυσι και διατηρούνται τμήματά τους στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Στο ίδιο σημείο είχαν βρεθεί επίσης αμφορείς, υδρίες, αρωματοδόχες λήκυθοι, σκύφοι, χάλκινοι λέβητες ο ένας μέσα στον άλλο διαμέτρου ο μεγαλύτερος 65 εκ. και όπως φαίνεται επρόκειτο για ταφή νεκρών πολεμιστών για τους οποίους είχε πραγματοποιηθεί τα λεγόμενα «λουτρά για τον Άδη».
Σύμφωνα με τον κ. Σταμπολίδη είναι πιθανό να πρόκειται για οικογενειακό τάφο επιφανών προσώπων της εποχής. Όπως δηλώνει στο «Βήμα», «Η ανασκαφική έρευνα, πέρα από την επιστημονική τεκμηρίωση που προσφέρει κάθε φορά, αποτελεί ένα γοητευτικό πεδίο αστυνομικής και μυθιστορηματικής υφής. Η γοητεία του δεν βασίζεται μόνο στη φράση του ποιητή (Σεφέρη) στο ποίημά του «Ο βασιλιάς της Ασίνης» («'γγίζοντας με τα δάχτυλά μας την αφή του (δηλαδή των αρχαίων) πάνω στις πέτρες») αλλά στην έκπληξη που προκαλούν εκάστοτε τα ευρήματα σε σχέση με παγιωμένες αντιλήψεις, καταγεγραμμένες θεωρίες, υποθέσεις εργασίας, και δεδομένα … μη δεδομένα».
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου