Γεννήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1933 στη Ρωσία (άλλες πηγές αναφέρουν στο Αγρίνιο), γιος πρόσφυγα απο τη Ρωσία που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα μετά τη ρωσική επανάσταση. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης το 1954. Μέχρι το 1956 συνεργάσθηκε με το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Υπήρξε πρωταγωνιστής του Εθνικού Θεάτρου στο χρονικό διάστημα 1961-1965 και στη συνέχεια ομοίως στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος 1976-1978. Στη θεατρική σκηνή ερμήνευσε όλα σχεδόν τα είδη θεάτρου, δράμα, κωμωδία, τραγωδία αλλά και επιθεώρηση.
Είχε συμμετάσχει στα Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών (1965), Μόσχας και τότε Λένιγκραντ (1966), Αθηνών, Φιλίππων αλλά και στα Επιδαύρια. Υπήρξε θιασάρχης και θεατρικός επιχειρηματίας αλλά και μέλος του Ινστιτούτου Καταναλωτών.
Τιμήθηκε με πολλά βραβεία όπως Α΄ ανδρικού ρόλου στα Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου 1963 και 1964 καθώς και με Α΄ Βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Θεάτρου Ιθάκης το 1975.
Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών (οδού Χοϊδά) μιλούσε Αγγλικά, Ρωσικά και Σουηδικά. Αδερφός του, ο επίσης ηθοποιός Κώστας Φυσσούν.
Στον κινηματογράφο, στο θέατρο, στην τηλεόραση
Η κινηματογραφική παρουσία του Πέτρου Φυσσούν δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη σε σύγκριση άλλων ηθοποιών της γενιάς του. Εχοντας κάνει το ντεμπούτο του στους «Παράνομους» του Νίκου Κούνδουρου το 1958, ο Φυσσούν μετρούσε μόλις 25 ταινίες, με σημαντικότερες το ιστορικό δράμα «Ο διωγμός» (1964) του Γρηγόρη Γρηγορίου (στον ρόλο του Τούρκου αξιωματικού που είναι τελικά γιος της Ελληνίδας που ξεριζώθηκε στη μικρασιατική καταστροφή – Βούλα Ζουμπουλάκη), η «Προδοσία» (1964) του Κώστα Μανουσάκη (στον ρόλο του Γερμανού αξιωματικού που θα προδώσει την Εβραία αγαπημένη του – Ελλη Φωτίου) και «Ο ζεστός μήνας Αύγουστος» (1966) του Σωκράτη Καψάσκη, ένα έξοχο δείγμα ελληνικού φιλμ νουάρ με τον Φυσσούν σε αρνητικό ρόλο.
Τελευταία ταινία που γύρισε ο Φυσσούν στον κινηματογράφο είναι το «Πέταγμα του κύκνου» του Νίκου Τζίμα, με τον οποίο είχε συνεργαστεί στον «Ανθρωπο με το γαρύφαλλο» μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην Ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Επαιξε επίσης στην πολιτική ταινία «Δεξιότερα της δεξιάς» του Νίκου Αντωνάκου και σε πολλές πολεμικές / ιστορικές περιπέτειες της δεκαετίας του 1970 όπως οι «Μαντώ Μαυρογένου», «Οι γενναίοι του Βορρά» και στην σπονδυλωτή «Μπροστά στην αγχόνη» που απαρτίζεται από τρεις ιστορίες του αγώνα των Κυπρίων κατά των Αγγλων κατακτητών.
Χαρακτηριστικές εμφανίσεις του στην τηλεόραση είναι στις σειρές «Ο κίτρινος φάκελλος» όπου υποδύθηκε τον Γιούγκερμαν, «Αγγιγμα ψυχής» και «Για μια θέση στον ήλιο».
Αδελφός του ήταν ο Κώστας Φυσσούν που ήταν επίσης ηθοποιός, επάγγελμα που αρχικώς θέλησε να ακολουθήσει και η κόρη του, αν και τελικά το εγκατέλειψε.
Ωστόσο, ο ρόλος με τον οποίο ταυτίστηκε περισσότερο ήταν εκείνος του Συνταγματάρχη Λιάπκιν στην τηλεοπτική σειρά που στηρίχτηκε στο μυθιστόρημα του Καραγάτση. Ο Φυσσούν ανήκε στην παλιά γερή γενιά του θεάτρου, με μόρφωση και γνώση πολλών ξένων γλωσσών, ανάμεσα τους και τα ρωσικά.
Τα τελευταία χρόνια απανωτά εμπόδια είχαν δυσκολέψει τη ζωή του Πέτρου Φυσσούν. Το 2013 νοσηλεύθηκε εσπευσμένα μετά από έξωση που του έγινε, ενώ μόλις πέρσι έχασε την πολυαγαπημένη σύζυγό του Τέτα Χατζηχρήστου.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου