Πέθανε η τραγουδίστρια Σινέντ Ο'Κόνορ σε ηλικία 56 ετών!

Έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη, σε ηλικία 56 ετών, η διάσημη ιρλανδέζα τραγουδίστρια Σινέντ Ο'Κόνορ.

Είχε κυκλοφορήσει 10 δίσκους και είχε γίνει παγκοσμίως γνωστή με το «Nothing Compares 2 U».

Το πρώτο άλμπουμ της, «The Lion and the Cobra», κυκλοφόρησε το 1987 και τρία χρόνια αργότερα το «I Do Not Want What I Haven't Got», το οποίο περιείχε το «Nothing Compares 2 U», μια διασκευή από κομμάτι του Prince.

Δύο χρόνια μετά την παγκόσμια επιτυχία του τραγουδιού, η Ο'Κόνορ προχώρησε στην πιο αμφιλεγόμενη πράξη της καριέρας. Τον Οκτώβριο του 1992 έσκισε σε ζωντανή μετάδοση στο Saturday Night Live  τη φωτογραφία του Πάπα Ιωάννη Παύλου του Β', σοκάροντας το τηλεοπτικό κοινό αλλά και τους Ιρλανδούς.

Η βραβευμένη με Grammy τραγουδίστρια αποκλείστηκε ισοβίως από το NBC, ενώ λίγες εβδομάδες μετά την προβολή του SNL αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη σκηνή μιας συναυλίας προς τιμήν του Μπομπ Ντίλαν, μετά από έντονα γιουχαϊσματα.

Εκείνη την εποχή η Κόνορ είχε πει ότι έσκισε τη φωτογραφία για να διαμαρτυρηθεί για τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών στους κόλπους της Καθολικής Εκκλησίας. Οι νέες αποκαλύψεις της όμως δείχνουν ότι η ιστορία πηγαίνει αρκετά «βαθύτερα».

Από εκείνο το σημείο άρχισε η πτώση και τα σοβαρά ζητήματα στην ψυχική της υγεία. Νοσηλεύτηκε σε διάφορα ψυχιατρικά ιδρύματα. Πραγματοποίησε αμφιλεγόμενες τηλεοπτικές και διαδικτυακές παρεμβάσεις, στις οποίες κατηγορούσε την οικογένειά της. Εξαφανίστηκε, εκφράστηκαν φόβοι για τη ζωή της και κατέληξε να ζει φτωχικά σε ένα μικρό ορεινό χωριό στην πατρίδα της, την Ιρλανδία.

Απέκτησε τρία παιδιά, ένα από τα οποία είχε χάσει πρόωρα πέρυσι, μόλις στα 17 του. 

Μια δύσκολή ζωή

Η Ο'Κόνορ είχε μια ταραχώδη ζωή, παλεύοντας για χρόνια με προβλήματα στην ψυχική της υγεία. Απώλειες, τραυματικά περιστατικά και οργή στιγμάτισαν τη ζωή της και την ακολουθούσαν ως το τέλος.

Γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1966 στο Δουβλίνο, το τρίτο από τα πέντε παιδια ενός ανδρόγυνου με ταραχώδη σχέση.

Οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν οκτώ ετών και ακολούθησε τη μητέρα της. Αργότερα έλεγε, πάντως, ότι την κακοποιούσε σωματικά και σεξουαλικά.

Πέρασε από τα πολύ σκληρά αναμορφωτήρια για κορίτσια της Ιρλανδίας, εκεί όπου ανακάλυψε ότι η μουσική είναι διέξοδος ενώ δάσκαλοι τη βοήθησαν να καλλιεργήσει το ταλέντο της. Την ανακάλυψαν και οι δισκογραφικές, αλλά η Ο'Κόνορ αρνήθηκε να εγκαταλείψει το πανκ ύφος της για ένα πιο θηλυκό στυλ.

Από τον πρώτο δίσκο της το 1987 γνώρισε την επιτυχία πριν εκτιναχθεί με το «Nothing Compares 2 U», που συνοδευόταν από ένα συγκινητικό βίντεο κλιπ με την ίδια να δακρύζει. Το τραγούδι μιλά για την απώλεια της μητέρας, που είχε βιώσει και η ίδια το 1985.

Μετά το περιστατικό με τη φωτογραφία του Πάπα, η καριέρα της πήρε την κάτω βόλτα, αν και η ίδια δεν άφησε τη μουσική. Η προσωπική της ζωή ήταν και αυτή δύσκολη με νομικές διαμάχες με τον πατέρα του δεύτερου παιδιού της.

Το 1999 έκανε απόπειρα αυτοκτονίας. Αργότερα στράφηκε στην Εκκλησία και χειροτονήθηκε ιερέας σε καθολική ομολογία που δεν σχετίζεται με το Βατικανό. Πιο πρόσφατα, το 2018, είχε ασπαστεί το Ισλάμ και φορούσε χιτζάμπ. Είχε το όνομα Σουχάντα Σαντακάτ, αλλά εμφανιζόταν ως Σινέντ Ο΄Κόνορ.

Το 2021 δημοσίευσε τα απομνημονεύματά της στα οποία μίλησε ανοιχτά για τη ζώη της και τα ψυχικά ζητήματα που αντιμετώπιζε κατά καιρούς.

Η αυτοκτονία του γιου της, του 17χρονου Σέιν, στις αρχές του 2022 ήταν το τελευταίο και σφοδρότερο χτύπημα στην εύθραυστη Ο'Κόνορ. Και ο Σέιν είχε βαριά ψυχιατρικά προβλήματα, ενώ είχε νοσηλευτεί. Πριν πεθάνει το έσκασε από το ψυχιατρικό νοσοκομείο που βρισκόταν και το ειδικό πρόγραμμα παρακολούθησης. 

Μετά τον θάνατο του Σέιν, η Ο'Κόνορ αποφάσισε να  αποσυρθεί από τη μουσική γιατί όπως έλεγε «τίποτα δεν έχει νόημα».

«Ο Θεός να συγχωρέσει το Ιρλανδικό κράτος γιατί εγώ σίγουρα δεν θα το κάνω», είχε πει η Ο'Κόνορ.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε η τραγουδίστρια Σινέντ Ο'Κόνορ σε ηλικία 56 ετών!"

Πέθανε η Μαριάννα Βαρδινογιάννη!

Έφυγε από την ζωή η Μαριάννα Βαρδινογιάννη σε ηλικία 80 ετών, σε ιδιωτική κλινική όπου νοσηλευόταν, ύστερα από προβλήματα υγείας που την ταλαιπωρούσαν.

Την είδηση του θανάτου της γνωστοποίησε το Ίδρυμα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη, αναφέροντας το εξής: «Με βαθύτατη θλίψη, η οικογένεια Βαρδή Ι. Βαρδινογιάννη ανακοινώνει ότι η αγαπημένη σύζυγος, μητέρα και γιαγιά, Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη, Πρέσβυς Καλής Θελήσεως της UNESCO, Πρόεδρος του Σωματείου «ΕΛΠΙΔΑ – Σύλλογος φίλων παιδιών με καρκίνο», έφυγε από τη ζωή τη Δευτέρα 24 Ιουλίου. Η εξόδιος ακολουθία και η ταφή της θα πραγματοποιηθούν σε στενό οικογενειακό κύκλο».

Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη, γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Ερμιόνη, τόπο καταγωγής της μητέρας της Ευαγγελίας. Ο πατέρας της, Γιώργος Μπουρνάκης, καταγόταν από τη Σαμπατική Αρκαδίας. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Ντένβερ του Κολοράντο.

Ήταν παντρεμένη με τον επιχειρηματία Βαρδή Ι. Βαρδινογιάννη, πρόεδρο της Motor Oil και εφοπλιστή, με τον οποίο απέκτησε 5 παιδιά : το Γιάννη (1962), τη Χριστιάνα (1964), το Γιώργο (1967), το Νίκο (1974) και τη Βαρδιάννα (1976).

Η πρόεδρος της «Ελπίδας» και Πρέσβειρα καλής θελήσεως της UNESCO, για περισσότερα από 25 χρόνια αγωνίστηκε ενάντια στον καρκίνο της παιδικής ηλικίας και είχε πλούσιο φιλανθρωπικό έργο.

Πλήθος τιμητικών τίτλων

Το έργο της είναι διεθνώς αναγνωρισμένο και η ίδια είχε λάβει πολλούς τιμητικούς τίτλους και βραβεία όπως: Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Ευποιίας της Ελληνικής Δημοκρατίας, Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, Αρχόντισσα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, Ιππότης και Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας, Μεγάλο Βραβείο της Χάρτας των Παρισίων ενάντια στον καρκίνο, Βραβείο “Ripple of Hope” του Ιδρύματος «Robert F. Kennedy Human Rights», κ.ά.

Ήταν Ιδρύτρια και Πρόεδρος του «Ιδρύματος για το Παιδί και την Οικογένεια», το οποίο μετονομάστηκε σε «Ίδρυμα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη», και του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ».

Στις 14 Οκτωβρίου 2010 εγκαινιάστηκε το Ογκολογικό Νοσοκομείο Παίδων Ελπίδα στην Αθήνα, που αποτέλεσε στόχο ζωής της και επικεντρώθηκε στη φροντίδα παιδιών με καρκίνο

Εμπνεύστηκε και δημιούργησε, την Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών για παιδιά στην Ελλάδα, τον Ξενώνα της «Ελπίδας», την Τράπεζα Εθελοντών Δοτών του Συλλόγου «Οραμα Ελπίδας» ενώ βοήθησε εκατοντάδες παιδιά να σπουδάσουν και να προκόψουν.

Ο αγώνας της κατά του παιδικού καρκίνου

Ειδικότερα, ως Πρόεδρος του Συλλόγου «ΕΛΠΙΔΑ» έχει πραγματοποιήσει μεταξύ άλλων τα εξής:

• Την ίδρυση και τον εξοπλισμό της Μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία» στην οποία έχουν μέχρι στιγμής πραγματοποιηθεί 800 επιτυχημένες μεταμοσχεύσεις.

• Την ανέγερση και τον εξοπλισμό του σύγχρονου πενταόροφου Ξενώνα «ΕΛΠΙΔΑ», κοντά στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία». Ο Ξενώνας εγκαινιάστηκε στις 3 Φεβρουαρίου 1999, και φιλοξενεί παιδιά που υποβάλλονται σε θεραπεία στη Μονάδα Μεταμόσχευσης μαζί με τις οικογένειες τους. Ο Ξενώνας του Συλλόγου «ΕΛΠΙΔΑ» δέχεται επίσης παιδιά με καρκίνο από τις Βαλκανικές χώρες και άλλες περιοχές της Μεσογείου. Μέχρι στιγμής έχουν φιλοξενηθεί περίπου 2000 οικογένειες .

• Τη διοργάνωση του Α’ Ευρωπαϊκού Συνεδρίου (Αθήνα – Μάρτιος 1994) με θέμα «Ευρώπη με ανθρώπινο πρόσωπο – Βοήθεια στο άρρωστο Παιδί», υπό την αιγίδα του τότε Επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Padraig Flynn.

• Την ανέγερση και τον εξοπλισμό του πρώτου Παιδιατρικού Ογκολογικού Νοσοκομείου για παιδιά στην Ελλάδα, που ονομάστηκε «Ογκολογική Μονάδα Παίδων Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη – ΕΛΠΙΔΑ», και εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 2010

• Την ίδρυση της Τράπεζας Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών «Όραμα ΕΛΠΙΔΑΣ» που λειτουργεί στην «Ογκολογική Μονάδα Παίδων Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη – ΕΛΠΙΔΑ» από τον Ιανουάριο του 2014.

• Τη δημιουργία του προγράμματος αδελφοποίησης της «Ογκολογικής Μονάδας Παίδων Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη – ΕΛΠΙΔΑ» με τα μεγαλύτερα παιδιατρικά νοσοκομεία στον κόσμο και με σκοπό τη διεθνή συνεργασία στη μάχη ενάντια στον παιδικό καρκίνο

Το 1997 η Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη ίδρυσε το «Ίδρυμα για το Παιδί και την Οικογένεια» το οποίο το 2012 μετονομάστηκε σε “Ίδρυμα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη” με σκοπό τη διεύρυνση της δράσης του σε τομείς που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής, όχι μόνο των παιδιών, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας.

Η δράση της Μαριάννας Β. Βαρδινογιάννη ως Πρόεδρος του «Ιδρύματος Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη» είχε στόχο μεταξύ άλλων την καταπολέμηση της εμπορίας των ανθρώπων και της εκμετάλλευσης των παιδιών, την εξάλειψη του αναλφαβητισμού, την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση πολλών άλλων σύγχρονων προκλήσεων, με σκοπό τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου για τα παιδιά, το αύριο της ανθρωπότητας.

Παράλληλα το Ίδρυμά της μέσα από τα προγράμματα που εφαρμόζει, στηρίζει παιδιά και οικογένειες ευπαθών κοινωνικών ομάδων, σχολεία σε ολόκληρη την επικράτεια και πρόσφυγες.

Ένα από τα πρώτα προγράμματα που εφάρμοσε το « Ίδρυμα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη» είναι το Πρόγραμμα «Στήριξης Σχολείων», το οποίο προσφέρει βιβλία, ρουχισμό, υλικο- τεχνικό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό, κ.ά., σε σχολεία σ’ ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, με σκοπό να καλύψει ελλείψεις που παρουσιάζονται λόγω της οικονομικής κρίσης.

Για τον ίδιο λόγο δημιούργησε και το Πρόγραμμα «Στήριξης ευπαθών κοινωνικών ομάδων», μέσα από το οποίο προσφέρονται τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης σε οικογένειες που ζουν σε φτωχές περιοχές σ’ ολόκληρη τη χώρα.

Το Ίδρυμα στηρίζει επίσης τα παιδιά των φυλακισμένων γυναικών προμηθεύοντάς τους ρούχα, βιβλία και παιχνίδια.

Τον Ιούνιο του 2014 το Ίδρυμα ανέλαβε τη διεθνή εκστρατεία για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα.

Το 2015 , με το ξέσπασμα της προσφυγικής κρίσης, το Ίδρυμα δημιούργησε το Πρόγραμμα “WE CARE” για παροχή ιατρικής βοήθειας και εμβολιασμών σε παιδιά προσφύγων που φιλοξενούνται στην Ελλάδα.  .

Το 2016 σε συνεργασία με την UNESCO και την ευρωπαϊκή συμμαχία των πόλεων κατά του ρατσισμού, το Ίδρυμα δημιουργεί το Πρόγραμμα “Φιλόξενες Πόλεις για τους Πρόσφυγες”  

Ανέπτυξε ισχυρές σχέσεις με διάφορες διεθνείς προσωπικότητες όπως η βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας, και η Σούζαν Μουμπάρακ και με διάφορα δίκτυα και οργανώσεις όπως ο Παγκόσμιος Συνασπισμός Γυναικών που υπερασπιζόταν την ειρήνη.

Δραστηριοποιήθηκε επίσης ως: Μέλος Δ.Σ. της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, της Διεθνούς Κίνησης Γυναικών για την Ειρήνη, του Διεθνούς Κέντρου για τα χαμένα και κακοποιημένα παιδιά (ICMEC), του Ιδρύματος Mentor κατά των ναρκωτικών.

Ήταν ιδρυτικό μέλος του Ιδρύματος «Φως της Αφρικής» με επικεφαλής τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο Β΄, Μέλος του Προεδρικού Συμβουλίου των «Special Olympics Europe-Eurasia».

Έγραψε το βιβλίο «Προσεγγίζοντας τη γυναικεία ταυτότητα : Αναζητήσεις στη Μινωική Κοινωνία».

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε η Μαριάννα Βαρδινογιάννη!"

Πέθανε ο σπουδαίος Γαλλο-τσέχος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα!

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 94 χρόνων ο Γαλλο-τσέχος μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, Μίλαν Κούντερα, όπως μετέδωσε το Reuters επικαλούμενο την κρατική τσεχική τηλεόραση. 

Ενας από τους σημαντικότερους λογοτέχνες του ύστερου 20ου αιώνα, δημιουργός, μεταξύ άλλων, των «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι», «Το Αστείο», «Η Αγνοια», «Η Γιορτή της Ασημαντότητας», διακωμώδησε τα ολοκληρωτικά καθεστώτα και με ένα μείγμα μαύρης ειρωνείας και φιλοσοφικών στοχασμών, εξερεύνησε την ανθρώπινη φύση.

Στην ανακοίνωση που εξέδωσε ο εκδοτικός του οίκος στη Γαλλία, γνωστοποιείται πως ο Γαλλο-τσέχος συγγραφέας πέθανε χθες, Τρίτη 11 Ιουλίου, στο διαμέρισμά του στο Παρίσι.

Ο Μίλαν Κούντερα γεννήθηκε στο Μπρνο της άλλοτε Τσεχοσλοβακίας (σήμερα Τσεχίας) την 1η Απριλίου 1929. Γιος γνωστού μουσικολόγου και πιανίστα, σπούδασε και ο ίδιος μουσική, καθώς και κινηματογράφο και φιλοσοφία, στην Πράγα. Οι μουσικές επιρροές είναι εμφανείς στο έργο του, σημειώνουν οι αναλυτές. 

Ενθουσιώδες μέλος του κομμουνιστικού κόμματος στα νιάτα του, εκδιώχθηκε από το κόμμα δύο φορές, την πρώτη το 1950 για «αντικομμουνιστικές δραστηριότητες» και τη δεύτερη το 1970 μετά την καταστολή που διαδέχτηκε την Άνοιξη της Πράγας – κινήματος του οποίου ήταν λάβρος θιασώτης, αξιώνοντας μαζί με χιλιάδες συμπατριώτες του ελευθερία λόγους και ίσα δικαιώματα για όλους.

Παρότι τα πρώιμα ποιητικά του έργα ήταν φιλοκομμουνιστικά, τα μυθιστορήματά του αποφεύγουν την ιδεολογική ταύτιση. Ο ίδιος επανειλημμένως είχε δηλώσει πως είναι μυθιστοριογράφος, αντί ένας πολιτικά υποκινούμενος συγγραφέας. 

Το συγγραφικό έργο

Στο πρώτο του μυθιστόρημα, «Το Αστείο» (1967), σατιρίζει τον ολοκληρωτισμό της κομμουνιστικής εποχής. Η κριτική του στην εισβολή των Σοβιετικών στην Τσεχοσλοβακία για την καταστολή της «Άνοιξης της Πράγας το 1968, τον έβαλε στη μαύρη λίστα της χώρας του και οδήγησε στην απαγόρευση των βιβλίων του. Αφού απολύθηκε, ο Κούντερα άρχισε να δουλεύει ως τρομπετίστας στα τζαζ καμπαρέ μικρών πόλεων, εργασιακό πεδίο στο οποίο βρήκε την καλλιτεχνική ελευθερία που αναζητούσε. 

Ο ίδιος και η σύζυγός του, μετά από αποκλεισμούς και διώξεις, κατέφυγαν το 1975 στη Γαλλία. Ο ίδιος πήρε την γαλλική υπηκοότητα – αφού η πατρίδα του τού είχε αφαιρέσει την ιθαγένεια. Τέσσερα χρόνια μετά την εγκατάστασή του στη Γαλλία, έγραψε το μυθιστόρημα «Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης» – γραμμένο σε πιο πειραματική γραφή, όπως και τα επόμενα έργα του.

Το 1984, το μυθιστόρημά του «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι» -που εκτυλίσσεται στην Τσεχοσλοβακία του 1968, κατά τη λεγόμενη «Άνοιξη της Πράγας»- αναδείχτηκε σε συγγραφικό θρίαμβο, κάνοντάς τον διάσημο σε όλο τον κόσμο. 

Ο ίδιος παραδεχόταν πως αντλούσε έμπνευση από συγγραφείς της Αναγέννησης όπως ο Βοκάκιος, ο Ραμπελαί, ο Ντιντερό και ίσως περισσότερο ο Θερβάντες.

Αλλοι συγγραφείς που επηρέασαν το έργο του είναι, μεταξύ άλλων, οι Βιτόλντ Γκομπρόβιτς, Χέρμαν Μπροχ, Φραντς Κάφκα και Μάρτιν Χάιντεγκερ. 

Συνήθως έγραφε στα τσεχικά, ωστόσο, από το 1993 και έπειτα, τα μυθιστορήματά του γράφτηκαν στη γαλλική γλώσσα. Μεταξύ 1985 – 1987, ανέλαβε ο ίδιος τις μεταφράσεις των παλιότερων έργων του στα γαλλικά. 

Με δικά του λόγια

Ο Κούντερα σπανίως έδινε συνεντεύξεις, θεωρώντας πως οι συγγραφείς πρέπει να μιλούν μέσα από το έργο τους.

Το 1976 δήλωνε στη γαλλική εφημερίδα Le Monde ότι το να αποκαλεί κανείς τα έργα του πολιτικά, είναι υπεραπλουστευτικό και, ως εκ τούτου, αποκρύπτει την πραγματική τους σημασία.

Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του το 1980, και μάλιστα, στον επίσης σπουδαίο Αμερικανό συνάδελφό του Φίλιπ Ροθ, ο ίδιος περιέγραφε τη σχέση του μυθιστορήματος με τις βεβαιότητες.

«Είμαι επιφυλακτικός με τις λέξεις απαισιοδοξία και αισιοδοξία. Ένα μυθιστόρημα δεν επιβάλλει τίποτα, ένα μυθιστόρημα αναζητά και θέτει ερωτήματα. Δεν ξέρω αν το έθνος μου θα χαθεί και ποιος από τους χαρακτήρες μου έχει δίκιο. Επινοώ ιστορίες, φέρνω αντιμέτωπη την μία με την άλλη και με αυτό τον τρόπο θέτω ερωτήματα. Η ανοησία των ανθρώπων προέρχεται από το ότι έχουν ερωτήσεις για τα πάντα. Όταν ο Δον Κιχώτης βγήκε στον κόσμο, αυτός ο κόσμος έγινε ένα μυστήριο στα μάτια του. Αυτή είναι η κληρονομιά του πρώτου ευρωπαϊκού μυθιστορήματος σε ολόκληρη τη μετέπειτα μυθιστορηματική ιστορία. Ο μυθιστοριογράφος διδάσκει τον αναγνώστη να κατανοεί τον κόσμο ως ερώτημα. Υπάρχει σοφία και ανοχή στη στάση αυτή. Σε έναν κόσμο χτισμένο πάνω σε απαραβίαστες βεβαιότητες, το μυθιστόρημα είναι νεκρό. Ο ολοκληρωτισμός, είτε βασίζεται στον Μαρξ, είτε στο Ισλάμ είτε σε οτιδήποτε άλλο, είναι ένας κόσμος απαντήσεων, παρά ερωτήσεων. Εκεί δεν έχει θέση το μυθιστόρημα. Σε κάθε περίπτωση μου φαίνεται πως σε όλο τον κόσμο πια οι άνθρωποι σήμερα προτιμούν να κρίνουν παρά να κατανοούν. Να απαντούν παρά να ρωτούν. Συνεπώς, η φωνή του μυθιστορήματος μετά βίας ακούγεται στη θορυβώδη ανοησία των ανθρώπινων βεβαιοτήτων». 

Ωστόσο, για έναν συγγραφέα ερωτευμένο με το παράδοξο, ο Κούντερα έχει έντονα ρυθμιστικές τάσεις. Στο “Βιβλίο του Γέλιου και της Λήθης”, ο Κούντερα δίδαξε στους αναγνώστες του να είναι επιφυλακτικοί απέναντι στα παιδιά, τους αγγέλους, τους κυκλωτικούς χορούς, την ελπίδα, τη νοσταλγία και τον συναισθηματισμό. Αυτοί είναι οι απεσταλμένοι της απατηλής αισιοδοξίας. Το Βιβλίο του Γέλιου και της λήθης δίδαξε επίσης στους αναγνώστες ότι υπάρχει ένα καλό είδος γέλιου -το σαρδόνιο, το ασεβές και το σκωπτικό- και ένα κακό είδος, το οποίο είναι άκριτο, χαρούμενο και συγκαταβατικό. Υπάρχει πολύ από το κακό είδος στη “Γιορτή της Ασημαντότητας”» περιγράφει άρθρο του 2015 στο The Atlantic, με τίτλο «Εξακολουθεί να έχει αξία ο Μίλαν Κούντερα;» (Does Milan Kundera Still Matter?)

Ο Μίλαν Κούντερα έχει τιμηθεί με πλήθος βραβείων, ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενώ αποτελεί έναν από τους πιο πολυ-μεταφρασμένους συγγραφείς. 

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο σπουδαίος Γαλλο-τσέχος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα!"