Θλίψη στον χώρο του πολιτισμού σκόρπισε η είδηση του θανάτου του Ανέστη Βλάχου, ο οποίος έφυγε χθες από τη ζωή, σε ηλικία 87 ετών.
Ο αγαπημένος ηθοποιός είχε εισαχθεί, από τα τέλη Ιουλίου, στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», κατόπιν σοβαρής εξασθένησης του οργανισμού του, εξαιτίας των πολλαπλών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια. Τη δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή, μέσω Facebook, ο γιος του, Ηρακλής.
Ο Ανέστης Βλάχος, ο οποίος ήταν ένας από τους πιο γνωστούς Έλληνες ηθοποιούς του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, διάσημος για τις ερμηνείες του σε ρόλους «κακών», γεννήθηκε στην Προσοτσάνη Δράμας στις 7 Φεβρουαρίου 1934 από πολύ φτωχούς γονείς -γεωργούς στο επάγγελμα.
Ο παππούς του, Φίλιππος, ήταν Μακεδονομάχος (σύνδεσμος του Παύλου Μελά) και ο πατέρας του, Ηρακλής, σκοτώθηκε στο Αλβανικό μέτωπο, το 1940. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα (Καλλιθέα), το 1946. Σπούδασε στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου - Θεάτρου «Σταυράκου», όπου είχε συμμαθητή τον Κώστα Καζάκο και άλλους.
Όταν πήγε να γραφτεί στου «Σταυράκου», αντί να πληρώσει τα δίδακτρα, έκανε μια ιδιαίτερη συμφωνία με τους υπεύθυνους της σχολής. Δεν θα πλήρωνε δίδακτρα για δύο χρόνια και σε αντάλλαγμα θα τους έβαφε το κτήριο. Έτσι, αν και δεν είχε χρήματα, κατάφερε να σπουδάσει.
Παράλληλα με τις σπουδές του δούλευε σε οικοδομή, όπου χτύπησε σε ένα καρφί, με αποτέλεσμα να χάσει το μάτι του. Το 1956 έκανε την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία «Το κορίτσι με τα μαύρα», όπου ερμήνευε έναν χαρακτηριστικό ρόλο. Στα γυρίσματα της ταινίας γνωρίστηκε με την Έλλη Λαμπέτη και τον Δημήτρη Χορν.
Όταν ενημερώθηκαν για το ατύχημα, οι δύο ηθοποιοί κάλυψαν όλα τα έξοδα του νοσοκομείου και της επέμβασης στην οποία υποβλήθηκε. «Με φρόντιζαν και με πήραν στο σπίτι τους, σε ένα μικρό δωματιάκι, μέχρι να γίνω εντελώς καλά», είχε δηλώσει στη «Μηχανή του Χρόνου» ο Ανέστης Βλάχος. Η απώλεια του ματιού ήταν μια οδυνηρή εμπειρία για τον καλλιτέχνη, αλλά δεν αποτέλεσε εμπόδιο για τη καριέρα του στον κινηματογράφο.
Καθιερώθηκε με την ταινία του Κώστα Μανουσάκη «Ο Φόβος» κι από κει και πέρα ερμήνευσε πάντα δεύτερους ρόλους, ενσαρκώνοντας, συνήθως, τον τύπο του «σκληρού» - «κακού».
Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Μαρία Γαρίτση. Είχαν μαζί μια κόρη, την Έλλη Βλάχου, δημοσιογράφο και φιλόλογο. Από τον πρώτο του γάμο με την τραγουδίστρια Αναστασία Παπανδρώνη, είχε έναν γιο, τον Ηρακλή Βλάχο, από τον οποίον απέκτησε έναν εγγονό, τον Ανέστη Βλάχο Junior, ο οποίος ακολουθεί τα βήματα του παππού του, απολαμβάνοντας καλλιτεχνικές επιτυχίες, ενώ είναι και ανερχόμενος πολιτικός στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Ήταν κουμπάροι με τον Νίκο Ξανθόπουλο (τον πάντρεψε ο Ξανθόπουλος και βάπτισε τον γιο του) και αχώριστοι φίλοι, όπως και με τον αείμνηστο Γιώργο Φούντα. Στη μνήμη του κοινού έχει αποτυπωθεί ως ένας από τους κορυφαίους «κακούς», «σκληρούς» και «άγριους» του ελληνικού σινεμά.
Είχε τιμηθεί με τα εξής διεθνή βραβεία:
Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης – Τιμητική διάκριση για την προσφορά του στον Ελληνικό Κινηματογράφο.
Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης – Βραβείο Α΄ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία του Θέου Δήμου «Κιέριον».
Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης – Τιμητική Διάκριση για την ερμηνεία του στην ταινία του Πάνου Γλυκοφρύδη «Λάμψη στα μάτια».
Διεθνές Φεστιβάλ Τυνησίας – Τιμητική Διάκριση για την ερμηνεία του στην ταινία του Κώστα Μανουσάκη «Ο Φόβος».
Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου – Χρυσή Άρκτος για την ερμηνεία του στην ταινία του Κώστα Μανουσάκη «Ο Φόβος».