Πέθανε η τραγουδίστρια και ηθοποιός Αντζελα Ζήλεια σε ηλικία 88 ετών!

Η Αντζελα Ζήλεια, τραγουδίστρια και ηθοποιός γνωστή για τη συνεργασία της με τον Νίκο Ξανθόπουλο, πέθανε σε ηλικία 88 ετών. 

Την είδηση του θανάτου έκανε γνωστή ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας με ανάρτησή του στο Facebook. 

«Με μεγάλη θλίψη μάθαμε πριν από λίγο την ξαφνική αποχώρηση από τη ζωή της αγαπημένης μας Φίλης και σπουδαίας εμβληματικής τραγουδίστριας με την βελουδινη φωνή των δεκαετιων 60, 70, 80 με τα πάμπολλα βραβεία στα εγχώρια και τα διεθνή φεστιβάλ αλλά και πολύ αγαπητής λόγω της σημαντικης παρουσίας της ως ηθοποιού στις χαρακτηριστικες ταινίες μελό του 60…της μοναδικής Αντζελας Ζήλεια. Σπουδαία ευγενική κυρία που αγάπησε εμάς τους νεώτερους σαν παιδιά της. Καλό ταξίδι γλυκιά μας Αντζελα…». 

Σπούδασε μουσική στη Σχολή Ζουανέα και γνώρισε επιτυχία ως τραγουδίστρια, κερδίζοντας πέντε βραβεία σε φεστιβάλ όπως αυτά των Βαρκελώνης, Σοπότ και Θεσσαλονίκης.

Το 1996, κέρδισε στο 6ο Διεθνές Φεστιβάλ Τραγουδιού στο Σοπότ. Απέσπασε επίσης το δεύτερο βραβείο στη Διεθνή Ημέρα Τραγουδιού της Πολωνίας με το τραγούδι των Γ. Μουζάκη και Γ. Ιωαννίδη «Οι Μόρτες». Το τραγούδι αποδόθηκε στην πολωνική γλώσσα με τον τίτλο Cyganeria. Εχει διακριθεί στην Πολωνική Ημέρα Ελληνικού Τραγουδιού (πρώτο βραβείο) και το 1967 τιμήθηκε με το τελευταίο της βραβείο για το τραγούδι «Καλωσόρισες έρωτα».

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε η τραγουδίστρια και ηθοποιός Αντζελα Ζήλεια σε ηλικία 88 ετών!"

Πέθανε ο στρατηγός Ηλίας Γλετζές, ήρωας της Κύπρου το 1974!

Έφυγε από την ζωή μετά από μεγάλη μάχη που έγινε με την υγεία του ο Υπολοχαγός το 1974 ο Λάκωνας Ηλίας Γλετζές, ο νικητής των Τούρκων στην καταδρομική επιχείρηση στο Κοτζά Καγιά το 1974.

Ως Διοικητής του 13ου Λόχου Κρούσεως της 31 Μοίρας Καταδρομών, την νύχτα 20 προς 21 Ιουλίου, με ελάχιστους καταδρομείς, εισχώρησαν στις εχθρικές γραμμές, κατέλαβαν το ύψωμα Κοτζάκαγια, διαλύοντας τουρκική δύναμη άνω των 300 ανδρών, αφήνοντας πίσω τους, πολλούς νεκρούς και τραυματίες, ενώ κατέστρεψαν το κέντρο επικοινωνιών του τάγματος.

Ζούσε στη Σκάλα Λακωνίας, σεμνά και αθόρυβα.

Ως «μια ασύλληπτη σε ιδέα και εκτέλεση αποστολή», χαρακτηρίζει την επιχείρηση αυτή ο τότε ανθυπολοχαγός της Μοίρας Ματθαίος (Μάκης) Οικονομίδης, πρόεδρος του Παγκύπριου Συνδέσμου Εφέδων Καταδρομέων. Και συνεχίζει:

«Οι Τούρκοι επάνδρωναν στην περιοχή γύρω στα 150 πολυβολεία, που ακόμη και ολόκληρη η δύναμη της Εθνικής Φρουράς ίσως να μην μπορούσε να τα εκπορθήσει. Κι όμως το πετύχαμε. Ο 13ος λόχος κρούσεως στον οποίο ανήκα, είχε αποστολή να διεισδύσει στα μετόπισθεν του εχθρού και από το νότιο άκρο να επιτεθούν οι λόχοι 11 και 12. Στους καταδρομείς είχαμε πει πως επρόκειτο για μια απλή αποστολή όπως αυτές που εκατοντάδες φορές κάναμε στις ασκήσεις και ότι υπάρχει και ένα στρατόπεδο Τούρκων καταδρομών, το οποίο πρέπει να καταλάβουμε.

»Με το που νύχτωσε φτάσαμε εκεί που ήταν οι Τούρκοι σκοποί, περάσαμε απαρατήρητοι από δίπλα τους και φτάσαμε στο δάσος της Αγύρτας. Εκεί, περνούσαμε μέσα από τα περίπολα των Τούρκων, χωρίς να μας έχουν αντιληφθεί διόλου. Ανεβοκατέβαιναν στην κορυφογραμμή όπου ήταν το στρατόπεδο, κάποια στιγμή μάλιστα, ένας Τούρκος αλεξιπτωτιστής πάτησε στο χέρι τον καταδρομέα Χριστοφή Πανίκο, από τη Λεμεσό!

»Περάσαμε μέσα από τη χαράδρα του Αγίου Ιλαρίωνα, του οποίου η κατάληψη μάς είχε γίνει ψύχωση στην προηγούμενη ζωή μας στο στρατόπεδο. Και την ώρα εκείνη, από τη σκέψη όλων περνούσε η απόφαση αυτή και δοξάζαμε το Θεό που μας αξίωσε να βρεθούμε στο συγκεκριμένο σημείο. Το τραγούδι “Πάνω στον Άγιο Ιλαρίωνα εμείς θα βγούμε πρώτοι”, το τραγουδούσαμε πάντα στους στρατιωτικούς αγώνες και τις διάφορες εκδηλώσεις μας. Και η άγια εκείνη ώρα έφθασε!

«Σηκωθείτε όλοι πάνω!»

»Κάποια στιγμή φτάσαμε μπροστά στον μικρό τοίχο του στρατοπέδου, 22 συνολικά άντρες του 13ου λόχου. Πήδηξε τότε ο λοχαγός μας Γλεντζές Ηλίας από το τοιχάκι και έπεσε πάνω στον Τούρκο σκοπό, που τον εξουδετέρωσε ακαριαία. Ακολουθήσαμε κι εμείς. Εγώ προχώρησα προς ένα θάλαμο, όπως ήταν η αποστολή μου. Δεν είχε μέσα κρεβάτια, αλλά ήταν γεμάτος από Τούρκους αλεξιπτωτιστές, οι οποίοι καθόντουσαν κάτω με φως από δύο φανούς θυέλλης και με τα όπλα πάνω τους. Τους είπα στα ελληνικά “Σηκωθείτε όλοι πάνω!”. Αυτοί δεν κατάλαβαν, αλλά ούτε και περίμεναν καν ότι μέσα στο στρατόπεδο με 150 πολυβολεία πριν από αυτό και χωρίς να πέσει έστω και μια σφαίρα, αντίπαλοι θα έμπαιναν μέσα και θα τους έβλεπαν μπροστά τους. Ήταν κάτι το ασύλληπτο.

Εγώ μαζί με τους άλλους που με ακολουθούσαν μαζέψαμε τότε όλους τους αλεξιπτωτιστές, τους απομονώσαμε και ετοιμαστήκαμε για τυχόν απόπειρα αντεπίθεσης. Οι φίλιες δυνάμεις βρίσκονταν κάποια χιλιόμετρα μακριά.

»Με βάση την αποστολή μας, λίγο πριν από το φως της ημέρας έπρεπε να έρθει το Πεζικό για να καταλάβει το ύψωμα και οι καταδρομείς να πάμε να ξεκουραστούμε. Στο τούρκικο στρατόπεδο είχαν διεισδύσει και καταδρομείς από τους δύο άλλους λόχους, οι οποίοι και ενώθηκαν με εμάς. Μαζί με τον ανθυπολοχαγό του 12ου λόχου Κώστα Μαλεκίδη, πήραμε ένα τούρκικο πολυβόλο 50άρι και το στήσαμε λίγο πιο πάνω από την κορυφογραμμή, όπου υπήρχε και κάλυψη.

Τούρκικο γιουρούσι!

»Πράγματι, σε λίγο άρχισαν οι αντεπιθέσεις των Τούρκων. Ερχόντουσαν με αλαλαγμούς προς τα πάνω καθοδηγούμενοι από κάποιον χότζα, ο οποίος τους παρότρυνε να επιτεθούν! Να ανακαταλάβουν βέβαια το ύψωμα δεν μπορούσαν, γιατί μόλις έφταναν κοντά στα 2-4 μέτρα (για να μην βλέπουν από πού δέχονταν τα πυρά) τους κτυπούσαμε και τους εκκαθαρίζαμε. Μέχρι να χαράξει το φως τη Δευτέρα 22 Ιουλίου, το ύψωμα ήταν κατάσπαρτο από πτώματα! Οι επιθέσεις τότε των Τούρκων σταμάτησαν και το θέαμα εκεί ήταν φρικιαστικό, αφού άρχισαν να κάνουν εξορμήσεις γύπες, που έπαιρναν πτώματα και έφευγαν!

»Ο λοχαγός Γλεντζές ζήτησε τότε οδηγίες, γιατί, επαναλαμβάνω, λίγο πριν από το πρώτο φως, έπρεπε να έρθει το Πεζικό για να καταλάβει το ύψωμα κι εμείς να φύγουμε. Σε λίγο, ο λοχαγός με πληροφόρησε πως η εντολή του διοικητή Καταδρομών ήταν να εγκαταλείψουμε το ύψωμα και να πάμε στον χώρο της απόβασης, στο Πέντε Μίλι της Κερύνειας, “γιατί εκεί παίζεται το μεγαλύτερο χαρτί”.

Παγίδες στο τουρκικό στρατόπεδο

»Ήταν μέρα πια κι εμείς ήμασταν περικυκλωμένοι από χιλιάδες Τουρκοκύπριους και εισβολείς από την Τουρκία. Ήρθε τότε εκεί ο ταγματάρχης Αλέξανδρος Μανιάτης, ο οποίος και παρέλαβε τη Μοίρα, αφού ο διοικητής μας είχε τραυματισθεί κατά το πραξικόπημα, ενώ ο υποδιοικητής μας είχε σκοτωθεί και η Μοίρα ήταν ακέφαλη!

Στον λοχαγό μου έδωσε οδηγίες να παγιδέψει το στρατόπεδο και να μείνουμε και οι δυο εκεί. Πράγματι, όλοι οι άλλοι της Μοίρας έφυγαν και μείναμε μόνο ο λοχαγός κι εγώ. Οι Τούρκοι είχαν αντιληφθεί προφανώς ότι η Μοίρα έφευγε, οπότε άρχισαν να κινούνται προς τα πάνω. Αν γνώριζαν, βέβαια, ότι στο ύψωμα ήμασταν μόνο δύο άτομα, θα μας παραλάμβαναν εύκολα. Ο Γλεντζές ασχολείτο την επόμενη ώρα με την παγίδευση αντικειμένων στο διοικητήριο με χειροβομβίδες, κι εγώ παρακολουθούσα τους Τούρκους που έρχονταν.

Στεκόμουν στην πόρτα και έλεγα στον λοχαγό “οι Τούρκοι είναι στα τόσα μέτρα…”! Απέφυγα να βάλω, γιατί θα καταλάβαιναν εύκολα οι Τούρκοι ότι τα πυρά προέρχονταν μόνο από ένα όπλο.

Γύριζα συνέχεια με αγωνία και έβλεπα τον λοχαγό που συνέχιζε την παγίδευση, ενώ στο πάτωμα ήταν νεκρός και ο διοικητής των Τούρκων!

» Όταν πια οι Τούρκοι έφτασαν στα 15 μέτρα, είπα στον Γλεντζέ “φεύγουμε”.

Αρχίσαμε τότε να βάλλουμε ενώ αποχωρούσαμε και, αφού διασπάσαμε τον κλοιό των επιτιθέμενων Τούρκων, φτάσαμε σώοι κάποιαν ώρα στη διάβαση Αγίου Παύλου. Εκεί έγινε προσκλητήριο. Διαπιστώσαμε ότι είχαμε μόνο ένα νεκρό: Τον Χριστοφόρου Χριστόφορο, από τον Ποταμό του Κάμπου…».

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο στρατηγός Ηλίας Γλετζές, ήρωας της Κύπρου το 1974!"

Πέθανε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι!

Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα, σε ηλικία 86 ετών, στο νοσοκομείο του Μιλάνου όπου νοσηλευόταν, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Νωρίτερα, όλα τα παιδιά του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, εκτός από τον μικρότερο Λουίτζι, έφτασαν στο νοσοκομείο San Raffaele στο Μιλάνο, όπου ο ηγέτης της Forza Italia είχε εισαχθεί ξανά την Παρασκευή.

Ο οργανισμός του είχε εξασθενίσει τους τελευταίους μήνες εξαιτίας χρόνιας μορφής λευχαιμίας. Γενικά ο Μπερλουσκόνι υπέφερε από κακή υγεία για χρόνια, από εγχείρηση καρδιάς το 2016 έως και τη νοσηλεία του το 2020 για κορονοϊό.

Ο ιταλός υπουργός Άμυνας Γκίντο Κροζέτο δήλωσε πως ο θάνατος του Σίλβιο Μπερλουσκόνι αφήνει ένα «τεράστιο κενό» επειδή ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος. «Τον αγαπούσα πάρα πολύ. Αντίο Σίλβιο», έγραψε ο Κροζέτο στο Twitter.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήταν Ιταλός μεγιστάνας, επιχειρηματίας και πολιτικός, που υπηρέτησε ως Πρωθυπουργός της Ιταλίας, τις περιόδους 1994–1995, 2001–2006 και 2008–2011. Ήταν ακόμη Ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, από τον Ιούλιο του 2019 μέχρι τον Οκτώβριο του 2022 όπου και παραιτήθηκε προκειμένου να είναι μέλος Γερουσίας της Ιταλίας θέση στην οποία είχε υπηρετήσει ξανά, το 2013. Υπηρέτησε ως μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ιταλίας, από το 1994 έως το 2013, και ως μέλος της Γερουσίας της Ιταλίας, από τον Μάρτιο έως τον Νοέμβριο του 2013.

Ήταν κύριος μέτοχος και ιδρυτής της Ιταλικής εταιρείας ΜΜΕ Mediaset, και διατέλεσε από το 1986 έως το 2017 ιδιοκτήτης της Ιταλικής ποδοσφαιρικής ομάδας ΑΚ Μίλαν. Το περιοδικό Forbes τον κατέταξε ως τον 190ο πλουσιότερο άνθρωπο στον πλανήτη, με καθαρή περιουσία 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ.

Τον Ιανουάριο του 1994 κάνει την μεγάλη στροφή: από τον επιχειρηματικό τομέα, ο Μπερλουσκόνι επεκτείνεται στο πεδίο της πολιτικής, με την ίδρυση του κόμματος Φόρτσα Ιτάλια. Αιτιολογεί την απόφασή του αυτή δηλώνοντας ότι «υπάρχει ορατός κίνδυνος κατάκτησης της εξουσίας από μέρους της αριστεράς και των κομμουνιστών». Πολλοί αναλυτές, όμως, θεώρησαν ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε η ευρύτερη ιταλική πραγματικότητα, με τη δικαστική Έρευνα «Καθαρά Χέρια» η οποία, τη συγκεκριμένη περίοδο, είχε ως κύριο αντικείμενο τις σχέσεις του επιχειρηματικού και πολιτικού συστήματος της χώρας, με την αποκάλυψη ευρύτατου πλέγματος διαφθοράς.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, γνωστός και ως «Καβαλιέρε» (από τον τιμητικό τίτλο του ιππότη της Ιταλικής Δημοκρατίας) ορκίσθηκε πρωθυπουργός τέσσερις φορές, αφού υπερίσχυσε, με την κεντροδεξιά συμμαχία, στις βουλευτικές εκλογές του 1994, του 2001 (έπειτα από τέσσερα παραιτήθηκε και του δόθηκε νέα εντολή σχηματισμού κυβέρνησης) και του 2008. Κατά την διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας, ο κυριότερος αντίπαλός του, ήταν ο κεντροαριστερός πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι.

Σε ό,τι αφορά τις δικαστικές του περιπέτειες, ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός καταδικάσθηκε οριστικά τον Αύγουστο του 2013 σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης (τα τρία «σβήστηκαν», χάρη σε αμνηστία) λόγω φορολογικής απάτης στα πλαίσια αγοραπωλησίας τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Το κοινοβούλιο της Ρώμης, τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, ψήφισε υπέρ της καθαίρεσής του από το αξίωμα του γερουσιαστή. Ο «μίστερ τιβί» εξέτισε «εναλλακτική ποινή» δέκα μηνών, εργαζόμενος σε υπηρεσίες του δήμου του Μιλάνου, οι οποίες στηρίζουν τις ασθενέστερες κατηγορίες πολιτών.

Τεράστιο ενδιαφέρον, σε διεθνές επίπεδο, προκάλεσαν οι δίκες για τα λεγόμενα πάρτι «μπούνγκα-μπούνγκα». Δεν προέκυψε, όμως, κάποια οριστική καταδίκη ενώ αθωώθηκε από την κατηγορία χρηματισμού νεαρών γυναικών με στόχο να ψευδομαρτυρήσουν ως προς το περιεχόμενο των δείπνων που οργανώνονταν στην κατοικία του. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2022 ο «Καβαλιέρε» ήταν επικεφαλής του κόμματος Φόρτσα Ιτάλια και εξελέγη εκ νέου γερουσιαστής. Μια εξέλιξη την οποία ο ίδιος θεώρησε «μια προσωπική, ιστορική αποζημίωση».

Ο Μπερλουσκόνι απέκτησε πέντε παιδιά και παντρεύτηκε δυο φορές: το 1965 με την Κάρλα Ελβίρα Νταλ’ Όλιο και το 1990 την Βερόνικα Λάριο. Η προσωπική του περιουσία, σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό Forbes, ξεπέρασε τα 6 δισεκατομμύρια ευρώ.

Στην δεκαετία του ’90 και την πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας, η πολιτική αντιπαράθεση της ιταλικής κεντροαριστεράς με την κεντροδεξιά παράταξη -και τον ίδιο τον Μπερλουσκόνι- ήταν οξύτατη. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι τον κατηγόρησαν, κυρίως, για «σύγκρουση συμφερόντων», λόγω της πολιτικής και επιχειρηματικής δράση του. Στην συνέχεια, οι τόνοι άρχισαν σταδιακά να πέφτουν και –πέρα από μια σειρά ουσιαστικών διαφωνιών– αρκετοί αντίπαλοι θεώρησαν τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι έναν από τους κύριους πρωταγωνιστές της ιταλικής πολιτικής ζωής των τελευταίων τριάντα ετών.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι!"

Πέθανε ο συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος!

Εφυγε από τη ζωή ο συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος σε ηλικία 84 ετών. 

Ο μουσικός νοσηλευόταν από τις αρχές Μαΐου στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» και ήταν διασωληνωμένος σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. 

Η ζωή και το έργο του

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος ήταν ευρέως αναγνωρισμένος ως ένας από τους σημαντικότερους Ελληνες συνθέτες. Γεννήθηκε το 1939 στο Ηράκλειο Κρήτης. Πατέρας του ήταν ο Γεώργιος Μαρκόπουλος και μητέρα του η Ειρήνη Αεράκη. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Ιεράπετρα, και έκανε τα πρώτα του μουσικά μαθήματα στη θεωρία και στο βιολί σε ωδείο της περιοχής. 

Το 1956 συνέχισε τις μουσικές σπουδές του στο Ωδείο Αθηνών, με τον συνθέτη Γεώργιο Σκλάβο και τον καθηγητή του βιολιού Joseph Bustidui. Την ίδια περίοδο εισήχθη στο Πάντειο Πανεπιστήμιο για κοινωνικές και φιλοσοφικές σπουδές ενώ παράλληλα συνέθεσε μουσική για το θέατρο, τον κινηματογράφο και το χορό.

Το 1959 συνέθεσε τα Τρία σκίτσα για χορό που ηχογραφήθηκαν συμφωνική ορχήστρα της ΕΙΡ. Το 1963 βραβεύτηκε για την μουσική του στις Μικρές Αφροδίτες του Νίκου Κούνδουρου, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, και τον ίδιο χρόνο ανέβηκαν από νέα χορευτικά σύνολα τα μουσικά του έργα Θησέας, Χιροσίμα και τα Τρία σκίτσα για χορό.

Η ζωή και οι συνθέσεις στο Λονδίνο

Το 1967 επιβάλλεται στην Ελλάδα η δικτατορία και ο Γιάννης Μαρκόπουλος αναχωρεί για το Λονδίνο. Εκεί εμπλουτίζει τις μουσικές του γνώσεις με την Αγγλίδα συνθέτρια Elisabeth Lutyens και συνθέτει την κοσμική καντάτα Hλιος ο πρώτος, σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη. Την ίδια περίοδο γνωρίζεται με τους συνθέτες Ιάννη Ξενάκη και Γιάννη Χρήστου.

Στο Λονδίνο συνθέτει ακόμα τους Χρησμούς, για συμφωνική ορχήστρα, και τους πρώτους Πυρρίχιους χορούς Α, Β, Γ, (από τους 24 που ολοκλήρωσε το 2001), οι οποίοι παίζονται, το 1968, από την ορχήστρα Concertante του Λονδίνου στο Queen Elizabeth Hall. Τότε γράφει και τη μουσική για την Τρικυμία του Σαίξπηρ, που ανεβαίνει από το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, σε σκηνοθεσία David Jones με τον Sir John Clemens.

Το 1969 επιστρέφει στην Αθήνα και συνεργάζεται με ποιητές, νέους τραγουδιστές και μουσικούς.

Στην αρχή της δεκαετίας του 1970 παρουσιάζει μουσικά έργα που θεωρούνται τομή στην ελληνική μουσική.

Λίγο αργότερα ιδρύει την ορχήστρα Παλίντονος αρμονία, που αποτελείται από όργανα συμφωνικά και ελληνικά. Παρουσιάζει τα έργα του στο στούντιο Λήδρα και αργότερα στη μπουάτ «Κύτταρο», με νέους τραγουδιστές και μουσικούς.

Τα τραγούδια του, όπως οι Οχτροί, τα Λόγια και τα χρόνια, τα Χίλια μύρια κύματα, η Λένγκω (Ελλάδα), ο Γίγαντας, το Κάτω στης Μαργαρίτας το αλωνάκι, το Καφενείον η Ελλάς, το Ο τόπος μας είναι κλειστός, τα Παραπονεμένα λόγια, το Μιλώ για τα παιδιά μου και πολλά άλλα, γίνονται σύμβολα και μύθοι. Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει με τα μουσικά του έργα Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Ο Στράτης ο Θαλασσινός ανάμεσα στους Αγάπανθους, Ήλιος ο Πρώτος, Χρονικό, Ιθαγένεια, Οροπέδιο, Θητεία και Μετανάστες – σε ποίηση και στίχους Σολωμού, Σεφέρη, Ελύτη, Κ.Χ. Μύρη, Μιχ. Κατσαρού, Ελευθερίου, Σκούρτη, Θεοδωρίδη αλλά και δικούς του.

Το 1976 συνθέτει τη μουσική για την τηλεοπτική σειρά του ΒΒC, Who Pays the Ferryman? και το μουσικό θέμα φτάνει στη κορυφή των αγγλικών charts, αποκτώντας διεθνή φήμη. 

Το 1977 έρχονται «Oι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» βασισμένοι στο ποίημα του Διονυσίου Σολωμού που παρουσιάζεται την ίδια χρονιά ενώπιον 22.000 νέων σε στάδιο της Αθήνας υπό την διεύθυνση του συνθέτη. 

Ο συνθέτης έκανε αλλεπάλληλα ταξίδια ανά τον κόσμο, δίνοντας συναυλίες σε ΗΠΑ, Καναδά, Σουηδία, Ολλανδία, Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο, Αγγλία καθώς και διάφορες πόλεις της Ρωσίας και της Αυστραλίας.

Τον Ιανουάριο του 1981 ενώνεται και στη ζωή με την τραγουδίστρια και συνεργάτιδά του Βασιλική Λαβίνα και γεννιέται η κόρη τους Ελένη. 

Το 1994 παρουσιάζεται ένα από τα σημαντικότερα έργα του, η Λειτουργία του Ορφέα, που παρουσιάζεται στο Palais des Beaux-Arts των Βρυξελλών. 

Ανάμεσα στα αναγνωρισμένα έργα του είναι:

- Η Ανα-γέννηση-Κρήτη ανάμεσα σε Βενετιά και Πόλη, παραγγελία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών που ανέβηκε στην αίθουσα Φίλων της Μουσικής σε τρεις παραστάσεις το 1995 και στη συνέχεια το 1997 από το θέατρο Palais des Beaux-Arts με τα συμφωνικά σύνολα της Ραδιοφωνίας των Βρυξελλών και σολίστ, υπό την διεύθυνση του συνθέτη και απευθείας μετάδοση από το πρώτο τηλεοπτικό κανάλι της Βελγικής τηλεόρασης.

- Η όπερα Ερωτόκριτος και Αρετή, λιμπρέτο του συνθέτη βασισμένο σε επιλογή στίχων από το ερωτικό έπος του Βιτσέντζου Κορνάρου Eρωτόκριτος της Κρητικής Αναγέννησης, που ηχογραφήθηκε από τα συμφωνικά σύνολα της Ραδιοφωνίας των Βρυξελλών υπό την διεύθυνση του μαέστρου Michel Tilkin ,

- Το κονσέρτο για πιάνο Σχήματα σε κίνηση (Shapes in Motion) που ηχογραφήθηκε από την Συμφωνική Ορχήστρα της όπερας της Γάνδης υπό την διεύθυνση του Edwig Abrath (έκδοση από την Εταιρία Naxos)

- Το Τρίπτυχο για φλάουτο έγχορδα και άρπα 

- Τα Ευήλια τοπία (φαντασία για σόλο φλάουτο) που ηχογραφήθηκε από τους σολίστες των Βρυξελλών και τον βιρτουόζο φλαουτίστα Marc Grauwels (έκδοση από την Naxos), οι 16 Πυρρίχιοι συμφωνικοί

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος!"

Πέθανε ο καραγκιοζοπαίχτης Θανάσης Σπυρόπουλος! :(

Πέθανε σήμερα ο γνωστός καραγκιοζοπαίχτης Θανάσης Σπυρόπουλος. Είχε γεννηθεί το 1931 στο Κοπανάκι Μεσσηνίας.

Να σημειώσουμε ότι την τέχνη του ακολούθησε και ο γιος του Κώστας, ενώ μαζί λειτουργούσαν το Θέατρο Σκιών Καραγκιόζη – Θανάση και Κώστα Σπυρόπουλου.

Ο Θανάσης Σπυρόπουλος πρωτοείδε Καραγκιόζη στο καφενείο του πατέρα του. “Το πανί, οι φιγούρες πίσω από αυτό, οι φωνές, ο φωτισμός” ήταν τα ερεθίσματα που τον έκαναν αρχικά στην ηλικία περίπου των 15 χρόνων βοηθό-μαθητή στον τοπικό καραγκιοζοπαίκτη Βασίλη Φιλντισάκο.

Μαθητεύοντας κοντά του έμαθε τις παραστάσεις και τα μυστικά της τέχνης. Ήταν επί 16 συνεχόμενα χρόνια πρόεδρος του Πανελλήνιου Σωματείου Θεάτρου Σκιών. Είναι συλλέκτης του Θεάτρου Σκιών με μεγάλη συλλογή από φιγούρες και σκηνικά από όλους τους καραγκιοζοπαίκτες (Φρίξο Γαζεπίδη, Βασίλη Ανδρικόπουλο (Βασίλαρος), Αβραάμ Αντωνάκο κ.ά.).

Έχει δώσει παραστάσεις στο εξωτερικό και για 10 συνεχόμενα χρόνια έπαιζε στην τότε ΕΡΤ2 τις ιστορίες του Καραγκιόζη, μέσα από την εκπομπή του “Χρόνια Συντροφιά με τον Καραγκιόζη”

Το μεγαλείο της ψυχής του και το ταλέντο του τον έκαναν να πάρει τον τίτλο του “Εθνικού Καραγκιοζοπαίχτη”.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο καραγκιοζοπαίχτης Θανάσης Σπυρόπουλος! :("

Πέθανε ο Γιάννης Φλωρινιώτης!

Εφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 76 ετών, ο τραγουδιστής Γιάννης Φλωρινιώτης. Ο γνωστός καλλιτέχνης νοσηλευόταν για περίπου μία εβδομάδα στο Νοσοκομείο «Σωτηρία».

Σύμφωνα με πληροφορίες, είχε βαρύτατο πνευμονικό εμφύσημα και κατέληξε από καρδιακή ανακοπή.

Γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου του 1947 και το όνομα του κατοπινού σταρ της πίστας, γνωστού για τη φανταχτερή περιβολή, ήταν Γιάννης Αποστολίδης.

Τα παιδικά του χρόνια δεν ήταν εύκολα. Εζησε σε ορφανοτροφείο, επειδή -όπως είχε αποκαλύψει- η μητέρα του δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να τον μεγαλώσει.

Ξεκίνησε να τραγουδάει σε ηλικία 14 ετών και -κάποια χρόνια μετά- άλλαξε το επώνυμό του σε Φλωρινιώτης, αντλώντας έμπνευση από τη Φλώρινα, τον γενέθλιο τόπο του.

Ο Φλωρινιώτης βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου τραγούδησε δίπλα σε μεγάλους ρεμπέτες, μεταξύ των οποίων οι Μάρκος Βαμβακάρης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Λαύκας, Πρόδρομος Τσαουσάκης, Θεόδωρος Πολυκανδριώτης, αλλά και με τη Ρίτα Σακελλαρίου.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 φτάνει για πρώτη φορά στην Αθήνα, όπου αρχίζει την καριέρα του στο λαϊκό τραγούδι και στις πίστες. Δουλεύει σε διάφορα κέντρα, τραγουδώντας και χορεύοντας, πάντα ντυμένος εκκεντρικά. Είχε επιτυχία, ωστόσο δέχθηκε και σκληρή κριτική. Στη δισκογραφία έκανε την πρώτη εμφάνισή του με το άλμπουμ «Τώρα Θέλω Τώρα», το οποίο έγινε χρυσό.

«Πέρασα δύσκολα χρόνια, αλλά κατάφερα στη δουλειά μου, 62 χρόνια, να περάσω στην αντίπερα όχθη, να γίνω μια διαχρονική αξία και να γίνω σχολή για πολλούς τραγουδιστές που βγήκαν μετά από μένα», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο Open. «Ημουν ο πρώτος λαϊκός τραγουδιστής που ντύθηκε εκκεντρικά, μπέρδεψα το μοντέρνο με το λαϊκό, άλλοι δεν τολμούσαν να το κάνουν», όπως είχε πει.

Ο Γιάννης Φλωρινιώτης είχε δύο παιδιά και τρία εγγόνια.

Από τη Μελίνα Μερκούρη, στον Μάνο Χατζιδάκι!

Σε μία από τις συνεντεύξεις του («Πρώτο Θέμα», Μάρτιος 2014), είχε δηλώσει: «Τη βρίσκω να είμαι στην πίστα και ο κόσμος να χαίρεται μαζί μου και να με αποθεώνει. Το κοινό δείχνει ότι με θέλει ακόμη και εγώ αγαπώ όλο αυτό που συμβαίνει γύρω από μένα. Θα μπορούσα να τραγουδάω ακόμη και χωρίς λεφτά». Τότε ήταν 67 ετών, αλλά δεν έλεγε να το βάλει κάτω.

Στην εν λόγω συνέντευξή του είχε αποκαλύψει ότι «η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήθελε να ανεβάσει μαζί μου το μιούζικαλ “Grease”, η Αννα Βίσση να συνεργαστούμε σε νυχτερινό μαγαζί -λίγο πριν από τη συμμετοχή της στη Eurovision-, ενώ ο Μάνος Χατζιδάκις να πρωταγωνιστήσω στην “Οδό Ονείρων Νο 2″».

Αφού είχε αποκαλύψει ότι υπήρχαν πολλές αντιδράσεις, συμπλήρωσε: «Η μόνη που δέχτηκε να γίνει συμπρωταγωνίστριά μου ήταν η Μελίνα Μερκούρη. Ξέρετε τι μου είπε τότε ο Μάνος Χατζιδάκις; “Γιάννη, είσαι γεννημένος να κλέβεις την παράσταση, γι’ αυτό θα αντιμετωπίζεις μια ζωή τον φθόνο».

Ο Γιάννης Φλωρινιώτης είχε γνωρίσει τον Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος -σύμφωνα με τον καλλιτέχνη- τον εκτιμούσε: «Τον έφερε μια παρέα στο μαγαζί όπου έκανα πρόγραμμα. Την ώρα που βγήκα να τραγουδήσω άκουσα ότι ήταν εκεί και μούδιασα από το άγχος. Τον παρατηρούσα να έχει γυρίσει το κεφάλι του και να έχει στραμμένο προς εμένα μόνο το αφτί του και σκεφτόμουν ότι είχε πάθει σοκ από αυτό που άκουγε. Οταν με επισκέφθηκε αργότερα στο καμαρίνι, μου εξομολογήθηκε ότι, αν και η παρέα του τον είχε φέρει στο μαγαζί για να σπάσει πλάκα, βρήκε ότι έχω εξαιρετική λαϊκή φωνή και με προσκάλεσε να κάνουμε μαζί μια ραδιοφωνική εκπομπή στο Τρίτο Πρόγραμμα».  

«Ηθελα να γίνω δεσπότης, έγινα υπερπαραγωγή»!

Το βασικό χαρακτηριστικό του Φλωρινιώτη, αυτό που τον ξεχώριζε από τον οποιοδήποτε άλλον στο καλλιτεχνικό στερέωμα, ήταν οι ενδυματολογικές του προτιμήσεις – εκκεντρικές, χωρίς όριο.

«Ημουν πάντα πολύ πιο μπροστά από την εποχή μου. Λάνσαρα το λαμέ σε μια εποχή που η Ελλάδα ήταν κολλημένη σε συντηρητικές νόρμες, άκουσα τα εξ αμάξης, αλλά ήρθε η εποχή που με μιμήθηκαν όλοι. Αγαπούσα το αστραφτερό, όπως οι τραγουδιστές στο Λας Βέγκας. Από παιδί έδειχνα αδυναμία σε οτιδήποτε γυάλιζε. Μεγάλωσα σε ορφανοτροφείο και, κάθε Κυριακή που μας πήγαιναν στην εκκλησία, παρατηρούσα τους παπάδες με τα χρυσά άμφια και τα πετράδια που άστραφταν και ένιωθα μαγεμένος… Ηθελα να γίνω δεσπότης. Οταν έπιασα κάποια καλά χρήματα στα χέρια μου, έγινα αυτό που φανταζόμουν: υπερπαραγωγή».

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο Γιάννης Φλωρινιώτης!"

Πέθανε ο δημοσιογράφος Γιώργος Γεωργίου!

Σε ηλικία 71 ετών πέθανε σήμερα ο γνωστός αθλητικογράφος Γιώργος Γεωργίου, όπως μετέδωσε η ΕΡΤ.

Ο Γιώργος Γεωργίου έπασχε από καρκίνο και νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα στο νοσοκομείο «Άγιος Σάββας».

Είχε γεννηθεί στα Πετράλωνα στις 26 Μαΐου 1952.

Η πρώτη του ενυπόγραφη παρουσία στην έντυπη δημοσιογραφία καταγράφηκε σε πολύ νεαρή ηλικία στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Επαγγελματικά δραστηριοποιήθηκε στον χώρο από το 1982, διατηρούσε στήλες σε αθλητικές εφημερίδες και περιοδικά, ενώ παρουσίαζε για πολλά χρόνια τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές.

Εποχή άφησε η εκπομπή «Το Καφενείο των Φιλάθλων» – τηλεοπτικά στο Κανάλι 5 και ραδιοφωνικά στον Sprint FM – που παρείχε βήμα στους φιλάθλους για να εκφράσουν τις απόψεις τους για τους ποδοσφαιρικούς αγώνςε και όχι μόνο. Πέρασε επίσης από τους τηλεοπτικούς σταθμούς Alpha, Channel 9, Τηλεάστυ, Extra 3, Action 24 και Kontra Channel.

Από το 2008 έως το 2021 πραγματοποίησε καθημερινές ραδιοφωνικές εκπομπές στο ραδιοσταθμό Real FM, ενώ τελευταία έκανε εκπομπές στο ραδιόφωνο του Alpha.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο δημοσιογράφος Γιώργος Γεωργίου!"

Πέθανε η Νόνικα Γαληνέα!

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 85 ετών, λίγες ημέρες πριν τα γενέθλια της στις 8 Ιουνίου, η Νόνικα Γαληνέα, έπειτα από προβλήματα υγείας που είχε τα τελευταία χρόνια.

Τη δυσάρεστη είδηση που σκόρπισε θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο και όχι μόνο έκανε γνωστή η κοσμικογράφος Χριστίνα Πολίτη μέσα από το Instagram της. «Αντίο αγαπημένη Nόνικα. Ήσουν πραγματικά one of a kind» έγραψε σημειώνοντας ότι η Νόνικα Γαληνέα ήταν ένας θρύλος.

Η Νόνικα Γαληνέα φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Μακρή και στην ηλικία των 14 ετών μεταγράφηκε στη Φλωρεντία. Τον επόμενο χρόνο πήγε στο αγγλικό σχολείο Châtelard School στην Ελβετία, και στην ηλικία των 18 εγγράφηκε στο Densons Secretarial College στο Λονδίνο. Κατόπιν σπούδασε στο Weber Douglas School of Singing and dramatic art.

Παντρεύτηκε τον Νίκο Μουτούση, νευρολόγο στην Ελλάδα, και έζησαν στο Παρίσι για 5 χρόνια όπου έκαναν τρία παιδιά τις δίδυμες Αλεξία και Αριέττα και την Μαρία-Αμαλία. Σύντροφός της για αρκετά χρόνια υπήρξε ο ηθοποιός Αλέκος Αλεξανδράκης, τον οποίο γνώρισε στο Θέατρο Μετροπόλιταν, όπου συμπρωταγωνιστούσαν. Με τον Αλεξανδράκη χώρισαν το 1990, μετά από 21 χρόνια σχέση.

Η σταδιοδρομία της ξεκινάει το 1963 με εξετάσεις στο Θέατρο Τέχνης, όπου η πρώτη της παράσταση ήταν με τους Όρνιθες του Αριστοφάνη. Συνεργαζόταν με τον Κάρολο Κουν, την Κατίνα Παξινού, τον Δημήτρη Χορν, την Άννα Συνοδινού, τον Αλέξη Μινωτή, τον Δημήτρη Μυράτ κ.ά.

Από το 1969 έζησε και συνεργάστηκε με τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Μαζί, δημιούργησαν δύο θεατρικές σκηνές, το Θέατρο Ιλίσια και το Στούντιο Ιλίσια.

Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το Εθνικό θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Αμφιθέατρο ενώ παράλληλα έκανε πολλές συνεργασίες με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και παραστάσεις στη Μεγάλη και στη Μικρή Επίδαυρο καθώς και στο Κόβεντ Γκάρντεν στο Λονδίνο.

Έχει συνεργαστεί με αναγνωρισμένους καλλιτέχνες όπως ο Μίνως Βολανάκης, ο Γιάννης Κόκκος, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Ανδρέας Βουτσινάς, ο Stuart Burge, ο Διονύσης Φωτόπουλος, η Θεώνη Βαχλιώτη-Όλντριτζ, ο Νίκος Πετρόπουλος κ.ά.

Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών, ένα μεγάλο διάστημα του χρόνου της ζει στο Λονδίνο. Έχει μεταφράσει δεκαεπτά θεατρικά έργα, πολλά εκ των οποίων έχουν δημοσιευτεί. Έχει εκδώσει την αυτοβιογραφία της σε βιβλίο με τίτλο Η ζωή μου (εκδόσεις Λιβάνη 2005) όπως και το βιβλίο Επέστρεφε (εκδόσεις Ιανός, 2007).

Το 2006, βραβεύτηκε με το έπαθλο «Κυβέλη» για την προσφορά της στο ελληνικό θέατρο.

Είναι η πρώτη Ελληνίδα που έχει 50 χρόνια συνεχή παρουσία στο θέατρο, η πρώτη Ελληνίδα ηθοποιός που ερμήνευσε στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου στην αγγλική γλώσσα και η μόνη που έχει πρωταγωνιστήσει 6 φορές στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε η Νόνικα Γαληνέα!"