Πέθανε ο τραγουδιστής Χρόνης Αηδονίδης!

Πέθανε, σε ηλικία 95 ετών, ο Χρόνης Αηδονίδης, ένας από τους σημαντικότερους ερμηνευτές της παραδοσιακής μας μουσικής!

Γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου του 1928, στην Καρωτή, ένα χωριό κοντά στο Διδυμότειχο. Γιος του ιερέα Χρήστου και της Χρυσάνθης Αηδονίδη, είναι ο δεύτερος από τα πέντε αδέλφια του. Στο χωριό του, στην Καρωτή, πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια κι εκεί έμαθε τα πρώτα του τραγούδια και μυήθηκε στον κόσμο της παραδοσιακής μουσικής, πρώτα από τη μητέρα του, που γνώριζε τα περισσότερα τραγούδια της Θράκης κι έπειτα απ’ τους πλανόδιους μουσικούς.

Μαθητής ακόμα, διδάχθηκε βυζαντινή μουσική από τον πατέρα του και μετά από τον δάσκαλο Μιχάλη Κεφαλοκόπτη και ολοκλήρωσε αργότερα τις σπουδές του στη βυζαντινή μουσική, στην Αθήνα, στο Ελληνικό Ωδείο, κοντά στον Θεόδωρο Χατζηθεοδώρου.

Αργότερα διορίστηκε ως κοινοτικός δάσκαλος στα Πετρωτά Ροδόπης προς τις ακτές του Αιγαίου. Το 1950 βρέθηκε στην Αθήνα και εργάστηκε στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο ως λογιστής.

Το 1953 γνώρισε τον λαογράφο Πολύδωρο Παπαχριστοδούλου, ο οποίος του πρότεινε να συμμετέχει στην εκπομπή του «Θρακικοί Αντίλαλοι», στο κρατικό ραδιόφωνο. Διστακτικός στην αρχή ο Χρόνης Αηδονίδης εντέλει αποφάσισε να λάβει μέρος στην προσπάθεια διάσωσης της ελληνικής μουσικής παράδοσης.

Από τότε και με τη βοήθεια του Πολύδωρου Παπαχριστοδούλου, άρχισε να παίρνει μέρος στις εκπομπές του, συμμετέχοντας πολύ σύντομα ως μονωδός στη Χορωδία του Παντελή Καββακόπουλου. Αργότερα συμμετείχε και στη χορωδία του Σίμωνα Καρά, ενώ από το 1957 ανέλαβε τακτική εβδομαδιαία εκπομπή στο ραδιόφωνο, προβάλλοντας το μουσικό θησαυρό της πατρίδας του, της Θράκης. Ήταν η πρώτη φορά που τα Θρακιώτικα τραγούδια ακούγονταν σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας.

Το θρακιώτικο τραγούδι με την αριστοτεχνική και μελίρρυτη φωνή του, αγαπήθηκε από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Αλλά έχει ταξιδέψει μαζί του στην Αμερική, στην Αυστραλία, σε πολλά κρατίδια της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και στην Ευρώπη. Γι’ αυτό άλλωστε επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει την πατρίδα μας στις δύο μεγαλύτερες διοργανώσεις των τελευταίων χρόνων: στο διακρατικό παγκόσμιο τηλεοπτικό εορταστικό πρόγραμμα υποδοχής της νέας χιλιετίας, το 2000, όπου η Ελλάδα καλωσόρισε τη νέα χιλιετία με τη φωνή του, στο Σούνιο και το 2004, όταν πραγματοποίησε την έναρξη της Τελετής Λήξης των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας, με το συγκινητικό καθιστικό τραγούδι: «Φίλοι μ’ καλωσορίσατε», απλώνοντας την ιερή μουσική της Θράκης σε κάθε γωνιά του κόσμου.

Κορυφαία τιμητική διάκριση ήταν η απονομή του Οφφικίου του «Άρχοντος Υμνωδού της Αγίας Του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας» από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο στις 29-11-2010, μετά από κοινή πρόταση των Μητροπολιτών Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνού και Αλεξανδρουπόλεως κ. Ανθίμου.

Σημαντικό μέρος από το προσωπικό, οικογενειακό και καλλιτεχνικό αρχείο του Χρόνη Αηδονίδη διαφυλάσσεται σήμερα στα γραφεία του Αρχείου Μουσικολαογραφικής Παράδοσης «Χρόνης Αηδονίδης» και είναι προσβάσιμο σε οποιονδήποτε επιθυμεί να μελετήσει τη ζωή και το έργο του, καθώς επίσης και ένα μέρος από τις τιμητικές διακρίσεις και τη δισκογραφία του έχει δωρηθεί στις Ιερές Μητροπόλεις Αλεξανδρουπόλεως και Διδυμοτείχου. Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του αρχείου, και μέχρι το 2002 τουλάχιστον που δραστηριοποιήθηκε ο σύλλογος του Χρόνη Αηδονίδη, το συνέλεξε και το διέσωσε η σύζυγός του Φωτεινή.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο τραγουδιστής Χρόνης Αηδονίδης!"

Πέθανε ο ηθοποιός Αίας Μανθόπουλος!

Ο Αίας Μανθόπουλος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 61 ετών, έπειτα από πολυήμερη νοσηλεία στην εντατική συνεπεία εγκεφαλικού επεισοδίου.

Ο ηθοποιός, τον οποίο το τηλεοπτικό κοινό αγάπησε μέσα από τον «Αίαντα» του «Δυο Ξένοι» υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου και βρέθηκε πως υπάρχει μερική απόφραξη καρωτίδων. Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση και παρέμεινε στην εντατική, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε.

Ο Καθηγητής εντατικής θεραπείας της ΜΕΘ του νοσοκομείου Αττικόν, Ηρακλής Τσαγκάρης, επιβεβαίωσε τον θάνατο του ηθοποιού ο οποίος επήλθε στις 14:45. Σύμφωνα με πληροφορίες οι συγγενείς του προτίθενται να δωρίσουν τα όργανά του.

Σημειώνεται ότι ο Αίας Μανθόπουλος είχε αποσυρθεί από την τηλεόραση και τα τελευταία χρόνια ασχολούνταν με τον τουρισμό καθώς είχε ξενοδοχειακή μονάδα στη Βουλγαρία. Η τελευταία του δουλειά ήταν στο «Κόκκινο Ποτάμι» του Μανούσου Μανουσάκη, πριν από 3 χρόνια.

Γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε σε μια ευκατάστατη αστική οικογένεια και ήταν ανιψιός της Ειρήνης Παπά. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υποκριτική στη σχολή του Καρόλου Κουν και συνεργάστηκε με σπουδαίους ανθρώπους του θεάτρου και της τηλεόρασης.

Συνεργάστηκε με τον Μίνω Βολανάκη, με τον Greg Floy στη «Μήδεια» στα αγγλικά, σε παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου, στη «Μάλα, η μουσική του ανέμου» του Νίκου Καρβέλα στο Θέατρο Παλλάς (2002), σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, με πρωταγωνίστρια την Άννα Βίσση.

Ντούμπλαρε στα αγγλικά τις τελευταίες ταινίες του Νίκου Κούνδουρου «Η μπαλάντα ενός δαίμονα» (1992) και «Αντιγόνη» (1994). Έπαιξε στο σίριαλ «The Amphora» («Το κυνήγι του Αμφορέα») της κρατικής σουηδικής τηλεόρασης στα αγγλικά και στην αυστριακή τηλεταινία «Η αυτοκράτειρα Σίσσυ». Συμμετείχε, επίσης, στο ντοκιμαντέρ «Love in the ancient world» με την Καθλίν Τέρνερ στα αγγλικά, σε σκηνές από τη Λυσιστράτη, αλλά και στο «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα» του Όμηρου Ευστρατιάδη, το 2011.

Στο βιογραφικό του συμπεριλαμβάνονται ρόλοι σε ελληνικές σειρές, όπως «Η βεντέτα» (1986), «Άφρικα» (1992), «Τρίτο στεφάνι» (1995), «Σοφία ορθή» (1996), «Καρέ της Ντάμας» (1997), «Σαν χειμωνιάτικη λιακάδα» (2000), ενώ έκανε «περάσματα» από τους «Απαράδεκτους», την «Αίθουσα του θρόνου», τους «Στάβλους της Εριέττας Ζαΐμη», τον «Κόκκινο κύκλο», τα «Κωνσταντίνου και Ελένης» και «Κάποιος να τη φυλάει» (1994), σε σενάριο Ηλία Ψινάκη, με πρωταγωνίστρια τη Μιμή Ντενίση.

Έγινε ευρύτερα γνωστός μέσα από την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά των Ρήγα και Αποστόλου «Δυο Ξένοι».

Στην επιτυχημένη σειρά, ο Αίας Μανθόπουλος υποδυόταν τον αφελή αρραβωνιαστικό της πρωταγωνίστριας Μαρίνας Κουντρουράτου (Εβελίνα Παπούλια). Αλησμόνητο έχει μείνει μέχρι και σήμερα η χαρακτηριστική ατάκα του Νίκου Σεργιανόπουλου, που ως Κωνσταντίνος Μαρκοράς του έλεγε «βρε Αία, βρε Αία».

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο ηθοποιός Αίας Μανθόπουλος!"

Πέθανε η ηθοποιός Μαίρη Χρονοπούλου!

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 90 ετών, η ηθοποιός Μαίρη Χρονοπούλου.

Η μεγάλη σταρ του κινηματογράφου νοσηλευόταν από τις 2 Οκτωβρίου στη ΜΕΘ του «Ευαγγελισμού», έπειτα από πτώση μέσα στο σπίτι της. Η γνωστή ηθοποιός είχε πέσει από σκαλιά, με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρά τραύματα στο κεφάλι και να διασωληνωθεί. Έδωσε «μάχη» για να κρατηθεί στη ζωή, αλλά το μεσημέρι της Παρασκευής 6 Οκτωβρίου άφησε την τελευταία της πνοή.

Η Mαίρη Χρονοπούλου ήταν μία από τις πιο γνωστές ηθοποιούς, μία ιστορική γυναικεία μορφή του θεάτρου και του ελληνικού κινηματογράφου.

Εκτός από την τηλεόραση και το θέατρο, έχει παίξει σε σειρές στην τηλεόραση αλλά έχει κάνει καριέρα και στο τραγούδι.

Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου του 1933 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο οποίο εμφανίστηκε στις ομάδες του χορού, σε αρχαία δράματα.

Το 1957 άρχισε να συνεργάζεται με το ελεύθερο θέατρο, κάνοντας εμφανίσεις στο Ακροπόλ στα έργα των Αλέκου Σακελλάριου-Χρήστου Γιαννακόπουλου «Η Κυρία» και «Ρομάντζο μιας Καμαριέρας».

Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε στο «Χαρούμενο ξεκίνημα» του Ντίνου Δημόπουλου, το 1954, σε παραγωγή της Φίνος Φιλμ όταν ήταν ακόμη φοιτήτρια. Το 1958 πήρε ένα μικρό ρόλο στο «Τελευταίο ψέμα» του Μιχάλη Κακογιάννη, πάλι στη Φίνος Φιλμ.

Από το 1963 και μετά πρωταγωνίστησε σε πολλές δραματικές σειρές της Φίνος Φιλμ, και όχι μόνο, σε ρόλους ντάμας και μοιραίας γυναίκας, δίπλα σε όλους τους πρωταγωνιστές της εποχής, όπως οι Νίκος Κούρκουλος, Φαίδων Γεωργίτσης, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Γιώργος Φούντας και Αλέκος Αλεξανδράκης.

Σπουδαία καριέρα σε θέατρο και κινηματογράφο

Πολλές οι ερμηνείες της οι οποίες ξεχώρισαν, όπως στην ταινία «Τα κόκκινα φανάρια» (1963) του Βασίλη Γεωργιάδη, υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας στην 36η απονομή των βραβείων το 1964 σε παραγωγή της Δαμασκηνός – Μιχαηλίδης, «Χωρίς ταυτότητα» (1963, Φίνος Φιλμ), «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», δραματική ταινία του 1966 σε σκηνοθεσία του Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο Νίκου Φώσκολου, υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας στην 38η απονομή των βραβείων το 1966, «Πολύ αργά για δάκρυα» του Γιάννη Δαλιανίδη (1968, Φίνος Φιλμ), «Όταν η πόλις πεθαίνει» σε σενάριο Νίκου Φώσκολου και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη (1969, Φίνος Φιλμ), «Οι αδίστακτοι» του Ντίνου Κατσουρίδη (1965, Σάβας Φιλμ), «Κοινωνία ώρα μηδέν» του Ντίνου Δημόπουλου (1966, Φίνος Φιλμ), «Η λεωφόρος του μίσους» (1968, Φίνος Φιλμ) και «Ορατότης μηδέν» του Νίκου Φώσκολου (1970, Φίνος Φιλμ).

Ανάμεσα σε αυτές τις κοινωνικές και δραματικές ταινίες εμφανίστηκε σε τρία μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, παραγωγής Φίνος Φιλμ, στα οποία έκανε θραύση: «Οι θαλασσιές οι χάντρες», «Μια κυρία στα μπουζούκια» και «Γοργόνες και μάγκες».

Την περίοδο 1967 – 68 υπήρξε η καλύτερη πρωταγωνίστρια του κινηματογράφου και κέρδισε το βραβείο της ενώσεως κριτικών.

Τον Αύγουστο του 1975 παντρεύτηκε τον πρώην δήμαρχο Σπάτων και πρώην βουλευτή Δήμο Μπότσαρη και χώρισαν μετά από λίγο καιρό. Υπήρξε αρραβωνιασμένη για 3 χρόνια με τον Ανδρέα Μπάρκουλη.

Το σοβαρό ατύχημα πριν από 24 χρόνια

Τον Αύγουστο του 1999 υπέστη ένα σοβαρό ατύχημα με το αυτοκίνητό της, που την έχει αναγκάσει να βρίσκεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, όπως είχε πει η ίδια σε συνέντευξή της για την υγεία της: «Έξι φορές πήγα να φύγω από τη ζωή. Μετά το τροχαίο σταμάτησα το θέατρο, έκανα μία αποτυχημένη εγχείρηση στη σπονδυλική στήλη.

Μετά το ατύχημα με πήγαν στο νοσοκομείο με ανακοπή. Εννέα μήνες με κράταγαν σε μηχανήματα. Μετά κάηκα. Και πέρσι ήμουν σε σοβαρό κώμα. Δεν το πιστεύω πως συνήλθα. Πήγα πολλές φορές στο θάνατο και γύρισα. Ένας φίλος μου μου είπε ότι ο δημιουργός με άφησε να ζήσω για κάποιο λόγο. Δεν ξέρω ποιος είναι ακόμα το ψάχνω».

Βραβείο Συνολικής Προσφοράς

Στις 16 Ιουνίου 2021 η Μαίρη Χρονοπούλου τιμήθηκε με το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς στην Τελετή Απονομής των Βραβείων ΙΡΙΣ από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Το βραβείο παρέδωσε ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας, μαζί με τον πρόεδρο της Ακαδημίας, Γιώργο Τσεμπερόπουλο, στην ηθοποιό που με την «ρώμη της παρουσίας της σφράγισε μια σειρά κινηματογραφικών ειδών», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.

Η τελευταία της εμφάνιση στην οθόνη, ήταν στο guest μερικών λεπτών που έκανε στον τρίτο κύκλος της σειράς «Έτερος Εγώ: Νέμεσις» του Σωτήρη Τσαφούλια.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε η ηθοποιός Μαίρη Χρονοπούλου!"

Πέθανε ο Γιάννης Ιωαννίδης!

Ο Γ. Ιωαννίδης με τον Ν. Γκάλη

Το ελληνικό μπάσκετ και ο ελληνικός αθλητισμός στο σύνολό του πενθεί την απώλεια του Γιάννη Ιωαννίδη, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 78 ετών.

Ο «ξανθός», όπως ήταν το προσωνύμιό του, υπήρξε από τους μεγαλύτερους Έλληνες προπονητές μπάσκετ, συνέδεσε δε το όνομά του με τις μεγάλες ομάδες των Άρη και Ολυμπιακού τις δεκαετίας του ’80 και του ’90.

Τα τελευταία χρόνια η υγεία του είχε κλονιστεί από προβλήματα που τον ταλαιπωρούσαν.

Σε προπονητικό επίπεδο κατάκτησε 12 πρωταθλήματα Ελλάδας, οκτώ με τον Άρη (1979, 1983, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990) και τέσσερα με τον Ολυμπιακό (1993, 1994, 1995, 1996).

Επίσης, 6 Κύπελλα Ελλάδας εκ των οποίων τα πέντε με τον Άρη (1985, 1987, 1988, 1989, 1990) κι ένα με τον Ολυμπιακό (1994), ενώ υπήρξε προπονητής και στον Γ.Σ. Λάρισας (1979-81).

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιον τίτλο, παρότι οδήγησε τις ομάδες του έξι φορές στο Φάιναλ-4 της Ευρωλίγκας: τρεις με τον Άρη (1988, 1989, 1990), όπου αποκλείστηκε στον ημιτελικό, δύο με τον Ολυμπιακό  (1994, 1995) και μία με την ΑΕΚ (1998). Με τους «ερυθρόλευκους» και την Ένωση έφτασε στον τελικό, αλλά γνώρισε τρεις ήττες.

Υπήρξε ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής Ανδρών στις περιόδους 1980-81 και 2002-2003, ενώ από τις εκλογές του 2004 έως τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 ήταν βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην εκλογική περιφέρεια Α΄ Θεσσαλονίκης.

Μετά τις εκλογές του 2007 διορίστηκε στη θέση του υφυπουργού Πολιτισμού, αρμόδιου για θέματα Αθλητισμού, παραμένοντας ως τις 7 Οκτωβρίου 2009. Μετά την επανεκλογή του, το 2009, άσκησε τα καθήκοντα του υπεύθυνου Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Αθλητισμού της Νέας Δημοκρατίας.

Στη νέα κυβέρνηση συνεργασίας της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ που συγκροτήθηκε μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 τοποθετήθηκε ξανά στη θέση του υφυπουργού Αθλητισμού, ως τον Ιούνιο του 2013.

Μεταξύ άλλων, διατέλεσε μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας, της Υποεπιτροπής για την Παρακολούθηση θεμάτων Αθλητισμού, της Διαρκούς Επιτροπής Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης & Δικαιοσύνης, της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, της Διακομματικής Επιτροπής για τη Διαμόρφωση Θεσμικού Πλαισίου Εγγυήσεων Διαφάνειας στον Αθλητισμό, καθώς και της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος.

Του είχαν απονεμηθεί πολλές διακρίσεις, από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, από ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, από νομικά και φυσικά πρόσωπα και άλλους φορείς.

Μεταξύ των λοιπών διακρίσεών του, εξέχουσα θέση κατείχε η βράβευσή του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών που φέρει τον τίτλο HOMO HELLENICUS.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο Γιάννης Ιωαννίδης!"

Πέθανε η τραγουδίστρια Λιζέτα Νικολάου!

Σε ηλικία 71 ετών πέθανε η τραγουδίστρια Λιζέτα Νικολάου, η οποία νοσηλευόταν σε μη αναστρέψιμη κατάσταση σε κλινική του Πειραιά.

Η Λιζέτα Νικολάου είχε πέσει από σκάλα καταστήματος, χτυπώντας στο κεφάλι πριν από λίγες ημέρες. Η κατάστασή της κρίθηκε από την πρώτη στιγμή κρίσιμη και με ελάχιστες ελπίδες ανάκαμψης.

Την είδηση έκανε γνωστή η τραγουδίστρια Ελένη Δήμου με ανάρτησή της μέσα από τα social media.

Η Λιζέτα Νικολάου γεννήθηκε το 1951 και ξεκίνησε την καριέρα της από την Θεσσαλονίκη. Είχε ερμηνεύσει τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, ενώ πρωτοπαρουσιάστηκε με μεγάλους δημιουργούς και ερμηνευτές, τον Γιάννη Μαρκόπουλο, τον Βασίλη Τσιτσάνη, τον Χαράλαμπο Γαργανουράκη, τη Βίκυ Μοσχολιού, τη Δήμητρα Γαλάνη. Επίσης, έχει συνεργαστεί και με τον Στράτο Διονυσίου.

Μερικά από τα τραγούδια που είχε ερμηνεύσει είναι: «Της γερακίνας γιος», «Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε», «Που να πω τα βάσανά μου», «Μαυρομάτα», «Απόψε να μην κοιμηθείς».

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε η τραγουδίστρια Λιζέτα Νικολάου!"

Πέθανε η τραγουδίστρια Σινέντ Ο'Κόνορ σε ηλικία 56 ετών!

Έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη, σε ηλικία 56 ετών, η διάσημη ιρλανδέζα τραγουδίστρια Σινέντ Ο'Κόνορ.

Είχε κυκλοφορήσει 10 δίσκους και είχε γίνει παγκοσμίως γνωστή με το «Nothing Compares 2 U».

Το πρώτο άλμπουμ της, «The Lion and the Cobra», κυκλοφόρησε το 1987 και τρία χρόνια αργότερα το «I Do Not Want What I Haven't Got», το οποίο περιείχε το «Nothing Compares 2 U», μια διασκευή από κομμάτι του Prince.

Δύο χρόνια μετά την παγκόσμια επιτυχία του τραγουδιού, η Ο'Κόνορ προχώρησε στην πιο αμφιλεγόμενη πράξη της καριέρας. Τον Οκτώβριο του 1992 έσκισε σε ζωντανή μετάδοση στο Saturday Night Live  τη φωτογραφία του Πάπα Ιωάννη Παύλου του Β', σοκάροντας το τηλεοπτικό κοινό αλλά και τους Ιρλανδούς.

Η βραβευμένη με Grammy τραγουδίστρια αποκλείστηκε ισοβίως από το NBC, ενώ λίγες εβδομάδες μετά την προβολή του SNL αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη σκηνή μιας συναυλίας προς τιμήν του Μπομπ Ντίλαν, μετά από έντονα γιουχαϊσματα.

Εκείνη την εποχή η Κόνορ είχε πει ότι έσκισε τη φωτογραφία για να διαμαρτυρηθεί για τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών στους κόλπους της Καθολικής Εκκλησίας. Οι νέες αποκαλύψεις της όμως δείχνουν ότι η ιστορία πηγαίνει αρκετά «βαθύτερα».

Από εκείνο το σημείο άρχισε η πτώση και τα σοβαρά ζητήματα στην ψυχική της υγεία. Νοσηλεύτηκε σε διάφορα ψυχιατρικά ιδρύματα. Πραγματοποίησε αμφιλεγόμενες τηλεοπτικές και διαδικτυακές παρεμβάσεις, στις οποίες κατηγορούσε την οικογένειά της. Εξαφανίστηκε, εκφράστηκαν φόβοι για τη ζωή της και κατέληξε να ζει φτωχικά σε ένα μικρό ορεινό χωριό στην πατρίδα της, την Ιρλανδία.

Απέκτησε τρία παιδιά, ένα από τα οποία είχε χάσει πρόωρα πέρυσι, μόλις στα 17 του. 

Μια δύσκολή ζωή

Η Ο'Κόνορ είχε μια ταραχώδη ζωή, παλεύοντας για χρόνια με προβλήματα στην ψυχική της υγεία. Απώλειες, τραυματικά περιστατικά και οργή στιγμάτισαν τη ζωή της και την ακολουθούσαν ως το τέλος.

Γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1966 στο Δουβλίνο, το τρίτο από τα πέντε παιδια ενός ανδρόγυνου με ταραχώδη σχέση.

Οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν οκτώ ετών και ακολούθησε τη μητέρα της. Αργότερα έλεγε, πάντως, ότι την κακοποιούσε σωματικά και σεξουαλικά.

Πέρασε από τα πολύ σκληρά αναμορφωτήρια για κορίτσια της Ιρλανδίας, εκεί όπου ανακάλυψε ότι η μουσική είναι διέξοδος ενώ δάσκαλοι τη βοήθησαν να καλλιεργήσει το ταλέντο της. Την ανακάλυψαν και οι δισκογραφικές, αλλά η Ο'Κόνορ αρνήθηκε να εγκαταλείψει το πανκ ύφος της για ένα πιο θηλυκό στυλ.

Από τον πρώτο δίσκο της το 1987 γνώρισε την επιτυχία πριν εκτιναχθεί με το «Nothing Compares 2 U», που συνοδευόταν από ένα συγκινητικό βίντεο κλιπ με την ίδια να δακρύζει. Το τραγούδι μιλά για την απώλεια της μητέρας, που είχε βιώσει και η ίδια το 1985.

Μετά το περιστατικό με τη φωτογραφία του Πάπα, η καριέρα της πήρε την κάτω βόλτα, αν και η ίδια δεν άφησε τη μουσική. Η προσωπική της ζωή ήταν και αυτή δύσκολη με νομικές διαμάχες με τον πατέρα του δεύτερου παιδιού της.

Το 1999 έκανε απόπειρα αυτοκτονίας. Αργότερα στράφηκε στην Εκκλησία και χειροτονήθηκε ιερέας σε καθολική ομολογία που δεν σχετίζεται με το Βατικανό. Πιο πρόσφατα, το 2018, είχε ασπαστεί το Ισλάμ και φορούσε χιτζάμπ. Είχε το όνομα Σουχάντα Σαντακάτ, αλλά εμφανιζόταν ως Σινέντ Ο΄Κόνορ.

Το 2021 δημοσίευσε τα απομνημονεύματά της στα οποία μίλησε ανοιχτά για τη ζώη της και τα ψυχικά ζητήματα που αντιμετώπιζε κατά καιρούς.

Η αυτοκτονία του γιου της, του 17χρονου Σέιν, στις αρχές του 2022 ήταν το τελευταίο και σφοδρότερο χτύπημα στην εύθραυστη Ο'Κόνορ. Και ο Σέιν είχε βαριά ψυχιατρικά προβλήματα, ενώ είχε νοσηλευτεί. Πριν πεθάνει το έσκασε από το ψυχιατρικό νοσοκομείο που βρισκόταν και το ειδικό πρόγραμμα παρακολούθησης. 

Μετά τον θάνατο του Σέιν, η Ο'Κόνορ αποφάσισε να  αποσυρθεί από τη μουσική γιατί όπως έλεγε «τίποτα δεν έχει νόημα».

«Ο Θεός να συγχωρέσει το Ιρλανδικό κράτος γιατί εγώ σίγουρα δεν θα το κάνω», είχε πει η Ο'Κόνορ.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε η τραγουδίστρια Σινέντ Ο'Κόνορ σε ηλικία 56 ετών!"

Πέθανε η Μαριάννα Βαρδινογιάννη!

Έφυγε από την ζωή η Μαριάννα Βαρδινογιάννη σε ηλικία 80 ετών, σε ιδιωτική κλινική όπου νοσηλευόταν, ύστερα από προβλήματα υγείας που την ταλαιπωρούσαν.

Την είδηση του θανάτου της γνωστοποίησε το Ίδρυμα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη, αναφέροντας το εξής: «Με βαθύτατη θλίψη, η οικογένεια Βαρδή Ι. Βαρδινογιάννη ανακοινώνει ότι η αγαπημένη σύζυγος, μητέρα και γιαγιά, Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη, Πρέσβυς Καλής Θελήσεως της UNESCO, Πρόεδρος του Σωματείου «ΕΛΠΙΔΑ – Σύλλογος φίλων παιδιών με καρκίνο», έφυγε από τη ζωή τη Δευτέρα 24 Ιουλίου. Η εξόδιος ακολουθία και η ταφή της θα πραγματοποιηθούν σε στενό οικογενειακό κύκλο».

Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη, γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Ερμιόνη, τόπο καταγωγής της μητέρας της Ευαγγελίας. Ο πατέρας της, Γιώργος Μπουρνάκης, καταγόταν από τη Σαμπατική Αρκαδίας. Σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Ντένβερ του Κολοράντο.

Ήταν παντρεμένη με τον επιχειρηματία Βαρδή Ι. Βαρδινογιάννη, πρόεδρο της Motor Oil και εφοπλιστή, με τον οποίο απέκτησε 5 παιδιά : το Γιάννη (1962), τη Χριστιάνα (1964), το Γιώργο (1967), το Νίκο (1974) και τη Βαρδιάννα (1976).

Η πρόεδρος της «Ελπίδας» και Πρέσβειρα καλής θελήσεως της UNESCO, για περισσότερα από 25 χρόνια αγωνίστηκε ενάντια στον καρκίνο της παιδικής ηλικίας και είχε πλούσιο φιλανθρωπικό έργο.

Πλήθος τιμητικών τίτλων

Το έργο της είναι διεθνώς αναγνωρισμένο και η ίδια είχε λάβει πολλούς τιμητικούς τίτλους και βραβεία όπως: Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Ευποιίας της Ελληνικής Δημοκρατίας, Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, Αρχόντισσα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, Ιππότης και Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας, Μεγάλο Βραβείο της Χάρτας των Παρισίων ενάντια στον καρκίνο, Βραβείο “Ripple of Hope” του Ιδρύματος «Robert F. Kennedy Human Rights», κ.ά.

Ήταν Ιδρύτρια και Πρόεδρος του «Ιδρύματος για το Παιδί και την Οικογένεια», το οποίο μετονομάστηκε σε «Ίδρυμα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη», και του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ».

Στις 14 Οκτωβρίου 2010 εγκαινιάστηκε το Ογκολογικό Νοσοκομείο Παίδων Ελπίδα στην Αθήνα, που αποτέλεσε στόχο ζωής της και επικεντρώθηκε στη φροντίδα παιδιών με καρκίνο

Εμπνεύστηκε και δημιούργησε, την Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών για παιδιά στην Ελλάδα, τον Ξενώνα της «Ελπίδας», την Τράπεζα Εθελοντών Δοτών του Συλλόγου «Οραμα Ελπίδας» ενώ βοήθησε εκατοντάδες παιδιά να σπουδάσουν και να προκόψουν.

Ο αγώνας της κατά του παιδικού καρκίνου

Ειδικότερα, ως Πρόεδρος του Συλλόγου «ΕΛΠΙΔΑ» έχει πραγματοποιήσει μεταξύ άλλων τα εξής:

• Την ίδρυση και τον εξοπλισμό της Μονάδας Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία» στην οποία έχουν μέχρι στιγμής πραγματοποιηθεί 800 επιτυχημένες μεταμοσχεύσεις.

• Την ανέγερση και τον εξοπλισμό του σύγχρονου πενταόροφου Ξενώνα «ΕΛΠΙΔΑ», κοντά στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία». Ο Ξενώνας εγκαινιάστηκε στις 3 Φεβρουαρίου 1999, και φιλοξενεί παιδιά που υποβάλλονται σε θεραπεία στη Μονάδα Μεταμόσχευσης μαζί με τις οικογένειες τους. Ο Ξενώνας του Συλλόγου «ΕΛΠΙΔΑ» δέχεται επίσης παιδιά με καρκίνο από τις Βαλκανικές χώρες και άλλες περιοχές της Μεσογείου. Μέχρι στιγμής έχουν φιλοξενηθεί περίπου 2000 οικογένειες .

• Τη διοργάνωση του Α’ Ευρωπαϊκού Συνεδρίου (Αθήνα – Μάρτιος 1994) με θέμα «Ευρώπη με ανθρώπινο πρόσωπο – Βοήθεια στο άρρωστο Παιδί», υπό την αιγίδα του τότε Επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Padraig Flynn.

• Την ανέγερση και τον εξοπλισμό του πρώτου Παιδιατρικού Ογκολογικού Νοσοκομείου για παιδιά στην Ελλάδα, που ονομάστηκε «Ογκολογική Μονάδα Παίδων Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη – ΕΛΠΙΔΑ», και εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 2010

• Την ίδρυση της Τράπεζας Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών «Όραμα ΕΛΠΙΔΑΣ» που λειτουργεί στην «Ογκολογική Μονάδα Παίδων Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη – ΕΛΠΙΔΑ» από τον Ιανουάριο του 2014.

• Τη δημιουργία του προγράμματος αδελφοποίησης της «Ογκολογικής Μονάδας Παίδων Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη – ΕΛΠΙΔΑ» με τα μεγαλύτερα παιδιατρικά νοσοκομεία στον κόσμο και με σκοπό τη διεθνή συνεργασία στη μάχη ενάντια στον παιδικό καρκίνο

Το 1997 η Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη ίδρυσε το «Ίδρυμα για το Παιδί και την Οικογένεια» το οποίο το 2012 μετονομάστηκε σε “Ίδρυμα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη” με σκοπό τη διεύρυνση της δράσης του σε τομείς που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής, όχι μόνο των παιδιών, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας.

Η δράση της Μαριάννας Β. Βαρδινογιάννη ως Πρόεδρος του «Ιδρύματος Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη» είχε στόχο μεταξύ άλλων την καταπολέμηση της εμπορίας των ανθρώπων και της εκμετάλλευσης των παιδιών, την εξάλειψη του αναλφαβητισμού, την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση πολλών άλλων σύγχρονων προκλήσεων, με σκοπό τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου για τα παιδιά, το αύριο της ανθρωπότητας.

Παράλληλα το Ίδρυμά της μέσα από τα προγράμματα που εφαρμόζει, στηρίζει παιδιά και οικογένειες ευπαθών κοινωνικών ομάδων, σχολεία σε ολόκληρη την επικράτεια και πρόσφυγες.

Ένα από τα πρώτα προγράμματα που εφάρμοσε το « Ίδρυμα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη» είναι το Πρόγραμμα «Στήριξης Σχολείων», το οποίο προσφέρει βιβλία, ρουχισμό, υλικο- τεχνικό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό, κ.ά., σε σχολεία σ’ ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, με σκοπό να καλύψει ελλείψεις που παρουσιάζονται λόγω της οικονομικής κρίσης.

Για τον ίδιο λόγο δημιούργησε και το Πρόγραμμα «Στήριξης ευπαθών κοινωνικών ομάδων», μέσα από το οποίο προσφέρονται τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης σε οικογένειες που ζουν σε φτωχές περιοχές σ’ ολόκληρη τη χώρα.

Το Ίδρυμα στηρίζει επίσης τα παιδιά των φυλακισμένων γυναικών προμηθεύοντάς τους ρούχα, βιβλία και παιχνίδια.

Τον Ιούνιο του 2014 το Ίδρυμα ανέλαβε τη διεθνή εκστρατεία για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα.

Το 2015 , με το ξέσπασμα της προσφυγικής κρίσης, το Ίδρυμα δημιούργησε το Πρόγραμμα “WE CARE” για παροχή ιατρικής βοήθειας και εμβολιασμών σε παιδιά προσφύγων που φιλοξενούνται στην Ελλάδα.  .

Το 2016 σε συνεργασία με την UNESCO και την ευρωπαϊκή συμμαχία των πόλεων κατά του ρατσισμού, το Ίδρυμα δημιουργεί το Πρόγραμμα “Φιλόξενες Πόλεις για τους Πρόσφυγες”  

Ανέπτυξε ισχυρές σχέσεις με διάφορες διεθνείς προσωπικότητες όπως η βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας, και η Σούζαν Μουμπάρακ και με διάφορα δίκτυα και οργανώσεις όπως ο Παγκόσμιος Συνασπισμός Γυναικών που υπερασπιζόταν την ειρήνη.

Δραστηριοποιήθηκε επίσης ως: Μέλος Δ.Σ. της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, της Διεθνούς Κίνησης Γυναικών για την Ειρήνη, του Διεθνούς Κέντρου για τα χαμένα και κακοποιημένα παιδιά (ICMEC), του Ιδρύματος Mentor κατά των ναρκωτικών.

Ήταν ιδρυτικό μέλος του Ιδρύματος «Φως της Αφρικής» με επικεφαλής τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο Β΄, Μέλος του Προεδρικού Συμβουλίου των «Special Olympics Europe-Eurasia».

Έγραψε το βιβλίο «Προσεγγίζοντας τη γυναικεία ταυτότητα : Αναζητήσεις στη Μινωική Κοινωνία».

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε η Μαριάννα Βαρδινογιάννη!"

Πέθανε ο σπουδαίος Γαλλο-τσέχος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα!

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 94 χρόνων ο Γαλλο-τσέχος μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, Μίλαν Κούντερα, όπως μετέδωσε το Reuters επικαλούμενο την κρατική τσεχική τηλεόραση. 

Ενας από τους σημαντικότερους λογοτέχνες του ύστερου 20ου αιώνα, δημιουργός, μεταξύ άλλων, των «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι», «Το Αστείο», «Η Αγνοια», «Η Γιορτή της Ασημαντότητας», διακωμώδησε τα ολοκληρωτικά καθεστώτα και με ένα μείγμα μαύρης ειρωνείας και φιλοσοφικών στοχασμών, εξερεύνησε την ανθρώπινη φύση.

Στην ανακοίνωση που εξέδωσε ο εκδοτικός του οίκος στη Γαλλία, γνωστοποιείται πως ο Γαλλο-τσέχος συγγραφέας πέθανε χθες, Τρίτη 11 Ιουλίου, στο διαμέρισμά του στο Παρίσι.

Ο Μίλαν Κούντερα γεννήθηκε στο Μπρνο της άλλοτε Τσεχοσλοβακίας (σήμερα Τσεχίας) την 1η Απριλίου 1929. Γιος γνωστού μουσικολόγου και πιανίστα, σπούδασε και ο ίδιος μουσική, καθώς και κινηματογράφο και φιλοσοφία, στην Πράγα. Οι μουσικές επιρροές είναι εμφανείς στο έργο του, σημειώνουν οι αναλυτές. 

Ενθουσιώδες μέλος του κομμουνιστικού κόμματος στα νιάτα του, εκδιώχθηκε από το κόμμα δύο φορές, την πρώτη το 1950 για «αντικομμουνιστικές δραστηριότητες» και τη δεύτερη το 1970 μετά την καταστολή που διαδέχτηκε την Άνοιξη της Πράγας – κινήματος του οποίου ήταν λάβρος θιασώτης, αξιώνοντας μαζί με χιλιάδες συμπατριώτες του ελευθερία λόγους και ίσα δικαιώματα για όλους.

Παρότι τα πρώιμα ποιητικά του έργα ήταν φιλοκομμουνιστικά, τα μυθιστορήματά του αποφεύγουν την ιδεολογική ταύτιση. Ο ίδιος επανειλημμένως είχε δηλώσει πως είναι μυθιστοριογράφος, αντί ένας πολιτικά υποκινούμενος συγγραφέας. 

Το συγγραφικό έργο

Στο πρώτο του μυθιστόρημα, «Το Αστείο» (1967), σατιρίζει τον ολοκληρωτισμό της κομμουνιστικής εποχής. Η κριτική του στην εισβολή των Σοβιετικών στην Τσεχοσλοβακία για την καταστολή της «Άνοιξης της Πράγας το 1968, τον έβαλε στη μαύρη λίστα της χώρας του και οδήγησε στην απαγόρευση των βιβλίων του. Αφού απολύθηκε, ο Κούντερα άρχισε να δουλεύει ως τρομπετίστας στα τζαζ καμπαρέ μικρών πόλεων, εργασιακό πεδίο στο οποίο βρήκε την καλλιτεχνική ελευθερία που αναζητούσε. 

Ο ίδιος και η σύζυγός του, μετά από αποκλεισμούς και διώξεις, κατέφυγαν το 1975 στη Γαλλία. Ο ίδιος πήρε την γαλλική υπηκοότητα – αφού η πατρίδα του τού είχε αφαιρέσει την ιθαγένεια. Τέσσερα χρόνια μετά την εγκατάστασή του στη Γαλλία, έγραψε το μυθιστόρημα «Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης» – γραμμένο σε πιο πειραματική γραφή, όπως και τα επόμενα έργα του.

Το 1984, το μυθιστόρημά του «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι» -που εκτυλίσσεται στην Τσεχοσλοβακία του 1968, κατά τη λεγόμενη «Άνοιξη της Πράγας»- αναδείχτηκε σε συγγραφικό θρίαμβο, κάνοντάς τον διάσημο σε όλο τον κόσμο. 

Ο ίδιος παραδεχόταν πως αντλούσε έμπνευση από συγγραφείς της Αναγέννησης όπως ο Βοκάκιος, ο Ραμπελαί, ο Ντιντερό και ίσως περισσότερο ο Θερβάντες.

Αλλοι συγγραφείς που επηρέασαν το έργο του είναι, μεταξύ άλλων, οι Βιτόλντ Γκομπρόβιτς, Χέρμαν Μπροχ, Φραντς Κάφκα και Μάρτιν Χάιντεγκερ. 

Συνήθως έγραφε στα τσεχικά, ωστόσο, από το 1993 και έπειτα, τα μυθιστορήματά του γράφτηκαν στη γαλλική γλώσσα. Μεταξύ 1985 – 1987, ανέλαβε ο ίδιος τις μεταφράσεις των παλιότερων έργων του στα γαλλικά. 

Με δικά του λόγια

Ο Κούντερα σπανίως έδινε συνεντεύξεις, θεωρώντας πως οι συγγραφείς πρέπει να μιλούν μέσα από το έργο τους.

Το 1976 δήλωνε στη γαλλική εφημερίδα Le Monde ότι το να αποκαλεί κανείς τα έργα του πολιτικά, είναι υπεραπλουστευτικό και, ως εκ τούτου, αποκρύπτει την πραγματική τους σημασία.

Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του το 1980, και μάλιστα, στον επίσης σπουδαίο Αμερικανό συνάδελφό του Φίλιπ Ροθ, ο ίδιος περιέγραφε τη σχέση του μυθιστορήματος με τις βεβαιότητες.

«Είμαι επιφυλακτικός με τις λέξεις απαισιοδοξία και αισιοδοξία. Ένα μυθιστόρημα δεν επιβάλλει τίποτα, ένα μυθιστόρημα αναζητά και θέτει ερωτήματα. Δεν ξέρω αν το έθνος μου θα χαθεί και ποιος από τους χαρακτήρες μου έχει δίκιο. Επινοώ ιστορίες, φέρνω αντιμέτωπη την μία με την άλλη και με αυτό τον τρόπο θέτω ερωτήματα. Η ανοησία των ανθρώπων προέρχεται από το ότι έχουν ερωτήσεις για τα πάντα. Όταν ο Δον Κιχώτης βγήκε στον κόσμο, αυτός ο κόσμος έγινε ένα μυστήριο στα μάτια του. Αυτή είναι η κληρονομιά του πρώτου ευρωπαϊκού μυθιστορήματος σε ολόκληρη τη μετέπειτα μυθιστορηματική ιστορία. Ο μυθιστοριογράφος διδάσκει τον αναγνώστη να κατανοεί τον κόσμο ως ερώτημα. Υπάρχει σοφία και ανοχή στη στάση αυτή. Σε έναν κόσμο χτισμένο πάνω σε απαραβίαστες βεβαιότητες, το μυθιστόρημα είναι νεκρό. Ο ολοκληρωτισμός, είτε βασίζεται στον Μαρξ, είτε στο Ισλάμ είτε σε οτιδήποτε άλλο, είναι ένας κόσμος απαντήσεων, παρά ερωτήσεων. Εκεί δεν έχει θέση το μυθιστόρημα. Σε κάθε περίπτωση μου φαίνεται πως σε όλο τον κόσμο πια οι άνθρωποι σήμερα προτιμούν να κρίνουν παρά να κατανοούν. Να απαντούν παρά να ρωτούν. Συνεπώς, η φωνή του μυθιστορήματος μετά βίας ακούγεται στη θορυβώδη ανοησία των ανθρώπινων βεβαιοτήτων». 

Ωστόσο, για έναν συγγραφέα ερωτευμένο με το παράδοξο, ο Κούντερα έχει έντονα ρυθμιστικές τάσεις. Στο “Βιβλίο του Γέλιου και της Λήθης”, ο Κούντερα δίδαξε στους αναγνώστες του να είναι επιφυλακτικοί απέναντι στα παιδιά, τους αγγέλους, τους κυκλωτικούς χορούς, την ελπίδα, τη νοσταλγία και τον συναισθηματισμό. Αυτοί είναι οι απεσταλμένοι της απατηλής αισιοδοξίας. Το Βιβλίο του Γέλιου και της λήθης δίδαξε επίσης στους αναγνώστες ότι υπάρχει ένα καλό είδος γέλιου -το σαρδόνιο, το ασεβές και το σκωπτικό- και ένα κακό είδος, το οποίο είναι άκριτο, χαρούμενο και συγκαταβατικό. Υπάρχει πολύ από το κακό είδος στη “Γιορτή της Ασημαντότητας”» περιγράφει άρθρο του 2015 στο The Atlantic, με τίτλο «Εξακολουθεί να έχει αξία ο Μίλαν Κούντερα;» (Does Milan Kundera Still Matter?)

Ο Μίλαν Κούντερα έχει τιμηθεί με πλήθος βραβείων, ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενώ αποτελεί έναν από τους πιο πολυ-μεταφρασμένους συγγραφείς. 

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο σπουδαίος Γαλλο-τσέχος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα!"

Πέθανε η τραγουδίστρια και ηθοποιός Αντζελα Ζήλεια σε ηλικία 88 ετών!

Η Αντζελα Ζήλεια, τραγουδίστρια και ηθοποιός γνωστή για τη συνεργασία της με τον Νίκο Ξανθόπουλο, πέθανε σε ηλικία 88 ετών. 

Την είδηση του θανάτου έκανε γνωστή ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας με ανάρτησή του στο Facebook. 

«Με μεγάλη θλίψη μάθαμε πριν από λίγο την ξαφνική αποχώρηση από τη ζωή της αγαπημένης μας Φίλης και σπουδαίας εμβληματικής τραγουδίστριας με την βελουδινη φωνή των δεκαετιων 60, 70, 80 με τα πάμπολλα βραβεία στα εγχώρια και τα διεθνή φεστιβάλ αλλά και πολύ αγαπητής λόγω της σημαντικης παρουσίας της ως ηθοποιού στις χαρακτηριστικες ταινίες μελό του 60…της μοναδικής Αντζελας Ζήλεια. Σπουδαία ευγενική κυρία που αγάπησε εμάς τους νεώτερους σαν παιδιά της. Καλό ταξίδι γλυκιά μας Αντζελα…». 

Σπούδασε μουσική στη Σχολή Ζουανέα και γνώρισε επιτυχία ως τραγουδίστρια, κερδίζοντας πέντε βραβεία σε φεστιβάλ όπως αυτά των Βαρκελώνης, Σοπότ και Θεσσαλονίκης.

Το 1996, κέρδισε στο 6ο Διεθνές Φεστιβάλ Τραγουδιού στο Σοπότ. Απέσπασε επίσης το δεύτερο βραβείο στη Διεθνή Ημέρα Τραγουδιού της Πολωνίας με το τραγούδι των Γ. Μουζάκη και Γ. Ιωαννίδη «Οι Μόρτες». Το τραγούδι αποδόθηκε στην πολωνική γλώσσα με τον τίτλο Cyganeria. Εχει διακριθεί στην Πολωνική Ημέρα Ελληνικού Τραγουδιού (πρώτο βραβείο) και το 1967 τιμήθηκε με το τελευταίο της βραβείο για το τραγούδι «Καλωσόρισες έρωτα».

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε η τραγουδίστρια και ηθοποιός Αντζελα Ζήλεια σε ηλικία 88 ετών!"

Πέθανε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι!

Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα, σε ηλικία 86 ετών, στο νοσοκομείο του Μιλάνου όπου νοσηλευόταν, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Νωρίτερα, όλα τα παιδιά του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, εκτός από τον μικρότερο Λουίτζι, έφτασαν στο νοσοκομείο San Raffaele στο Μιλάνο, όπου ο ηγέτης της Forza Italia είχε εισαχθεί ξανά την Παρασκευή.

Ο οργανισμός του είχε εξασθενίσει τους τελευταίους μήνες εξαιτίας χρόνιας μορφής λευχαιμίας. Γενικά ο Μπερλουσκόνι υπέφερε από κακή υγεία για χρόνια, από εγχείρηση καρδιάς το 2016 έως και τη νοσηλεία του το 2020 για κορονοϊό.

Ο ιταλός υπουργός Άμυνας Γκίντο Κροζέτο δήλωσε πως ο θάνατος του Σίλβιο Μπερλουσκόνι αφήνει ένα «τεράστιο κενό» επειδή ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος. «Τον αγαπούσα πάρα πολύ. Αντίο Σίλβιο», έγραψε ο Κροζέτο στο Twitter.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήταν Ιταλός μεγιστάνας, επιχειρηματίας και πολιτικός, που υπηρέτησε ως Πρωθυπουργός της Ιταλίας, τις περιόδους 1994–1995, 2001–2006 και 2008–2011. Ήταν ακόμη Ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, από τον Ιούλιο του 2019 μέχρι τον Οκτώβριο του 2022 όπου και παραιτήθηκε προκειμένου να είναι μέλος Γερουσίας της Ιταλίας θέση στην οποία είχε υπηρετήσει ξανά, το 2013. Υπηρέτησε ως μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ιταλίας, από το 1994 έως το 2013, και ως μέλος της Γερουσίας της Ιταλίας, από τον Μάρτιο έως τον Νοέμβριο του 2013.

Ήταν κύριος μέτοχος και ιδρυτής της Ιταλικής εταιρείας ΜΜΕ Mediaset, και διατέλεσε από το 1986 έως το 2017 ιδιοκτήτης της Ιταλικής ποδοσφαιρικής ομάδας ΑΚ Μίλαν. Το περιοδικό Forbes τον κατέταξε ως τον 190ο πλουσιότερο άνθρωπο στον πλανήτη, με καθαρή περιουσία 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ.

Τον Ιανουάριο του 1994 κάνει την μεγάλη στροφή: από τον επιχειρηματικό τομέα, ο Μπερλουσκόνι επεκτείνεται στο πεδίο της πολιτικής, με την ίδρυση του κόμματος Φόρτσα Ιτάλια. Αιτιολογεί την απόφασή του αυτή δηλώνοντας ότι «υπάρχει ορατός κίνδυνος κατάκτησης της εξουσίας από μέρους της αριστεράς και των κομμουνιστών». Πολλοί αναλυτές, όμως, θεώρησαν ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε η ευρύτερη ιταλική πραγματικότητα, με τη δικαστική Έρευνα «Καθαρά Χέρια» η οποία, τη συγκεκριμένη περίοδο, είχε ως κύριο αντικείμενο τις σχέσεις του επιχειρηματικού και πολιτικού συστήματος της χώρας, με την αποκάλυψη ευρύτατου πλέγματος διαφθοράς.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, γνωστός και ως «Καβαλιέρε» (από τον τιμητικό τίτλο του ιππότη της Ιταλικής Δημοκρατίας) ορκίσθηκε πρωθυπουργός τέσσερις φορές, αφού υπερίσχυσε, με την κεντροδεξιά συμμαχία, στις βουλευτικές εκλογές του 1994, του 2001 (έπειτα από τέσσερα παραιτήθηκε και του δόθηκε νέα εντολή σχηματισμού κυβέρνησης) και του 2008. Κατά την διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας, ο κυριότερος αντίπαλός του, ήταν ο κεντροαριστερός πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι.

Σε ό,τι αφορά τις δικαστικές του περιπέτειες, ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός καταδικάσθηκε οριστικά τον Αύγουστο του 2013 σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης (τα τρία «σβήστηκαν», χάρη σε αμνηστία) λόγω φορολογικής απάτης στα πλαίσια αγοραπωλησίας τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Το κοινοβούλιο της Ρώμης, τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, ψήφισε υπέρ της καθαίρεσής του από το αξίωμα του γερουσιαστή. Ο «μίστερ τιβί» εξέτισε «εναλλακτική ποινή» δέκα μηνών, εργαζόμενος σε υπηρεσίες του δήμου του Μιλάνου, οι οποίες στηρίζουν τις ασθενέστερες κατηγορίες πολιτών.

Τεράστιο ενδιαφέρον, σε διεθνές επίπεδο, προκάλεσαν οι δίκες για τα λεγόμενα πάρτι «μπούνγκα-μπούνγκα». Δεν προέκυψε, όμως, κάποια οριστική καταδίκη ενώ αθωώθηκε από την κατηγορία χρηματισμού νεαρών γυναικών με στόχο να ψευδομαρτυρήσουν ως προς το περιεχόμενο των δείπνων που οργανώνονταν στην κατοικία του. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2022 ο «Καβαλιέρε» ήταν επικεφαλής του κόμματος Φόρτσα Ιτάλια και εξελέγη εκ νέου γερουσιαστής. Μια εξέλιξη την οποία ο ίδιος θεώρησε «μια προσωπική, ιστορική αποζημίωση».

Ο Μπερλουσκόνι απέκτησε πέντε παιδιά και παντρεύτηκε δυο φορές: το 1965 με την Κάρλα Ελβίρα Νταλ’ Όλιο και το 1990 την Βερόνικα Λάριο. Η προσωπική του περιουσία, σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό Forbes, ξεπέρασε τα 6 δισεκατομμύρια ευρώ.

Στην δεκαετία του ’90 και την πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας, η πολιτική αντιπαράθεση της ιταλικής κεντροαριστεράς με την κεντροδεξιά παράταξη -και τον ίδιο τον Μπερλουσκόνι- ήταν οξύτατη. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι τον κατηγόρησαν, κυρίως, για «σύγκρουση συμφερόντων», λόγω της πολιτικής και επιχειρηματικής δράση του. Στην συνέχεια, οι τόνοι άρχισαν σταδιακά να πέφτουν και –πέρα από μια σειρά ουσιαστικών διαφωνιών– αρκετοί αντίπαλοι θεώρησαν τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι έναν από τους κύριους πρωταγωνιστές της ιταλικής πολιτικής ζωής των τελευταίων τριάντα ετών.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι!"

Πέθανε ο συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος!

Εφυγε από τη ζωή ο συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος σε ηλικία 84 ετών. 

Ο μουσικός νοσηλευόταν από τις αρχές Μαΐου στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» και ήταν διασωληνωμένος σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. 

Η ζωή και το έργο του

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος ήταν ευρέως αναγνωρισμένος ως ένας από τους σημαντικότερους Ελληνες συνθέτες. Γεννήθηκε το 1939 στο Ηράκλειο Κρήτης. Πατέρας του ήταν ο Γεώργιος Μαρκόπουλος και μητέρα του η Ειρήνη Αεράκη. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Ιεράπετρα, και έκανε τα πρώτα του μουσικά μαθήματα στη θεωρία και στο βιολί σε ωδείο της περιοχής. 

Το 1956 συνέχισε τις μουσικές σπουδές του στο Ωδείο Αθηνών, με τον συνθέτη Γεώργιο Σκλάβο και τον καθηγητή του βιολιού Joseph Bustidui. Την ίδια περίοδο εισήχθη στο Πάντειο Πανεπιστήμιο για κοινωνικές και φιλοσοφικές σπουδές ενώ παράλληλα συνέθεσε μουσική για το θέατρο, τον κινηματογράφο και το χορό.

Το 1959 συνέθεσε τα Τρία σκίτσα για χορό που ηχογραφήθηκαν συμφωνική ορχήστρα της ΕΙΡ. Το 1963 βραβεύτηκε για την μουσική του στις Μικρές Αφροδίτες του Νίκου Κούνδουρου, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, και τον ίδιο χρόνο ανέβηκαν από νέα χορευτικά σύνολα τα μουσικά του έργα Θησέας, Χιροσίμα και τα Τρία σκίτσα για χορό.

Η ζωή και οι συνθέσεις στο Λονδίνο

Το 1967 επιβάλλεται στην Ελλάδα η δικτατορία και ο Γιάννης Μαρκόπουλος αναχωρεί για το Λονδίνο. Εκεί εμπλουτίζει τις μουσικές του γνώσεις με την Αγγλίδα συνθέτρια Elisabeth Lutyens και συνθέτει την κοσμική καντάτα Hλιος ο πρώτος, σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη. Την ίδια περίοδο γνωρίζεται με τους συνθέτες Ιάννη Ξενάκη και Γιάννη Χρήστου.

Στο Λονδίνο συνθέτει ακόμα τους Χρησμούς, για συμφωνική ορχήστρα, και τους πρώτους Πυρρίχιους χορούς Α, Β, Γ, (από τους 24 που ολοκλήρωσε το 2001), οι οποίοι παίζονται, το 1968, από την ορχήστρα Concertante του Λονδίνου στο Queen Elizabeth Hall. Τότε γράφει και τη μουσική για την Τρικυμία του Σαίξπηρ, που ανεβαίνει από το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, σε σκηνοθεσία David Jones με τον Sir John Clemens.

Το 1969 επιστρέφει στην Αθήνα και συνεργάζεται με ποιητές, νέους τραγουδιστές και μουσικούς.

Στην αρχή της δεκαετίας του 1970 παρουσιάζει μουσικά έργα που θεωρούνται τομή στην ελληνική μουσική.

Λίγο αργότερα ιδρύει την ορχήστρα Παλίντονος αρμονία, που αποτελείται από όργανα συμφωνικά και ελληνικά. Παρουσιάζει τα έργα του στο στούντιο Λήδρα και αργότερα στη μπουάτ «Κύτταρο», με νέους τραγουδιστές και μουσικούς.

Τα τραγούδια του, όπως οι Οχτροί, τα Λόγια και τα χρόνια, τα Χίλια μύρια κύματα, η Λένγκω (Ελλάδα), ο Γίγαντας, το Κάτω στης Μαργαρίτας το αλωνάκι, το Καφενείον η Ελλάς, το Ο τόπος μας είναι κλειστός, τα Παραπονεμένα λόγια, το Μιλώ για τα παιδιά μου και πολλά άλλα, γίνονται σύμβολα και μύθοι. Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει με τα μουσικά του έργα Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Ο Στράτης ο Θαλασσινός ανάμεσα στους Αγάπανθους, Ήλιος ο Πρώτος, Χρονικό, Ιθαγένεια, Οροπέδιο, Θητεία και Μετανάστες – σε ποίηση και στίχους Σολωμού, Σεφέρη, Ελύτη, Κ.Χ. Μύρη, Μιχ. Κατσαρού, Ελευθερίου, Σκούρτη, Θεοδωρίδη αλλά και δικούς του.

Το 1976 συνθέτει τη μουσική για την τηλεοπτική σειρά του ΒΒC, Who Pays the Ferryman? και το μουσικό θέμα φτάνει στη κορυφή των αγγλικών charts, αποκτώντας διεθνή φήμη. 

Το 1977 έρχονται «Oι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» βασισμένοι στο ποίημα του Διονυσίου Σολωμού που παρουσιάζεται την ίδια χρονιά ενώπιον 22.000 νέων σε στάδιο της Αθήνας υπό την διεύθυνση του συνθέτη. 

Ο συνθέτης έκανε αλλεπάλληλα ταξίδια ανά τον κόσμο, δίνοντας συναυλίες σε ΗΠΑ, Καναδά, Σουηδία, Ολλανδία, Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο, Αγγλία καθώς και διάφορες πόλεις της Ρωσίας και της Αυστραλίας.

Τον Ιανουάριο του 1981 ενώνεται και στη ζωή με την τραγουδίστρια και συνεργάτιδά του Βασιλική Λαβίνα και γεννιέται η κόρη τους Ελένη. 

Το 1994 παρουσιάζεται ένα από τα σημαντικότερα έργα του, η Λειτουργία του Ορφέα, που παρουσιάζεται στο Palais des Beaux-Arts των Βρυξελλών. 

Ανάμεσα στα αναγνωρισμένα έργα του είναι:

- Η Ανα-γέννηση-Κρήτη ανάμεσα σε Βενετιά και Πόλη, παραγγελία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών που ανέβηκε στην αίθουσα Φίλων της Μουσικής σε τρεις παραστάσεις το 1995 και στη συνέχεια το 1997 από το θέατρο Palais des Beaux-Arts με τα συμφωνικά σύνολα της Ραδιοφωνίας των Βρυξελλών και σολίστ, υπό την διεύθυνση του συνθέτη και απευθείας μετάδοση από το πρώτο τηλεοπτικό κανάλι της Βελγικής τηλεόρασης.

- Η όπερα Ερωτόκριτος και Αρετή, λιμπρέτο του συνθέτη βασισμένο σε επιλογή στίχων από το ερωτικό έπος του Βιτσέντζου Κορνάρου Eρωτόκριτος της Κρητικής Αναγέννησης, που ηχογραφήθηκε από τα συμφωνικά σύνολα της Ραδιοφωνίας των Βρυξελλών υπό την διεύθυνση του μαέστρου Michel Tilkin ,

- Το κονσέρτο για πιάνο Σχήματα σε κίνηση (Shapes in Motion) που ηχογραφήθηκε από την Συμφωνική Ορχήστρα της όπερας της Γάνδης υπό την διεύθυνση του Edwig Abrath (έκδοση από την Εταιρία Naxos)

- Το Τρίπτυχο για φλάουτο έγχορδα και άρπα 

- Τα Ευήλια τοπία (φαντασία για σόλο φλάουτο) που ηχογραφήθηκε από τους σολίστες των Βρυξελλών και τον βιρτουόζο φλαουτίστα Marc Grauwels (έκδοση από την Naxos), οι 16 Πυρρίχιοι συμφωνικοί

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος!"

Πέθανε ο καραγκιοζοπαίχτης Θανάσης Σπυρόπουλος! :(

Πέθανε σήμερα ο γνωστός καραγκιοζοπαίχτης Θανάσης Σπυρόπουλος. Είχε γεννηθεί το 1931 στο Κοπανάκι Μεσσηνίας.

Να σημειώσουμε ότι την τέχνη του ακολούθησε και ο γιος του Κώστας, ενώ μαζί λειτουργούσαν το Θέατρο Σκιών Καραγκιόζη – Θανάση και Κώστα Σπυρόπουλου.

Ο Θανάσης Σπυρόπουλος πρωτοείδε Καραγκιόζη στο καφενείο του πατέρα του. “Το πανί, οι φιγούρες πίσω από αυτό, οι φωνές, ο φωτισμός” ήταν τα ερεθίσματα που τον έκαναν αρχικά στην ηλικία περίπου των 15 χρόνων βοηθό-μαθητή στον τοπικό καραγκιοζοπαίκτη Βασίλη Φιλντισάκο.

Μαθητεύοντας κοντά του έμαθε τις παραστάσεις και τα μυστικά της τέχνης. Ήταν επί 16 συνεχόμενα χρόνια πρόεδρος του Πανελλήνιου Σωματείου Θεάτρου Σκιών. Είναι συλλέκτης του Θεάτρου Σκιών με μεγάλη συλλογή από φιγούρες και σκηνικά από όλους τους καραγκιοζοπαίκτες (Φρίξο Γαζεπίδη, Βασίλη Ανδρικόπουλο (Βασίλαρος), Αβραάμ Αντωνάκο κ.ά.).

Έχει δώσει παραστάσεις στο εξωτερικό και για 10 συνεχόμενα χρόνια έπαιζε στην τότε ΕΡΤ2 τις ιστορίες του Καραγκιόζη, μέσα από την εκπομπή του “Χρόνια Συντροφιά με τον Καραγκιόζη”

Το μεγαλείο της ψυχής του και το ταλέντο του τον έκαναν να πάρει τον τίτλο του “Εθνικού Καραγκιοζοπαίχτη”.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο καραγκιοζοπαίχτης Θανάσης Σπυρόπουλος! :("

Πέθανε ο Γιάννης Φλωρινιώτης!

Εφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 76 ετών, ο τραγουδιστής Γιάννης Φλωρινιώτης. Ο γνωστός καλλιτέχνης νοσηλευόταν για περίπου μία εβδομάδα στο Νοσοκομείο «Σωτηρία».

Σύμφωνα με πληροφορίες, είχε βαρύτατο πνευμονικό εμφύσημα και κατέληξε από καρδιακή ανακοπή.

Γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου του 1947 και το όνομα του κατοπινού σταρ της πίστας, γνωστού για τη φανταχτερή περιβολή, ήταν Γιάννης Αποστολίδης.

Τα παιδικά του χρόνια δεν ήταν εύκολα. Εζησε σε ορφανοτροφείο, επειδή -όπως είχε αποκαλύψει- η μητέρα του δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να τον μεγαλώσει.

Ξεκίνησε να τραγουδάει σε ηλικία 14 ετών και -κάποια χρόνια μετά- άλλαξε το επώνυμό του σε Φλωρινιώτης, αντλώντας έμπνευση από τη Φλώρινα, τον γενέθλιο τόπο του.

Ο Φλωρινιώτης βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου τραγούδησε δίπλα σε μεγάλους ρεμπέτες, μεταξύ των οποίων οι Μάρκος Βαμβακάρης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Λαύκας, Πρόδρομος Τσαουσάκης, Θεόδωρος Πολυκανδριώτης, αλλά και με τη Ρίτα Σακελλαρίου.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 φτάνει για πρώτη φορά στην Αθήνα, όπου αρχίζει την καριέρα του στο λαϊκό τραγούδι και στις πίστες. Δουλεύει σε διάφορα κέντρα, τραγουδώντας και χορεύοντας, πάντα ντυμένος εκκεντρικά. Είχε επιτυχία, ωστόσο δέχθηκε και σκληρή κριτική. Στη δισκογραφία έκανε την πρώτη εμφάνισή του με το άλμπουμ «Τώρα Θέλω Τώρα», το οποίο έγινε χρυσό.

«Πέρασα δύσκολα χρόνια, αλλά κατάφερα στη δουλειά μου, 62 χρόνια, να περάσω στην αντίπερα όχθη, να γίνω μια διαχρονική αξία και να γίνω σχολή για πολλούς τραγουδιστές που βγήκαν μετά από μένα», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο Open. «Ημουν ο πρώτος λαϊκός τραγουδιστής που ντύθηκε εκκεντρικά, μπέρδεψα το μοντέρνο με το λαϊκό, άλλοι δεν τολμούσαν να το κάνουν», όπως είχε πει.

Ο Γιάννης Φλωρινιώτης είχε δύο παιδιά και τρία εγγόνια.

Από τη Μελίνα Μερκούρη, στον Μάνο Χατζιδάκι!

Σε μία από τις συνεντεύξεις του («Πρώτο Θέμα», Μάρτιος 2014), είχε δηλώσει: «Τη βρίσκω να είμαι στην πίστα και ο κόσμος να χαίρεται μαζί μου και να με αποθεώνει. Το κοινό δείχνει ότι με θέλει ακόμη και εγώ αγαπώ όλο αυτό που συμβαίνει γύρω από μένα. Θα μπορούσα να τραγουδάω ακόμη και χωρίς λεφτά». Τότε ήταν 67 ετών, αλλά δεν έλεγε να το βάλει κάτω.

Στην εν λόγω συνέντευξή του είχε αποκαλύψει ότι «η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήθελε να ανεβάσει μαζί μου το μιούζικαλ “Grease”, η Αννα Βίσση να συνεργαστούμε σε νυχτερινό μαγαζί -λίγο πριν από τη συμμετοχή της στη Eurovision-, ενώ ο Μάνος Χατζιδάκις να πρωταγωνιστήσω στην “Οδό Ονείρων Νο 2″».

Αφού είχε αποκαλύψει ότι υπήρχαν πολλές αντιδράσεις, συμπλήρωσε: «Η μόνη που δέχτηκε να γίνει συμπρωταγωνίστριά μου ήταν η Μελίνα Μερκούρη. Ξέρετε τι μου είπε τότε ο Μάνος Χατζιδάκις; “Γιάννη, είσαι γεννημένος να κλέβεις την παράσταση, γι’ αυτό θα αντιμετωπίζεις μια ζωή τον φθόνο».

Ο Γιάννης Φλωρινιώτης είχε γνωρίσει τον Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος -σύμφωνα με τον καλλιτέχνη- τον εκτιμούσε: «Τον έφερε μια παρέα στο μαγαζί όπου έκανα πρόγραμμα. Την ώρα που βγήκα να τραγουδήσω άκουσα ότι ήταν εκεί και μούδιασα από το άγχος. Τον παρατηρούσα να έχει γυρίσει το κεφάλι του και να έχει στραμμένο προς εμένα μόνο το αφτί του και σκεφτόμουν ότι είχε πάθει σοκ από αυτό που άκουγε. Οταν με επισκέφθηκε αργότερα στο καμαρίνι, μου εξομολογήθηκε ότι, αν και η παρέα του τον είχε φέρει στο μαγαζί για να σπάσει πλάκα, βρήκε ότι έχω εξαιρετική λαϊκή φωνή και με προσκάλεσε να κάνουμε μαζί μια ραδιοφωνική εκπομπή στο Τρίτο Πρόγραμμα».  

«Ηθελα να γίνω δεσπότης, έγινα υπερπαραγωγή»!

Το βασικό χαρακτηριστικό του Φλωρινιώτη, αυτό που τον ξεχώριζε από τον οποιοδήποτε άλλον στο καλλιτεχνικό στερέωμα, ήταν οι ενδυματολογικές του προτιμήσεις – εκκεντρικές, χωρίς όριο.

«Ημουν πάντα πολύ πιο μπροστά από την εποχή μου. Λάνσαρα το λαμέ σε μια εποχή που η Ελλάδα ήταν κολλημένη σε συντηρητικές νόρμες, άκουσα τα εξ αμάξης, αλλά ήρθε η εποχή που με μιμήθηκαν όλοι. Αγαπούσα το αστραφτερό, όπως οι τραγουδιστές στο Λας Βέγκας. Από παιδί έδειχνα αδυναμία σε οτιδήποτε γυάλιζε. Μεγάλωσα σε ορφανοτροφείο και, κάθε Κυριακή που μας πήγαιναν στην εκκλησία, παρατηρούσα τους παπάδες με τα χρυσά άμφια και τα πετράδια που άστραφταν και ένιωθα μαγεμένος… Ηθελα να γίνω δεσπότης. Οταν έπιασα κάποια καλά χρήματα στα χέρια μου, έγινα αυτό που φανταζόμουν: υπερπαραγωγή».

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο Γιάννης Φλωρινιώτης!"

Πέθανε ο δημοσιογράφος Γιώργος Γεωργίου!

Σε ηλικία 71 ετών πέθανε σήμερα ο γνωστός αθλητικογράφος Γιώργος Γεωργίου, όπως μετέδωσε η ΕΡΤ.

Ο Γιώργος Γεωργίου έπασχε από καρκίνο και νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα στο νοσοκομείο «Άγιος Σάββας».

Είχε γεννηθεί στα Πετράλωνα στις 26 Μαΐου 1952.

Η πρώτη του ενυπόγραφη παρουσία στην έντυπη δημοσιογραφία καταγράφηκε σε πολύ νεαρή ηλικία στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Επαγγελματικά δραστηριοποιήθηκε στον χώρο από το 1982, διατηρούσε στήλες σε αθλητικές εφημερίδες και περιοδικά, ενώ παρουσίαζε για πολλά χρόνια τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές.

Εποχή άφησε η εκπομπή «Το Καφενείο των Φιλάθλων» – τηλεοπτικά στο Κανάλι 5 και ραδιοφωνικά στον Sprint FM – που παρείχε βήμα στους φιλάθλους για να εκφράσουν τις απόψεις τους για τους ποδοσφαιρικούς αγώνςε και όχι μόνο. Πέρασε επίσης από τους τηλεοπτικούς σταθμούς Alpha, Channel 9, Τηλεάστυ, Extra 3, Action 24 και Kontra Channel.

Από το 2008 έως το 2021 πραγματοποίησε καθημερινές ραδιοφωνικές εκπομπές στο ραδιοσταθμό Real FM, ενώ τελευταία έκανε εκπομπές στο ραδιόφωνο του Alpha.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο δημοσιογράφος Γιώργος Γεωργίου!"

Πέθανε η Νόνικα Γαληνέα!

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 85 ετών, λίγες ημέρες πριν τα γενέθλια της στις 8 Ιουνίου, η Νόνικα Γαληνέα, έπειτα από προβλήματα υγείας που είχε τα τελευταία χρόνια.

Τη δυσάρεστη είδηση που σκόρπισε θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο και όχι μόνο έκανε γνωστή η κοσμικογράφος Χριστίνα Πολίτη μέσα από το Instagram της. «Αντίο αγαπημένη Nόνικα. Ήσουν πραγματικά one of a kind» έγραψε σημειώνοντας ότι η Νόνικα Γαληνέα ήταν ένας θρύλος.

Η Νόνικα Γαληνέα φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Μακρή και στην ηλικία των 14 ετών μεταγράφηκε στη Φλωρεντία. Τον επόμενο χρόνο πήγε στο αγγλικό σχολείο Châtelard School στην Ελβετία, και στην ηλικία των 18 εγγράφηκε στο Densons Secretarial College στο Λονδίνο. Κατόπιν σπούδασε στο Weber Douglas School of Singing and dramatic art.

Παντρεύτηκε τον Νίκο Μουτούση, νευρολόγο στην Ελλάδα, και έζησαν στο Παρίσι για 5 χρόνια όπου έκαναν τρία παιδιά τις δίδυμες Αλεξία και Αριέττα και την Μαρία-Αμαλία. Σύντροφός της για αρκετά χρόνια υπήρξε ο ηθοποιός Αλέκος Αλεξανδράκης, τον οποίο γνώρισε στο Θέατρο Μετροπόλιταν, όπου συμπρωταγωνιστούσαν. Με τον Αλεξανδράκη χώρισαν το 1990, μετά από 21 χρόνια σχέση.

Η σταδιοδρομία της ξεκινάει το 1963 με εξετάσεις στο Θέατρο Τέχνης, όπου η πρώτη της παράσταση ήταν με τους Όρνιθες του Αριστοφάνη. Συνεργαζόταν με τον Κάρολο Κουν, την Κατίνα Παξινού, τον Δημήτρη Χορν, την Άννα Συνοδινού, τον Αλέξη Μινωτή, τον Δημήτρη Μυράτ κ.ά.

Από το 1969 έζησε και συνεργάστηκε με τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Μαζί, δημιούργησαν δύο θεατρικές σκηνές, το Θέατρο Ιλίσια και το Στούντιο Ιλίσια.

Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το Εθνικό θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Αμφιθέατρο ενώ παράλληλα έκανε πολλές συνεργασίες με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και παραστάσεις στη Μεγάλη και στη Μικρή Επίδαυρο καθώς και στο Κόβεντ Γκάρντεν στο Λονδίνο.

Έχει συνεργαστεί με αναγνωρισμένους καλλιτέχνες όπως ο Μίνως Βολανάκης, ο Γιάννης Κόκκος, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Ανδρέας Βουτσινάς, ο Stuart Burge, ο Διονύσης Φωτόπουλος, η Θεώνη Βαχλιώτη-Όλντριτζ, ο Νίκος Πετρόπουλος κ.ά.

Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών, ένα μεγάλο διάστημα του χρόνου της ζει στο Λονδίνο. Έχει μεταφράσει δεκαεπτά θεατρικά έργα, πολλά εκ των οποίων έχουν δημοσιευτεί. Έχει εκδώσει την αυτοβιογραφία της σε βιβλίο με τίτλο Η ζωή μου (εκδόσεις Λιβάνη 2005) όπως και το βιβλίο Επέστρεφε (εκδόσεις Ιανός, 2007).

Το 2006, βραβεύτηκε με το έπαθλο «Κυβέλη» για την προσφορά της στο ελληνικό θέατρο.

Είναι η πρώτη Ελληνίδα που έχει 50 χρόνια συνεχή παρουσία στο θέατρο, η πρώτη Ελληνίδα ηθοποιός που ερμήνευσε στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου στην αγγλική γλώσσα και η μόνη που έχει πρωταγωνιστήσει 6 φορές στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε η Νόνικα Γαληνέα!"

Πέθανε η θρυλική τραγουδίστρια Τίνα Τέρνερ!

Η σπουδαία τραγουδίστρια άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 83 ετών!

Φτωχότερη είναι από σήμερα η παγκόσμια μουσική σκηνή, αφού την τελευταία της πνοή άφησε, σε ηλικία 83 ετών, η Τίνα Τέρνερ.

Τη δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή ο εκπρόσωπός της. Όπως ανέφερε στην ανακοίνωση, έφυγε από τη ζωή μετά από μάχη που έδινε για την υγεία της.

«Η Τίνα Τάρνερ, η ‘βασίλισσα του Rock’n Roll’ έφυγε σήμερα ειρηνικά, σε ηλικία 83 ετών, καθώς έπασχε από μια ασθένεια εδώ και χρόνια, στο σπίτι της στο Küsnacht κοντά στη Ζυρίχη της Ελβετίας. Μαζί της, ο κόσμος χάνει έναν θρύλο της μουσικής και ένα πρότυπο» αναφέρει η ανακοίνωση.

Η γεννημένη στις ΗΠΑ σταρ ήταν μια από τις πιο αγαπημένες ροκ τραγουδίστριες, γνωστή για την παρουσία της στη σκηνή και μια σειρά από επιτυχίες όπως τα The Best, Proud Mary, Private Dancer και What’s Love Got to Do With It.

Η κηδεία της θα γίνει σε στενό κύκλο, σύμφωνα με τη Mirror, με φίλους και συγγενείς.

Ποια ήταν η Τίνα Τέρνερ

Γεννήθηκε το 1939 ως Άννα Μέι Μπούλοκ στο Νάτμπους του Τενεσί. Το 1960, ο σύντροφός της και συνεργάτης της Άικ Τέρνερ άλλαξε το όνομά της σε Τίνα Τέρνερ.

Η Τίνα Τέρνερ απέκτησε φήμη με το συγκρότημα Kings of Rhythm του Ike Turner προτού ηχογραφήσει τα δικά της singles τόσο μαζί με τον Ike Turner όσο και ως σόλο ερμηνεύτρια.

Αποτέλεσε μια από τις καλλιτέχνιδες με τις περισσότερες πωλήσεις δίσκων στον κόσμο, την αποκαλούσαν ως η Βασίλισσα του Rock ‘n’ Roll και είχε πουλήσει πάνω από 200 εκατομμύρια δίσκους και singles παγκοσμίως. Πούλησε παραπάνω από 180 εκατ. άλμπουμ, ενώ κέρδισε 12 βραβεία Grammy.

Ήταν γνωστή για την ενεργητικότητα που έβγαζε πάνω στην σκηνή, για τα δυναμικά της φωνητικά και για την μακρόχρονη καριέρα της. Σύμφωνα με το βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, η Τέρνερ έχει πουλήσει τα περισσότερα εισιτήρια σε συναυλίες από οποιονδήποτε καλλιτέχνη στην ιστορία της μουσικής.

Η καριέρα και η κακοποίηση

Η Τέρνερ γεννήθηκε στο Nutbush του Τενεσί. Έζησε σχεδόν σε όλες τις νοτιοανατολικές πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών και ξεκίνησε να τραγουδά στις τοπικές εκκλησιαστικές χορωδίες. Ξεκίνησε την καριέρα της το 1958 ως τραγουδίστρια με το συγκρότημα Kings of Rhythm του Ike Turner, αρχικά κάνοντας ηχογραφήσεις με το όνομα «Little Ann».

Η πρώτη εμφάνισή της στο κοινό με το όνομα Τίνα Τέρνερ έγινε το 1960 ως μέλος του συγκροτήματος Ike & Tina Turner Revue. Ακολούθησε η επιτυχία με μια σειρά από σημαντικά hits συμπεριλαμβανομένων των «A Fool in Love», «River Deep – Mountain High» (1966), «Proud Mary» (1971) και «Nutbush City Limits» (1973), ένα τραγούδι που έγραψε η ίδια.

Στην αυτοβιογραφία της με τίτλο I, Tina (1986), αποκάλυψε αρκετές στιγμές σκληρής κακοποίησης της ίδιας από τον Ike Turner πριν τον χωρισμό τους το 1976 και το επακόλουθο διαζύγιό τους το 1978.

«Δεν του άρεσε που έπρεπε να εξαρτάται από μένα. Και δεν ήθελα να ξεκινήσω έναν καβγά γιατί ήταν πάντα ένα μαύρο μάτι, μια σπασμένη μύτη, ένα σπασμένο χείλος, ένα πλευρό» θα πει πολλά χρόνια μετά σε συνέντευξη στο CBS News.

Το ζευγάρι τελικά χώρισε μετά από έναν άσχημο τσακωμό στο Ντάλας. Το διαζύγιό τους οριστικοποιήθηκε το 1978, με την Τίνα να επικαλείται την κακοποίηση του Ike, καθώς και τις συχνές απιστίες του και την αυξανόμενη χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ.

Μετά τον χωρισμό, τόσο ο Ike όσο και η Τίνα έπεσαν στην αφάνεια για χρόνια. Η Τίνα θα έλεγε αργότερα ότι, όταν έφυγε από τον Ike, είχε μόλις «36 σεντς και μια κάρτα βενζινάδικου».

Μεγαλωμένη ως βαπτίστρια, ασπάστηκε τον βουδισμό το 1971 χάρη στον ψαλμό Nam Myoho Renge Kyo, για τον οποίο η Τέρνερ έχει αναφέρει ότι την έχει βοηθήσει να ξεπεράσει τις δύσκολες στιγμές.

Μετά το διαζύγιό της από τον Ike, ξανάχτισε την καριέρα της πραγματοποιώντας συναυλίες. Την δεκαετία του 1980, η Τέρνερ έκανε μια ηχηρή επιστροφή στην δισκογραφία με αρκετά hits, ξεκινώντας στα τέλη του 1983 με το single «Let’s Stay Together» και ακολούθησε το 1984 η κυκλοφορία του πέμπτου σόλο δίσκου της με τίτλο Private Dancer, το οποίο έγινε παγκόσμια επιτυχία.

Ο δίσκος περιλάμβανε το τραγούδι «What’s Love Got to Do with It», που έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία της Τέρνερ και κέρδισε τέσσερα βραβεία Γκράμμυ, μεταξύ των οποίων του Δίσκου της Χρονιάς.

Η σόλο επιτυχία της συνεχίστηκε καθ’όλη την δεκαετία του 1980 και του 1990 με πλατινένιους δίσκους συμπεριλαμβανομένων των Break Every Rule και Foreign Affair αλλά και με singles όπως τα «We Don’t Need Another Hero (Thunderdome)», «Typical Male», «The Best», «I Don’t Wanna Fight» και «GoldenEye», παράλληλα με το ομώνυμο τραγούδι για την ταινία James Bond (1995).

Το 1993, η ταινία What’s Love Got to Do with It, μια βιογραφική ταινία που διασκευάστηκε από την αυτοβιογραφία της, κυκλοφόρησε μαζί με ένα soundtrack album. Παράλληλα με την μουσική καριέρα της, η Τέρνερ απέκτησε φήμη και μέσω της υποκριτικής, καθώς συμμετείχε σε ταινίες, συμπεριλαμβανομένων του ρόλου της Acid Queen στο ροκ μιούζικαλ Tommy (1975), του πρωταγωνιστικού ρόλου στην ταινία δράσης Mad Max Beyond Thunderdome (1985) μαζί με τον Μελ Γκίμπσον και έναν ρόλο στην ταινία Last Action Hero (1993).

Το 2008 η Τέρνερ επέστρεψε στην δισκογραφία μετά από ένα σύντομο διάλειμμα με την σειρά συναυλιών Tina!: 50th Anniversary Tour. Η περιοδεία αυτή έγινε ένα από τα σόου με τον υψηλότερο αριθμό πωληθέντων εισιτηρίων για το 2008–09.

Παρόλο που η Τέρνερ είναι Αμερικανίδα πολίτης εκ γενετής, η ίδια απαρνήθηκε την αμερικανική υπηκοότητά της το 2013 όταν απέκτησε την ελβετική υπηκοότητα.

Οι διακρίσεις

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπήρξε η πρώτη γυναίκα καλλιτέχνης της οποίας οι επιτυχίες βρίσκονται στο top 40 επί έξι συνεχόμενες δεκαετίες. Στο top 40 έχουν συμπεριληφθεί 34 επιτυχίες της.

Το περιοδικό Rolling Stone κατέταξε την Τέρνερ στην 63η θέση στην λίστα με τους 100 καλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών και στην 17η θέση στην λίστα με τους 100 καλύτερους τραγουδιστές όλων των εποχών.

Το 1991, η Τέρνερ μπήκε στο Rock and Roll Hall of Fame, ενώ έχει και το δικό της αστέρι στην Λεωφόρο της Δόξας του Χόλυγουντ και το δικό της αστέρι στην Λεωφόρο της Δόξας του St. Louis. Το 2014 έλαβε το βραβείο Soul Music Hall of Fame Lifetime Achievement.

Καθ’όλη την διάρκεια της καριέρας της, η Τέρνερ είχε κερδίσει 12 βραβεία Γκράμμυ, τρία βραβεία Grammy Hall of Fame και ένα βραβείο Grammy Lifetime Achievement.

Υπήρξε η μόνη γυναίκα καλλιτέχνης που είχε λάβει συνεχόμενες υποψηφιότητες στα βραβεία Γκράμμυ στις κατηγορίες pop, rock και R&B. Το 1993, τα World Music Awards αναγνώρισαν τα χρόνια και την προσφορά της στην μουσική βιομηχανία και της απένειμαν το βραβείο Legend Award.

Το 2000 η Τέρνερ έγινε η γυναίκα καλλιτέχνης με τις περισσότερες συναυλίες μέσα σε έναν χρόνο, μεταξύ των οποίων 25 συναυλίες στην Wembley Arena και 5 συναυλίες στο Wembley Stadium (τρεις το 1996 και δυο το 2000).

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε η θρυλική τραγουδίστρια Τίνα Τέρνερ!"

Πέθανε ο τραγουδιστής Γιάννης Βογιατζής!

Σίγησε μια από τις πιο ωραίες φωνές του ελληνικού τραγουδιού. Ο Γιάννης Βογιατζής πέθανε, σε ηλικία 89 ετών, έπειτα από νοσηλεία σε νοσοκομείο της Αθήνας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο σπουδαίος ερμηνευτής είχε υποβληθεί πρόσφατα σε επέμβαση στην ουρολογική κλινική του «Λαϊκού» καθώς αντιμετώπισε κάποιο νεφρολογικό πρόβλημα. Ωστόσο, πριν από μερικές ημέρες πήγε ως έκτακτο περιστατικό με αποφρακτικό ειλεό στο Ιπποκράτειο.

Οι γιατροί αντιμετώπισαν την επιπλοκή με επιτυχία, όμως και πάλι εκδήλωσε οξεία νεφρική ανεπάρκεια και λίγες ώρες μετά έκανε καρδιακή ανακοπή. Ως αιτία θανάτου καταγράφεται η «πολυοργανική ανεπάρκεια».

Ο Γιάννης Βογιατζής γεννήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1934 και ήταν ένας από τους σπουδαιότερους τραγουδιστές της γενιάς του. Δραστηριοποιήθηκε ως τραγουδιστής σε όλους τους καλλιτεχνικούς χώρους, στο θέατρο, τον κινηματογράφο και το ραδιόφωνο.

Βραβεύτηκε δυο φορές με το 1ο βραβείο στο Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης το 1963 με το τραγούδι «Πέταξε ένα πουλί» (των Κώστα Κλάββα και Αλέξη Αλεξόπουλου και το 1970 με το τραγούδι «Αδέρφια μου αλήτες πουλιά» (των Τόλη Βοσκόπουλου και Ηλία Λυμπερόπουλου).

Ξεκίνησε την ενασχόλησή του με το τραγούδι από τις βραδιές ταλέντων του Ζοζέφ Κορίνθιου.

Υπήρξε ένα από τα αστέρια της δεκαετίας του 1960 και δεινός φίλαθλος του Παναθηναϊκού ενώ έχει τραγουδήσει και τον ύμνο της ομάδας.

Από το 1958 έως το 1962 ήταν επίσημος τραγουδιστής των ανακτόρων και το 1970, πριν την εμφάνιση στο Φεστιβάλ, έκανε εγχείρηση για πολύποδες και μετά από τρία χρόνια σταμάτησε το τραγούδι. Από το 1978 συνέχισε και πάλι να τραγουδά.

Μετά από 25 χρόνια πολιτικού γάμου, παντρεύτηκε το 2007 τη γυναίκα του και με θρησκευτικό γάμο.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο τραγουδιστής Γιάννης Βογιατζής!"

Πέθανε ο ηθοποιός Γιάννης Ρώτας, αδελφός του Στάθη Ψάλτη!

«Έφυγε» από την ζωή ο ηθοποιός και αδερφός του Στάθη Ψάλτη, Γιάννης Ρώτας.

Την είδηση για την απώλεια του Γιάννη Ρώτα, ανακοίνωσε ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας.

Ο ηθοποιός και αδερφός του Στάθη Ψάλτη, άφησε την τελευταία του πνοή στο Γηροκομείο Αθηνών όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια.

«Μόλις πληροφορήθηκαμε από το Γηροκομείο Αθηνών, όπου πριν λίγα χρόνια είχαμε μεταφέρει με ενέργειες του ΤΑΣΕΗ τον προσφιλή μας συνάδελφο και αδελφό του Στάθη Ψάλτη, Γιάννη Ρώτα, ότι έφυγε ξαφνικά από την ζωή…», αναφέρει στην ανάρτησή του ο Σπύρος Μπιμπίλας.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο ηθοποιός Γιάννης Ρώτας, αδελφός του Στάθη Ψάλτη!"

Πέθανε η ηθοποιός Σούλη Σαμπάχ!

Θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας έφερε η είδηση πως έφυγε από τη ζωή η γνωστή ηθοποιός, Σούλη Σαμπάχ.

Η ηθοποιός, σύζυγος του γνωστού ηθοποιού Δημήτρη Νικολαϊδη, η οποία «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών, έκανε σπουδαία καριέρα ως αρτίστα.

Η Σούλη Σαμπάχ (πραγματικό όνομα: Αναστασία Χριστοδούλου) γεννήθηκε το 1932 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Έκανε την πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο μέσα από την ταινία «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» δίπλα στους Βασίλη Αυλωνίτη, Μίμη Φωτόπουλο και Τζένη Καρέζη. Έπαιξε στην τηλεόραση αλλά και στο θέατρο, σε αξιόλογες παραστάσεις και επιθεωρήσεις.

Τη θλιβερή είδηση επιβεβαίωσε από την πλευρά του και ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας: «Ακόμα μία θλιβερή αποχώρηση.. Ακόμα μια σπουδαία κυρια του θεατρου μας ταξίδεψε χτες βραδυ για το φως….Η Σουλη Σαμπαχ (κατα κόσμον Αναστασία Χριστοδούλου γεννημένη το 1931) η σπουδαια αρτίστα, που θριάμβευσε στην επιθεώρηση και στο τραγούδι (ποιος δεν θυμάται την τσιγγάνα να τραγουδά το θρυλικό «Γαρύφαλλο στ’ αυτί» στην σπουδαία ταινία ΛΆΤΕΡΝΑ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ), που έζησε μια ζωή πλάι στον σύζυγο της λαμπερό κωμικό Δημήτρη Νικολαΐδη δεν είναι πια εδώ… Όσοι την γνωρίσαμε θα την θυμόμαστε για το μπρίο, το ταλέντο και την ευγένεια της. Την είχαμε τιμήσει στο ημερολόγιό του 2019 από το ΤΑΣΕΗ. Καλό ταξίδι αγαπημένη μας…».

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε η ηθοποιός Σούλη Σαμπάχ!"

Πέθανε ο θρυλικός ηθοποιός, τραγουδιστής και ακτιβιστής Χάρι Μπελαφόντε!

Ο Χάρι Μπελαφόντε, τραγουδιστής, ηθοποιός και ακτιβιστής, πέθανε σε ηλικία 96 ετών.

Η αιτία θανάτου του Χάρι Μπελαφόντε ήταν συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, δήλωσε ο εκπρόσωπός του στους New York Times.

Εκτός από την ερμηνεία παγκόσμιων επιτυχιών όπως το Day-O (The Banana Boat Song), ο Χάρι Μπελαφόντε κέρδισε το βραβείο Tony  και εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες μεγάλου μήκους.

Ο Χάρι Μπελαφόντε πέρασε τη ζωή του παλεύοντας για διάφορους κοινωνικούς σκοπούς: Χρηματοδότησε πολυάριθμες πρωτοβουλίες της δεκαετίας του 1960 για να φέρει πολιτικά δικαιώματα στους Μαύρους Αμερικανούς, έκανε εκστρατεία κατά της φτώχειας, του απαρτχάιντ και του AIDS στην Αφρική και υποστήριξε αριστερές πολιτικές προσωπικότητες όπως ο Φιντέλ Κάστρο της Κούβας και ο Ούγκο Τσάβες της Βενεζουέλας.

Η ζωή και η καριέρα του Χάρι Μπελαφόντε

Ο Χάρι Μπελαφόντε γεννήθηκε το 1927 στο εργατικό Χάρλεμ της Νέας Υόρκης και πέρασε οκτώ χρόνια από την παιδική του ηλικία στην πατρίδα των φτωχών γονιών του,  στη Τζαμάικα.

Επέστρεψε στη Νέα Υόρκη για το γυμνάσιο αλλά πάλεψε με τη δυσλεξία και τα παράτησε στις αρχές της εφηβείας του. Δούλεψε σε αγορές και στη συνέχεια μπήκε στο ναυτικό σε ηλικία 17 ετών τον Μάρτιο του 1944, δουλεύοντας ως φορτωτής πυρομαχικών σε μια βάση στο Νιου Τζέρσεϊ.

Μετά το τέλος του πολέμου, εργάστηκε ως βοηθός θυρωρού, αλλά φιλοδοξούσε να γίνει ηθοποιός αφού παρακολούθησε έργα στο American Negro Theatre της Νέας Υόρκης μαζί με τον άλλο επίδοξο ηθοποιό Σίντνεϊ Πουατιέ.

Παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής – όπου οι συμμαθητές του ήταν ο Μάρλον Μπράντο και ο Γουόλτερ Ματάου – πλήρωσε τραγουδώντας νούμερα φολκ, ποπ και τζαζ σε συναυλίες στα κλαμπ της Νέας Υόρκης, δίπλα σε ομάδες με τους Μάιλς Ντέιβις και Τσάρλι Πάρκερ.

Κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του άλμπουμ το 1954, μια συλλογή παραδοσιακών λαϊκών τραγουδιών. Το δεύτερο άλμπουμ του, Belafonte, ήταν το πρώτο Νο 1 στο τσαρτ των άλμπουμ του Billboard τον Μάρτιο του 1956, αλλά η επιτυχία του ήρθε με το τρίτο του άλμπουμ την επόμενη χρονιά, Calypso, με τραγούδια από την Τζαμάικα.

Έκανε το feelgood calypso στυλ γνωστό στους Αμερικανούς και έγινε το πρώτο άλμπουμ που πούλησε περισσότερα από ένα εκατομμύριο αντίτυπα στις ΗΠΑ.

Το βασικό κομμάτι ήταν το Day-O (The Banana Boat Song), ένα χαρακτηριστικό τραγούδι για τον Χάρι Μπελαφόντε έμεινε 18 εβδομάδες στην κορυφή των τσαρτς του Ηνωμένου Βασιλείου, συμπεριλαμβανομένων τριών εβδομάδων στο Νο 2.

Κυκλοφόρησε 30 στούντιο άλμπουμ, ενώ στις συνεργίες του σημειώνεται εκείνη με τη Νανά Μούσχουρη, τη Λένα Χορν και τη Μίριαμ Μακέμπα. Η τελευταία κυκλοφορία του χάρισε ένα από τα δύο βραβεία Grammy. Αργότερα του απονεμήθηκε ένα τιμιτικό Grammy γαι τα επιτεύγματα της καριέρας του και το βραβείο αξιοκρατίας του προέδρου της Ακαδημίας.

Ο ηθοποιός Χάρι Μπελαφόντε  

Ο Χάρι Μπελαφόντε παράλληλα με τη μουσική του καριέρα διέπρεψε και ως ηθοποιός, κερδίζοντας ένα βραβείο Tony το 1954 για την εμφάνισή του στη μουσική επιθεώρηση, το Almanac του John Murray Anderson.

Εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες, κυρίως ως ένας από τους πρωταγωνιστές στο Island in the Sun, μαζί με τον James Mason, Joan Fontaine και Joan Collins, με την οποία είχε και σχέση. 

Ο ακτιβιστής Χάρι Μπελαφόντε και ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ

Ήταν υπέρμαχος και συνοδοιπόρος του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ, τον οποίο και διέσωσε από μια φυλακή του Μπέρμιγχαμ της Αλαμπάμα το 1963.

Ο Χάρι Μπελαφόντε ήταν επίσης και συνδιοργανωτής της πορείας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στην Ουάσιγκτον που κορυφώθηκε με την ομιλία του «I have a dream». Χρηματοδότησε επίσης τους Freedom Riders και το SNCC, ακτιβιστές που πολεμούν τον παράνομο διαχωρισμό στον αμερικανικό νότο, και εργάστηκε σε προγράμματα εγγραφής ψηφοφόρων.

Αργότερα εστίασε σε μια σειρά αφρικανικών πρωτοβουλιών. Οργάνωσε το φιλανθρωπικό ρεκόρ των αστέρων We Are the World, συγκεντρώνοντας περισσότερα από 63 εκατομμύρια δολάρια για την μάχη κατά της πείνας και το άλμπουμ του 1988, Paradise in Gazankulu, ήταν μία διαμαρτυρία για το απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική. Διορίστηκε πρεσβευτής καλής θέλησης της Unicef το 1987 και αργότερα έκανε εκστρατεία για την εξάλειψη του AIDS στην Αφρική.

Υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της αριστερής πολιτικής, ασκούσε κριτική στη εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, έκανε εκστρατεία κατά του πυρηνικού οπλισμού και συναντούσε τόσο τον Κάστρο όσο και τον Τσάβες.

Ο Χάρι Μπελαφόντε συνέχισε να αναλαμβάνει περιστασιακά υποκριτικούς ρόλους. Το 2018, εμφανίστηκε στην ταινία του Spike Lee BlackKkKlansman. Το 2014, ο  Steve McQueen ανακοίνωσε ότι δούλευε με τον Χάρι Μπελαφόντε σε μια ταινία για τον Paul Robeson.

Ο Χάρι Μπελαφόντε παντρεύτηκε τρεις φορές, πρώτα με τη Μπαργκερίτ Μπιρντ, από το 1948 έως το 1957, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, την ακτιβίστρια Αντριένε και τον ηθοποιό Σάρι. Απέκτησε δύο ακόμη παιδιά με τη δεύτερη σύζυγό του, Τζούλι Ρόμπινσον: την ηθοποιό Τζίνα και τον μουσικό παραγωγό Ντέιβιντ. Με την Ρόμπινσον χώρισαν μετά από 47 χρόνια και το 2008 παντρεύτηκε την Πάμελα Φρανκ.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα "Πέθανε ο θρυλικός ηθοποιός, τραγουδιστής και ακτιβιστής Χάρι Μπελαφόντε!"